قند مکرر: تکرار مضمون در آثار سعدی

از دیباچه بوستان و گلستان چنین برمی‌آید که سعدی وقتی پس از سال‌ها جهانگردی و سیر در آفاق و انفس، به وطن مألوف خود ـ شیراز ـ برمی‌گردد، در نشیمن عزلت و کنج فراغت می‌نشیند و حاصل اندیشه‌ها، آموخته‌ها و تجربیاتش را که از پیش یادداشت کرده یا در خاطر داشته، نظم و نسق می‌دهد. به فاصله یک سال ابتدا «بوستان» و سپس «گلستان» را می‌نویسد. تقارت زمان تصنیف این دو کتاب از یک‌سو و علاقه شیخ به بعضی از نکته‌ها و شاخصیت برخی اندیشه‌ها و آرمان‌ها موجب آن شده که مقداری از مضامین بوستان موضوعا و گاه با عین عبارت در گلستان هم تکرار شود. این تکرار مضامین در این کتاب بررسی شده است.