دیوان کامل بابا طاهر همدانی

به صحرا بنگرم صحرا ته وینم...........به دریا بنگرم دریا ته وینم
.
بهر جا بنگرم کوه و در و دشت...........نشان روی زیبای ته وینم
.
چون حقیقت را ببینی،چیزی جز حقیقت نمیبینی.

خبلی خیلی عالیه همین واقعا چیز دیگه ای نمیشه گفت فقط عالی sepassssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssss

خبلی خیلی عالیه همین واقعا چیز دیگه ای نمیشه گفت فقط عالی

[quote='Delfaan']در طول هزار سال یعنی از قرن چهارم تا امروز دوبیتی های بابا طاهر چندان دستخوش تغییر و تحریف شده اند
که ماهیت اصلی خود را از دست داده و کاملأ هویت زبان دیگر گونه ای یافته و آنها را فارسی گونه و گاهی
آمیخته به اصوات ترانه های روستایی گردیده که هم جفا به اندیشه و تفکر بابا طاهر و هم ظلم فاحش به زبان
اولیه و اساسی و فرهنگ مردمی است که این دوبیتی ها ناب و آتشین بدان سروده شده اند.
به این ۲ دوبیتی زیر که از یکی از نسخه های اصیل بابا طاهر است دقت کنید ：
گر از زر اَونَهی دیوا نَه از گِل
به پرچینش کَری وانوشه و وِل
گر اَو بشنش نهی آن دار شمشاد
گر اَو رونش کَری آواج بِلبِل
############
زارجِم دی وَ دآی مورجَ اَدْ خورد
مورجانی دو دَسی وَ خودا بِرد
وناگه بامَدَن بازِ وَ دالی
بازَش بِکشت و خوینش پاک واخورد
##################
شاید خیلی ها و همه نتوانند این دوبیتی ها را خوانده و معنی کنند.!!
یا شاید بعضی آنها را بی اساس و بی معنی بدانند.!
در حالیکه این ابیات نه تنها از یک نسخه ی کاملأ با اصالتند و اصالت آن نیز مورد توجه و تأکید اساتید
ادبیات بوده بلکه کاملأ دارای معانی بلیغی هستند.
ناگفته نماند که این دوبیتی ها به زبان لکی laki می باشند.
( لکی ) laki هم نام زبانی است و هم نام قومی به همین نام که چند هزار سال است که در زاگرس میانه
و در استان های لرستان ، کرمانشاه ، ایلام و در همدان ( ملایر)زندگی می کنند.
مردم delfan نیز لک زبان و از بازماندگان کاسیت های صنعت کار بوده اند که مفرغ های ساخته ی آنان
باعث درخشش تمدنی بومیان زاگرس میانی شده اند.!
[/quote]

نسیمی کز بن آن کاکل آیو
مرا خوشتر ز بوی سنبل آیو
چو شو گیرم خیالش را در آغوش
سحر از بسترم بوی گل آیو

در طول هزار سال یعنی از قرن چهارم تا امروز دوبیتی های بابا طاهر چندان دستخوش تغییر و تحریف شده اند
که ماهیت اصلی خود را از دست داده و کاملأ هویت زبان دیگر گونه ای یافته و آنها را فارسی گونه و گاهی
آمیخته به اصوات ترانه های روستایی گردیده که هم جفا به اندیشه و تفکر بابا طاهر و هم ظلم فاحش به زبان
اولیه و اساسی و فرهنگ مردمی است که این دوبیتی ها ناب و آتشین بدان سروده شده اند.
به این ۲ دوبیتی زیر که از یکی از نسخه های اصیل بابا طاهر است دقت کنید ：
گر از زر اَونَهی دیوا نَه از گِل
به پرچینش کَری وانوشه و وِل
گر اَو بشنش نهی آن دار شمشاد
گر اَو رونش کَری آواج بِلبِل
############
زارجِم دی وَ دآی مورجَ اَدْ خورد
مورجانی دو دَسی وَ خودا بِرد
وناگه بامَدَن بازِ وَ دالی
بازَش بِکشت و خوینش پاک واخورد
##################
شاید خیلی ها و همه نتوانند این دوبیتی ها را خوانده و معنی کنند.!!
یا شاید بعضی آنها را بی اساس و بی معنی بدانند.!
در حالیکه این ابیات نه تنها از یک نسخه ی کاملأ با اصالتند و اصالت آن نیز مورد توجه و تأکید اساتید
ادبیات بوده بلکه کاملأ دارای معانی بلیغی هستند.
ناگفته نماند که این دوبیتی ها به زبان لکی laki می باشند.
( لکی ) laki هم نام زبانی است و هم نام قومی به همین نام که چند هزار سال است که در زاگرس میانه
و در استان های لرستان ، کرمانشاه ، ایلام و در همدان ( ملایر)زندگی می کنند.
مردم delfan نیز لک زبان و از بازماندگان کاسیت های صنعت کار بوده اند که مفرغ های ساخته ی آنان
باعث درخشش تمدنی بومیان زاگرس میانی شده اند.!

سلام بر یاران
بابا طاهر شاعری با عواطف و احساسات عمیق عارفانه است.
دوبیتی های لطیف و دلکشی دارد که روح آدمی را نوازش می کند. و به آن صفایی باطنی می بخشد.
بابا همانطور که خود می گوید
رندی است قلندر که ( عریان ) از تعلقات دنیوی است و عشق الهی را بر همه ی زخارف هستی برگزیده
و یار مردان معشوقی ازلی گردیده
که مانند کشتی نشینا ن ، خاک وجودشان ، طوفان سهمناک را به آبی نمی خرند.!
و آن بارقه ی عشق ی بود که لهیبش
جهانی را به خاکستر می کشاند. چه رسد به وجود نحیف ( بابا)یی که خود سوخته ازلی این عشق بود. تا حدی که خود
نیز آتش شده بود به گونه ای که
لهیب عشق اش در همنوایان نوای آسمانی اش به کامل مشهود و نمایان بود و شناخت بعض یارانش گویای این حقیقت است.
در باره ی شرح حال و ترجمان
احوال (بابا ) آگاهی های چندانی در دست نیست و آنچه که هست تکراری از آن چیزی است که در ( راحه الصدور راوندی ) از ملاقات
بابا طاهر و طغرل سلجوقی آمده است.!
برخلاف آنچه بعضی متعصبان به آن دامن می زنند چندان اهمیتی ندارد که بابا طاهر اهل کدام خطه است و در کجا به دنیا آمده است
ام متعلق به جغرافیای تاریخی ایران است.
اگرچه آرامگاه او در شهر ( همدان ) است و در اوایل قرن چهارم هجری است.
اما بررسی های تاریخی و تحلیل زبانی
و ادبی اشعارش گویای این حقیقت است که او اهل لرستان بوده است و به آن دیار مهاجرت کرده است.
اگرچه در قرن چهارم هجری بسیاری از مناطقی که اینک جزء استان های دیگر هستند بخشی از ولایت لرستان آنزمان بوده اند.
اما بررسی زبان شناسی دوبیتی های
اصیل بابا طاهر نشان میدهد که ا متعلق به حوزه فرهنگی لک ) بوده است.
لک ها از اقوام باستانی زاگرس میانی اند
که دارای اصالت قومی و زبانی خاصی هستند. و بابا طاهر اهل ( delfan ) امروزی بوده که از مناطق باستانی
ایران و لرستان است.

ماشاا... بر اینترنت پرسرعت دوستان:-);-)