مجمل التواریخ و القصص

مُجمل‌التواریخ والقصص کتابی‌است از نویسنده‌ای ناشناخته، به زبان فارسی در تاریخ جهان از زمان خلقت تا ۵۲۰ قمری—تألیف کتاب هم در همین سال یا اندکی پس از آن بوده‌است. نثر کتاب به نسبت زمان نگارش کهن و نزدیک به نثر عهد سامانی‌است. از احوال نویسنده اینقدر مشخص است که اهل اسدآباد همدان یا حوالی آن بوده‌است. برخی نام نویسنده این کتاب را با توجه به اینکه به نسب جدش در جایی از کتاب اشارت کرده‌است «ابن شادی اسدآبادی» می‌دانند.
سه دستنوشته از این کتاب در دست است که در قرن‌های هشتم (نسخهٔ برلین)، نهم (نسخهٔ پاریس) و یازدهم نوشته شده‌اند. نسخه چاپی کتاب مجمل‌التواریخ والقصص برای اولین بار به سال ۱۳۱۸ توسط محمدتقی بهار تهیه شد. در این چاپ نسخهٔ پاریس مبنا قرار گرفته‌است.