زبان و اسطوره

اسطوره و زبان کتاب کوتاهی از ارنست کاسیرر درباره سرچشمه های زبان و اسطوره است. وی در این کتاب تاریخ تحول زبان و اسطوره ها را به سمت فکر منطقی توضیح می دهد.
از دیرباز موضوع هستی شناسی و معرفت شناسی دو مقوله ای است که به نظر می رسد حوزه های متفاوت و جدا از هم را به خود اختصاص می دهند.
کانت با نفی وجود پدیداری پیز یا هستی فی نفسه بر بنیاد این مرزبندی فلسفی ضربه ای سخت کوبنده فرود آورد. اما باز واقعیت وجودی هستی فی نفسه را انکار نکرد. بلکه آن را در جایی فراسوی دایره امکان خرد انسانی جای داد.
همچنین در بررسی های معرفت شناسی کانت اثری از زمان و چگونگی شکل گیری مفاهیم عقلی در یک بستر تاریخی نبود. که این مفاهیم و صورت های عقلی در چه زمانی و به چه ضرورتی در تاریخ هستی انسان پیدا شده است.
کاسیرر به صورت های عقلی و مفاهیم عقلی به عنوان پدیده ای تاریخی نیز نگریست و پیدایش و رشد و تکامل تدریجی آنها را در بستر زمان و به یاری داده های قومی و ملی و اسطوره ای، همچنین بررسی های قوم شناسی و زبان شناسی به نقد کشید.
تلاش کاسیرر بر آن بود که حوزه معرفت شناسی و هستی شناسی را به هم نزدیک کند و شکاف و مرز بندی بین روح و جسم را از بین ببرد.
پیوند اصیل آگاهی زبان شناختی و آگاهی اسطوره شناسی دینی اساسا با این واقعیت بیان می شود که همه ساختار های کلامی و همچنین همه هستی های اسطوره ای، به گونه ای برخوردار از برخی قدرت های اسطوره ای پدیدار می شوند. به نحوی که کلمه به صورت نوعی نیروی آغازین در می آید که سراسر هستی و عمل از آن صورت می گیرد.