دو جمله از ارسطو بود که در کتاب های ترجمه شده از او به لاتین در قرون وسطی توسط اربابان کلیسا سانسور می شد ( البته همراه با کلی تحریف های دیگر )
1. از نادانی مردم فرومایه به نفع خویش استفاده کن.
2. خندیدن ترس و وحشت را زایل می کند. هر وقت در موقعیتی از کسی ترسیدی بخند و نگرانی را از خود دور کن.
استاد همه دانایان از دید کلیسای قرون وسطی یکی از معدود دانشمندان تاریخ است که در تمامی موضوعات ممکن به جز ریاضی سرآمد بود ..او یک تنه پاشو تا 20 قرن بعدی گذاشت بر بیخ گلوی فلسفه و سایر علوم و میشه گفت یه جورایی مانع رشد علمی در اروپا بود ..بس که خاطرش برای کلیسا عزیز بود...نتیجه اینکه در دوره رنسانس هر کس در هر علمی که میخواست پیشرفت کند باید ابتدا لگدی به ارسطو میزد و لعن ارسطو اولین گام روشنفکری قلمداد میشد..« دادگاه گالیله و سایر دانشمندان رنسانسی»
رابطه جالبی بین ارسطو و افلاطون برقرار بوده ..شاگرد و استادی که میتونیم در مورد اون ها بگیم دو پادشاه در یک اقلیم نگنجد.. راسل در مورد ارسطو گفته : « ارسطو کار خاصی نکرده چون فقط فلسفه افلاطون را با شعور عادی در آمیخت ، اما از طرفی کار خیلی بزرگی کرد چون فلسفه افلاطون با شعور عادی در نمی آمیزد.»..نتیجه : مطالعه ارسطو بی افلاطون و یا حتی بالعکس بی خود است..
داستان های مربوط به مضایعات « ضایع کردن های متقابل » کم نیستند من جمله سفسطه :
افلاطون جایی سخنرانی داشت و چون سخنران بعدی ارسطو بود ، گفت هر حرفی که خطیب بعدی بزند نادرست است..ارسطو وقتی به جایگاه میره کلهم از افلاطون تعریف میکنه;-(
تفاوت بین این دو در نگاه و زاویه سرشونه :
افلاطون به بالا اشاره میکند ،، یعنی حقیقت رو باید در جهان مثل پیدا کرد و حس کیلویی چند!!! در حالی که اشاره ارسطو پایین است ، یعنی از طریق تجربه و حواس می توان به نتیجه رسید.. روحشان قرین با آرامش..البته اگه توی اون دنیا دست از کل کل بردارند..:D
علاقه مندان به آشنایی با ارسطو بهتر هست که حتما کتاب خانم نوسباوم با نام ارسطو که در یاران توسط استاد فولادوند ترجمه شده و انتشارات طرح نو به چاپ رسونده رو مطالعه کنند.
دیدگاه‌های کتاب الکترونیکی فلاسفه بزرگ- ارسطو
https://ketabnak.com/sponsors
مرطبه نه مرتبه
1. از نادانی مردم فرومایه به نفع خویش استفاده کن.
2. خندیدن ترس و وحشت را زایل می کند. هر وقت در موقعیتی از کسی ترسیدی بخند و نگرانی را از خود دور کن.
استاد همه دانایان از دید کلیسای قرون وسطی یکی از معدود دانشمندان تاریخ است که در تمامی موضوعات ممکن به جز ریاضی سرآمد بود ..او یک تنه پاشو تا 20 قرن بعدی گذاشت بر بیخ گلوی فلسفه و سایر علوم و میشه گفت یه جورایی مانع رشد علمی در اروپا بود ..بس که خاطرش برای کلیسا عزیز بود...نتیجه اینکه در دوره رنسانس هر کس در هر علمی که میخواست پیشرفت کند باید ابتدا لگدی به ارسطو میزد و لعن ارسطو اولین گام روشنفکری قلمداد میشد..« دادگاه گالیله و سایر دانشمندان رنسانسی»
رابطه جالبی بین ارسطو و افلاطون برقرار بوده ..شاگرد و استادی که میتونیم در مورد اون ها بگیم دو پادشاه در یک اقلیم نگنجد..
راسل در مورد ارسطو گفته : « ارسطو کار خاصی نکرده چون فقط فلسفه افلاطون را با شعور عادی در آمیخت ، اما از طرفی کار خیلی بزرگی کرد چون فلسفه افلاطون با شعور عادی در نمی آمیزد.»..نتیجه : مطالعه ارسطو بی افلاطون و یا حتی بالعکس بی خود است..
داستان های مربوط به مضایعات « ضایع کردن های متقابل » کم نیستند من جمله سفسطه :
افلاطون جایی سخنرانی داشت و چون سخنران بعدی ارسطو بود ، گفت هر حرفی که خطیب بعدی بزند نادرست است..ارسطو وقتی به جایگاه میره کلهم از افلاطون تعریف میکنه;-(
تفاوت بین این دو در نگاه و زاویه سرشونه :
افلاطون به بالا اشاره میکند ،، یعنی حقیقت رو باید در جهان مثل پیدا کرد و حس کیلویی چند!!! در حالی که اشاره ارسطو پایین است ، یعنی از طریق تجربه و حواس می توان به نتیجه رسید..
روحشان قرین با آرامش..البته اگه توی اون دنیا دست از کل کل بردارند..:D
با سپاس...