عشق

دکتر رنه آلندی روان‌پزشک و روان‌کاو بلندآوازه فرانسوی، دانشمندی بود که آدمی را فقط سرشته از آب و گل نمی‌دانست و در درمان بیمار تنها به تخته‌بند تن وی نظر نداشت، و بیهوده نیست که در حدود سال 1930 به مداوای آنتونن آرتو پرداخت و از دوستان و دوست‌دارانش بود و خود و نخستین همسرش ایوون به آرتو کمک‌های مالی و معنوی فراوان کردند تا آن دیده‌ور دردمند بتواند پاره‌ای از اندیشه‌هایش را درباره تئاتر و سینما تحقق بخشد و جامه عمل بپوشاند. ایوون همسر رنه آلندی در 1934 درگذشت و مرگ وی رنه را دچار چنان درد و اندوه جانکاهی کرد که اگر یاری و ارشاد یک تن از روشن‌ضمیران هندومسلک نبود، شاید هرگز قد راست نمی‌کرد. کتاب «عشق» ثمره این تجربه دردانگیز رنه و رستاخیزش پس از مرگ همسر به دستگیری پیر طریقتی هندی است. بنابراین فقط پژوهشی نظری نیست، بلکه سخن اهل درد است که آتش یافت را با نور شناخت درآمیخته است و از این‌رو بر دل می‌نشیند.