موج فتنه: از جنگ جمل تا جنگ نرم

این کتاب با تکیه و تأکید بر سخن و سیره امام علی (ع) ابعاد گوناگون بحث فتنه را به اختصار می کاود.
کتاب حاضر در هفت فصل سامان یافته است. فصل نخست به بیان مقدمات بحث و مفهوم شناسی «فتنه» می پردازد و فصل دوم به توصیف «شرایط و موقعیت های فتنه خیز» اختصاص دارد. آگاهی از این شرایط برای تحلیل موقعیت های اجتماعی و تشخیص وظیفه عقلی و دینی سودمند است، زیرا بسیاری از افراد از روی غفلت در موقعیت های فتنه خیز گرفتار می شوند و بدون آن که بخواهند یا بدانند، هیزم آتش فتنه گران می شوند.
فصل بعدی بسترهای اجتماعی ایجاد فتنه را بررسی می کند. مطالب این فصل برای متصدیان فرهنگی جامعه از این جهت می تواند مفید باشد که نشان می دهد زنگ های خطر فتنه چگونه و چه زمانی به صدا در می آیند. از بعدی دیگر، مطالب فصل سوم نشان می دهد که برای مبارزه با فتنه از کجا باید شروع کرد. به عقیده نویسنده، هرگز نباید آثار ظاهری فتنه، از قبیل آشوب های جزئی، مخالفت ها و نافرمانی های مدنی در بخش های کوچکی از جامعه، ما را از آبشخورهای اصلی فتنه غافل کند.
در فصل چهارم به شگردها و شیوه های فتنه گران برای ایجاد فتنه در جامعه توجه می شود. این فصل دکترین فتنه و فرمول آن را تحلیل می کند و نشان می دهد فتنه گران از چه راه ها و به چه شیوه هایی کار خود را پیش می برند. آشنایی با مطالب این فصل از این جهت مفید است که به خوانندگان کمک می کند آگاهی خودشان را از حقیقت بالاتر برند و فریفته ظاهر افراد و شعارهای خوب و جذاب نشوند. سطح برخورد خودشان را با مسایل اجتماعی و سیاسی عقلانی تر کنند و از اتخاذ تصمیمات هیجانی و احساسی که خواسته فتنه گرانند، خودداری ورزند.
فصل ششم کتاب به توضیح برخی از پیامدهای مثبت و منفی فتنه می پردازد. نگاه نویسنده، به پیروی از فرهنگ اسلامی، این است که نباید تنها به عنوان تهدید با فتنه ها برخورد کرد، زیرا از زاویه ای دیگر، فتنه ها فرصتی بی نظیر در اختیار جامعه اسلامی قرار می دهند. فرصتی برای شناخت حقیقت و حقیقت محوران. فتنه ها موجب کنار رفتن پرده نفاق از چهره هایی می شود که تا قبل از وقوع فتنه هرگز گمان نمی رفت، چنان افرادی با چنان نیت هایی در صفوف جامعه رخنه کرده باشند.
در نهایت، واپسین فصل کتاب به شیوه های مبارزه با فتنه می پردازد و راه های مبارزه کوتاه مدت و بلندمدت با فتنه را تبیین می کند. این فصل می تواند برای عموم مردم راهگشای خوبی برای برون رفت از فضای غبارآلود و تاریک فتنه و در امان ماندن از آسیب های معنوی و اجتماعی آن باشد. در عین حال، در این فصل با تکیه بر سخن و سیره امام علی(ع) راه و روش مبارزه کوتاه مدت و بلند مدت با فتنه و فتنه گران به متصدیان فرهنگی و نخبگان علمی جامعه نیز نشان داده می شود.
این اثر می کوشد پاره ای از شگردها و شیوه های فتنه گری را با استناد به نمونه های تاریخی، به ویژه دوران امام علی(ع) و استفاده از تئوری های کودتاهای مخملی و نرم بررسی کند.
عناوینی نظیر «استفاده از شیوه های مبارزه نرم»، «استخدام چهره های موجه و مقدس»، «استفاده از شعارهای خوب و جذاب»، «سخن گفتن از اصول متعالی انسانی»، «نفی گذشته افتخارآمیز جامعه»، «تحریک احساسات»، «شبهه افکنی»، «تفرقه افکنی»، «جلب حمایت های خارجی»، «ایجاد سازمان های اجتماعی مردم نهاد»، «ایجاد فاصله میان مردم و حکومت» و «درآمیختن حق و باطل» از موضوعاتی اند که در این اثر به عنوان برخی از ویژگی های فتنه بررسی می شوند.