شکنجه و کشتار در الجزایر

کتاب «شکنجه و کشتار در الجزایر» نوشته ژان پل اوسارس، است.
او در این کتاب قیام مردم الجزایر را به تصویر می کشد. اوسارس در سال‌های دهه ۱۹۵۰مامور سرکوب قیام مردم الجزایر برای استقلال و آزادی بود و خاطرات خود را پس از چهل سال سکوت بازگو می‌کند و با نکاتی درخور توجه، به شرح چگونگی انجام ماموریتش در دو صحنه سرنوشت ساز از تاریخ انقلاب الجزایر، بر می‌آید.
صحنه‌هایی که خود در پس پرده آن را کارگردانی می‌کرد عبارت‌اند از : قضیه فیلیپ ویل در ۱۹۵۵و نبرد الجزایر در ۱۹۵۷شاهد عینی و عامل اصلی عملیات در این کتاب از واقعیات شکنجه، و اعدام‌های فوری و بدون محاکمه سخن می‌گوید . پل اوسارس، چترباز سابق نیروهای فرانسه آزاد، که در هندوچین جنگیده و بنیانگذار گردان یازدهم ضربت، بازوی مسلح اداره امنیت به حساب می‌آمد، از سوی ژنرال دوگل به این ماموریت اعزام می شود. هدف از این ماموریت سرکوب مبارزات و بمب‌گذاران و تروریست‌های FLN(جبهه آزادیبخش ملی) بوده است. وی پس از پایان ماموریتش در الجزایر، مامور تعلیم نیروهای مخصوص آمریکایی اعزام به خاور دور برای جنگ ویتنام شد.
در پیش‌گفتار کتاب «شکنجه و کشتار در الجزایر» می‌خوانیم:
«همچون دیگر همقطارانم که در الجزایر جنگیده‌اند، من نیز می‌خواستم سکوت کنم ولی نه فراموش. سابقه من در سازمان‌های ویژه دولت جمهوری فرانسه، پیشاپیش اخطار را به من داده بود، به خصوص سری بودن فعالیت‌های من در الجزایر، چتر حمایت محکمی بود و می‌توانستم در پناه این حمایت باقی بمانم.
پس ظاهرا جای تعجب است که پس از گذشت چهل سال تصمیم دارم در مورد وقایع ناگواری شهادت دهم که به شیوه‌های معمول برای مقابله با تروریسم به ویژه استفاده از شکنجه و اعدام‌های دسته جمعی، مربوط می‌شود.
حتی اگر بدانم که خاطراتم برای آن دسته از افراد که اطلاع داشتند و ترجیح می‌دادند ساکت بمانم یا آنان که نمی‌دانستند و بهتر می‌دیدند، هرگز ندانند، تکان دهنده است. باز هم بر این باورم که امروز بی‌فایده نیست اگر بعضی از مطالب گفته شود».