از مرجان و اریدیس

در این دفتر سروده‌هایی از زنده‌یاد "شاپور بنیاد" به چاپ رسیده است.

در یكی از قطعات این مجموعه می‌خوانیم:
ای سخن‌های بسیار كه بی‌راهه می‌روید
وقت جار زدن در گذرگاه شب است آری
وقت جار زدن در گذرگاه شب
وقت پرتاب پاره‌سنگ‌ها به سمت و سوی
خاطره‌ها اشباحی است كه میان
باغچه‌های كوچك مردم سم می‌كوبند
و ترانه‌های تباه می‌خوانند
حال می شود راحت آسود تا دمیدت صور و
آتش بازی شعبده ها
حال می شود گیسوهایش را آشفت
وقت در رسیده است تا امشب را
فقط همین یک شب را
زیر پلک گشاده ماه
کلیدهای شاد ناگهان را، از چشم زخم
پنهان کنیم و باز به رندی یاوه سر دهیم...