[quote='عبد من عباد الله']با درود و سلام بر گرامیان.
دوست گرامی اگر بخواهم سخن شما را اصلاح کنم باید بگویم که: تنها از خدا باید تبعیت کرد. اما به سبب آنکه معتقدیم (حال به هر دلیلی که بدان راه یافته باشیم) که قرآن همان سخن و حکم خداست پس از قرآن نیز باید تبعیت کرد. حال به استناد قرآن و به حکم "من یطع الرسول فقد اطاع الله" و همچنین "ان کنتم تحبون الله فاتبعونی" ، از گفتار و رفتار پیمبر که همان سنت و سیره ی اوست نیز باید تبعیت کرد.(که این نتیجه ، ناقض قول شماست که در بالا نقل شد.) بحث تبعیت از ائمه نیز بماند.[/quote]
علیکم السلام و رحمه الله
مرور این آیات خالی ار لطف نیست
إِلَّا بَلَاغًا مِنَ اللَّهِ وَرِسَالَاتِهِ ۚ وَمَنْ یَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَإِنَّ لَهُ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا (72 | الجن - 23)
تنها وظیفه من ابلاغ از سوی خدا و رساندن رسالات اوست؛ و هر کس نافرمانی خدا و رسولش کند، آتش دوزخ از آن اوست و جاودانه در آن می‌مانند!
وَأَطِیعُوا اللَّهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ ۚ فَإِنْ تَوَلَّیْتُمْ فَإِنَّمَا عَلَىٰ رَسُولِنَا الْبَلَاغُ الْمُبِینُ (64 | التغبن - 12)
اطاعت کنید خدا را، و اطاعت کنید پیامبر را؛ و اگر روی‌گردان شوید، رسول ما جز ابلاغ آشکار وظیفه‌ای ندارد!
قُلْ أَطِیعُوا اللَّهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ ۖ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّمَا عَلَیْهِ مَا حُمِّلَ وَعَلَیْکُمْ مَا حُمِّلْتُمْ ۖ وَإِنْ تُطِیعُوهُ تَهْتَدُوا ۚ وَمَا عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِینُ (24 | النور - 54)
بگو: «خدا را اطاعت کنید، و از پیامبرش فرمان برید! و اگر سرپیچی نمایید، پیامبر مسؤول اعمال خویش است و شما مسؤول اعمال خود! امّا اگر از او اطاعت کنید، هدایت خواهید شد؛ و بر پیامبر چیزی جز رساندن آشکار نیست!»
وَإِذَا تُتْلَىٰ عَلَیْهِمْ آیَاتُنَا بَیِّنَاتٍ ۙ قَالَ الَّذِینَ لَا یَرْجُونَ لِقَاءَنَا ائْتِ بِقُرْآنٍ غَیْرِ هَٰذَا أَوْ بَدِّلْهُ ۚ قُلْ مَا یَکُونُ لِی أَنْ أُبَدِّلَهُ مِنْ تِلْقَاءِ نَفْسِی ۖ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا یُوحَىٰ إِلَیَّ ۖ إِنِّی أَخَافُ إِنْ عَصَیْتُ رَبِّی عَذَابَ یَوْمٍ عَظِیمٍ (10 | یونس - 15)
و هنگامی که آیات روشن ما بر آنها خوانده میشود، کسانی که ایمان به لقای ما (و روز رستاخیز) ندارند می‌گویند: «قرآنی غیر از این بیاور، یا آن را تبدیل کن!» بگو: «من حق ندارم که از پیش خود آن را تغییر دهم؛ فقط از چیزی که بر من وحی میشود، پیروی میکنم! من اگر پروردگارم را نافرمانی کنم، از مجازات روز بزرگ (قیامت) می‌ترسم!»
با درود و سلام بر گرامیان.
