رکن الدین اوحدی مراغه ای

(673 - 738 هـ.ق)

رکن‌الدین اوحدی مراغه‌ای معاصر ایلخان مغول سلطان ابوسعید است و به احتمال زیاد به خاطر ارادت و احترامی که برای اوحدی کرمانی ، صوفی مشهور قائل بود ، تخلص خود را از صافی به اوحدی تغییر داد.تحصیل و سیر و سلوک در وادی عرفان را از دوره اقامتش در مراغه آغاز کرد و در طی سفرهایی که داشت با بزرگان و عارفان مختلف آشنا شد و از محضر هر یک توشعه ای برداشت. پدرش از اهالی اصفهان بود و خود او نیز مدتی در اصفهان اقامت داشت و در آنجا به تحصیل علم پرداخت به همین دلیل نامش اوحدی اصفهانی نیز ذکر شده است؛ اما بیشتر عمرش را در آذربایجان بسر برده است.وقتی دوباره به آذربایجان بازگشت سرودن اشعار را اغاز کرد و به تعلیم و ارشاد مشغول شد .مجموعه اشعار به جای مانده از ایشان به حدود پانزده هزار بیت می‌رسد. اوحدی در سال ۷۳۸ هجری قمری چشم از جهان فروبست و در مراغه به خاک سپرده شد.آرامگاهش در میان باغ سرسبزی واقع شده‌است. سنگ قبر اوحدی از سنگ کبود درست شده‌است. بر دیوار شمالی و جنوبی آن نام اوحدی و تاریخ فوت حک شده‌است. در سال ۱۳۵۲ از سوی انجمن آثار ملی ایران بنای جدیدی بر روی قبر مذبور احداث شده و سنگ مقبره قبلی را به موزه آرامگاه انتقال دادند.در کنار مقبره اوحدی، موزه اوحدی واقع گردیده‌است. این موزه به علت اینکه شهر مراغه در دوره ایلخانیان مغول مقر حکومتی و پایتخت آنان بوده‌است، عنوان موزه تخصصی ایلخانی را به خود اختصاص داده‌است. اشیاء موجود در این موزه شامل ظروف سفالی، سکه، کتابت، ظروف مفروغی، شیشه که کتیبه‌های باقی مانده از رصد خانه و سنگ قبور مربوط به دوران اسلامی است.