القاعده و خواهرانش

این کتاب ضمن درک ضرورت‌‌ها و الزام‌های تبارشناسی القاعده، با محور قراردادن تاریخچه مشروح مبارزات مسلحانه سازمان‌های جهادی فعال در سه کشور مصر، لیبی و الجزایر که در آن سالها به رغم ضعف و محدودیت‌های القاعده همچنان جزو عناصر مقاوم و جدی این سازمان محسوب می‌شدند، تلاش دارد نحوه شکل‌گیری القاعده و نقش و ارتباط مجاهدین مصری، لیبیایی و الجزایری با سازمان اسامه بن لادن را واکاوی کند.
در این کتاب مطالب قابل توجهی درباره حضور گروه‌های تشکیل دهنده القاعده در افغانستان و پاکستان و ساختارسازی مجدد آنها در این کشورها ارائه شده است.
نویسنده که از روزنامه‌نگاران مطرح روزنامه الحیاه است، به علت اقامت در لندن و ارتباط با محافل اسلام‌گرا به ویژه در دهه 90 که رهبران و عناصر جهادی حضوری پررنگ در پایتخت انگلیس داشتند، توانسته است اطلاعات مفصل، جدید و تا حد زیادی قابل اعتماد در خصوص عملکرد مجاهدین جمع‌آوری و آنها را در قالب کتابی با عنوان القاعدة و اخواتها منتشر کند.
نقل قول‌ها و خاطراتی که از رهبران این سازمان‌ها بیان شده است، این کتاب را خواندنی‌تر می‌کند.
در بخش از این کتاب آمده است: نمی‌توان تاریخ القاعده را جدا از تاریخ گروه‌های جهادی دیگر روایت کرد که بیشترشان با پایان «جهاد افغانستان» در اواخر دهه 80 و آغاز دهه 1990، شکل گرفتند.
مصر دهه 80 به هیچ وجه برای فعالیت مجاهدین جدیدی که پس از ترور سادات به تازگی از زندان آزاد شده بودند، آماده نبود.
در نتیجه آنان از مصر به سمت بهترین انتخاب ممکن یعنی افغانستان مهاجرت کردند. اخبار «رشادت‌های» مجاهدین هر روز در محافل اسلامی بر زبان‌ها رانده می‌شد.
شبکه‌هایی که از بازداشت‌های پس از ترور سادات نجات یافته بودند، راه خود را به سوی افغانستان و پاکستان پیدا کردند و اعضایشان نیز مخفیانه رفقای سابق خود را به پیوستن به خود تشویق و تحریک می‌کردند.
این چنین مجاهدین مصری از طریق عربستان یا کشورهای اروپایی راه خود را از زندان‌های کشورشان به سوی اردوگاه‌های افغانستان تغییر دادند.