پینوکیو: آدمک چوبی

نقاشی از: ریشارد فلویته

داستانی ایتالیایی نوشته کارلو کلودی در قرن نوزدهم است. این کتاب چنان مورد استقبال قرار گرفت که تدریس بخش‌هایی از آن جزو برنامه مدارس ایتالیا قرار گرفته‌است.
سال ۱۸۸۱ « پینوکیو » در یک مجله کودکان ایتالیایی توسط کارلو لورنزینی چاپ شد. نام مستعار او کارلو کلودی که این نام را از روستای زادگاه مادرش وام گرفت.
اواز کودکی عاشق الاغها بود و تمامی کاردستی‌ها ونقاشی‌هایش در مورد این حیوان بود. باوجود روزنامه نگاری در مطبوعات لیبرال، سر از نوشتن برای بچه‌ها در آورد. او در ۲۴ نوامبر ۱۸۲۶ متولد و در ۱۸۹۰ در ۶۴ سالگی درگذشت ونفهمید که پینوکیویش در کتابهای درسی ایتالیا برای بچه‌ها چاپ شد. در ایتالیا پارک بزرگی برای بچه‌ها وجود دارد به نام پینوکیو پر از مجسمه‌های این آدمک چوبین؛
از پینوکیو برای انواع تبلیغات استفاده می‌شود؛ به جز برای سیاست‌مداران برای دروغگوئیش که حتی مردم آمریکا در اعتراض به سیاست و وعده‌های دروغین دولتمردانشان در تظاهراتی دماغ پینوکیو به صورتشان زدند.
پینوکیو به صورت عروسکهای کوچک خیمه شب بازی یکی از معروفترین سوغاتیهای ایتالیاست. آمبولانسی برای کودکان بیمار اختصاص یافته که با تصاویر شخصیتهای محبوبشان تزئین شده‌است.