قرآن کریم: رسم الخط عثمان طه

عربی بودن قران کریم دلیل ببر برتری زبان عربی نیت چه بسا که اگر ژیامب در ایران بعوث میدند قران نیز به زبان ایرانی بود ...درضمن قران با زبان محض عربی تفات داره و چنان گیرایی و رسایی داره که هر شنونده ایی رو به سمت خودش میکشونه در حالیکه اگر فردی عربی صحبت کنه شما لذتی نخواهید برد و این از اعجاز کلام الله است
به حق کتاب اسمانیمون که کشوری همیشه آباد داشته باشیم.....

در جواب به آقای amirsaman باید بگویم که درست است که در حال از زبان فارسی که بیشتر به لحاظ ظاهری مخلوطی از تازی و پارسی است، استفاده می کنیم اما اگر شما به ریشه ی بیشتر کلمات دقت کنید، پی خواهید برد که ریشه ی ایرانی داشته اند. تأکید می کنم، بیشتر کلمات، نه همه ی کلمات. در کل، مشتق بودن هر زبانی از چند زبان دیگر، عادی است، هرچند که آن کلماتِ وارد شده به زبان اندک باشند. در طول تاریخ حوادث متعددی باعث جابجایی و تغییر لفظی کلمات در سرزمین ها، شده است. در واقع یک نوع چرخش.

خدایا
چه یافت آنکه تو را گم کرد
و
چه گم کرد آنکه تو را یافت

دلتنگی
یاد گرفته ام
غصه هایم را پشت در بگذارم
راه پله چه خواهد کرد
با این همه دلتنگی؟
مه جبین شیراوندی

(( این دیدگاه بدلیل نگارش فینگلیش حذف گردید ))
[edit=aqanader]1392/03/19[/edit]

با سلام و خسته نباشید
این کتابی است که هیچ شکی در ان نیست . با تشکر

خدایا هر چه بیشتر میدونیم و میفهمیم به خودمون و به دانسته هامون مغرورتر میشیم
همین باعث نابودی بشر میشه "سرکشی"

زبان عربی هیچ برتری به خودی خود ندارد بلکه چون قران کریم به زبان عربی است تنها به ابن خاطر ارزشمند است البته این را هم عرض کنم که قران شاید به رسم الخط عربی باشد اما به تحقیق نمیتونیم بگیم که قران به زبان عربی محض است بلکه به نظر من یک زبان مافوق بشریه که اگر عربی محض بود تا حال بسیاری مانندش را اورده بودند

سلام دوستان کتابناک ;-)
منم از عربها و زبان عربی متنفرم اما قربونش برم قرآن یه چیز دیگه س من همیشه قرآن میخونم حتی اگه شده چند آیه.
بهتون پیشنهاد میکنم شما هم هر روز حتی شده چند آیه حتما بخونین آرامش عجیبی به آدم میده:-)

بار الها بگو کنارم هستی ، بگو قدم هایم استوار می کنی ، بگو صبرم می دهی تا تمسخر هایی راه تو را همچون پیامبرانت تحمل کنم ، بگو تنم ، فکرم ، عشقم را قدرت می بخشی تا همه را در راه عشق تو به خدمت خلق در آورم ، بگو شمشیر دانیم را برنده تر می کنی تا چنان ضرباتی بر پیکر نادانیم کوبم که هرگز نای بلند شدن نداشته باشد.
بار الها به تو سوگند می خورم وقتی نادانی قوم خویش را می بینم از غصه کمرم می شکند ولی هر بار مصمم تر می شوم که برای مبارزه آفریده شده ام و بهای عشق چیزی جزء مبارزه نیست.