تفلیس ابلیس التعیس: خوار کردن ابلیس نگون بخت

محمّد بن علی بن حاتم طائی (۵۶۰ – ۶۳۸ قمری) معروف به محیی الدین ابن عربی و شیخ اکبر، عارف مسلمان عرب اندلسی و بنیان گذار عرفان نظری در اسلام است. ابن عربی آثاری ارزشمند در شاخه‌های مختلف علم و حکمت پدید آورد. او که تصوف را به فلسفه تبدیل کرد، عقاید و باورهای بسیاری از مکاتب را در نوشته‌هایش تبیین و تفسیر نمود. ابن عربی در مواردی برخی دیدگاه‌های صوفیه را تایید می‌کند و در موارد متعددی نیز دیدگاه‌های آنان را نقد می کند. اصل اساسی عرفان او وحدت وجود و عشق است که در آن حق تعالی حقیقت هستی است. کتاب پیش رو تفلیس ابلیس التعیس یا خوار کردن ابلیس نگون بخت ابن عربی را محور تالیف و ترجمه قرار داده است. گل بابا سعیدی (۱۳۱۰ - ؟ شمسی) این کتاب را در سه بخش اصلی تدوین نموده است که مقدمه وی بخش اول کتاب و تفسیری در نامها و عناوین مختلف ابلیس بخش دوم آن را تشکیل می دهند. بخش سوم متن عربی تفلیس ابلیس التعیس و ترجمه و شرح آن را در برمی گیرد. این کتاب در سال ۱۳۸۵ توسط انتشارات امید روانه بازار گردید.