قولی را نقل میکنم: از akhshurush
اما در باب سنت پیامبر هم چند نکته لازم به ذکر است. اتَّبِعُواْ مَا أُنزِلَ إِلَیْکُم مِّن رَّبِّکُمْ وَلاَ تَتَّبِعُواْ مِن دُونِهِ أَوْلِیَاء قَلِیلًا مَّا تَذَکَّرُونَ ﴿۳-الاعراف﴾
آنچه را از جانب پروردگارتان به سوى شما فرو فرستاده شده است پیروى کنید و جز او از اولیایی پیروى مکنید چه اندک پند مى گیرید
آیه بطور مصرح می فرماید تنها از قرآن باید تبعیت کرد نه از سنت و نه از اهل البیت.
--------------------------
دوست گرامی اگر بخواهم سخن شما را اصلاح کنم باید بگویم که: تنها از خدا باید تبعیت کرد. اما به سبب آنکه معتقدیم (حال به هر دلیلی که بدان راه یافته باشیم) که قرآن همان سخن و حکم خداست پس از قرآن نیز باید تبعیت کرد. حال به استناد قرآن و به حکم "من یطع الرسول فقد اطاع الله" و همچنین "ان کنتم تحبون الله فاتبعونی" ، از گفتار و رفتار پیمبر که همان سنت و سیره ی اوست نیز باید تبعیت کرد.(که این نتیجه ، ناقض قول شماست که در بالا نقل شد.) بحث تبعیت از ائمه نیز بماند.
حال ما می مانیم و خبری که مدعی ازدواج پیمبر با دختری 9 ساله است. می توانیم چند احتمال را بررسی کنیم:
1- کار پیمبر اشتباه بوده و نباید مرکتب چنین کاری میشد. که با استناد به آیات متعدد قرآن که عصمت پیمبر را نتیجه میدهد ، بطلان این فرض توجیه میشود. نظیر : "قل ان صلاتی و نسکی و محیای و مماتی لله رب العالمین".
2- خبر رسیده اشتباه است و پیمبر چنین عملی انجام نداده است.
3- خبر رسیده صحیح است و مومنان میتوانند دخترانشان را در سن 9 سالگی به نکاح دیگری درآورند.
4- خبر رسیده صحیح است ولی برای مومنان جایز نیست. کما اینکه خداوند در مورد ازدواج ، احکامی را فقط به حضرتشان مخصوص گرداند. نظیر: " و امراة مومنة ان وهبت نفسها للنبی ان اراد النبی ان یستنکحها خالصة لک من دون المومنین" و یا "لا یحل لک النسا من بعد".
و حال این ما و این بلبشویی با ابعاد تاریخی و دینی و فقهی و زیست شناختی و جامعه شناختی و ....
گفتم در اسلام برده داری نداریم.
گویا این پرسشی بدون پاسخ می باشد.
برای من همواره این سوال مطرح بوده که با وجود تاکید بسیار بر آزادی بندگان،چرا همچون شراب، برده داری به کل ممنوع نگردیده است؟
جنگ شیعه و سنی همچون حیدری ونعمتی به دلیل رقابت بر سر قدرت بوده ودر این میان تنها مردم عادی در طول تاریخ قربانی شده اند.
جنگهای کاتولیکها وپروتستانها هم که دیگر جای خود دارد.
نکته بسیار جالب اینکهدر زمان شاه عباس بزرگ، گردانندگان کشور به این نتیجه رسیده بودند که اجبار به شیعه شدن ایرانیان سنی استانهای مرزی به هیچ وجه به صلاح نیست و شاه عباس نیز در نامه ای به سلطان عثمانی که در عالم آرای عباسی بدان اشاره شده از این نکته یاد کرده کهدیگر همچون زمان های گذشته،یعنی شاه اسماعیل،بر فرقه های اسلامی فشاری در ایران وارد نمی شود واگر دقت نماییم در بلوچستان وکردستان وبخش هایی از خراسان بزرگ به دلیل مدارای مذهبی شورش هایی بزرگ به وقوع نمی پیوسته وبیشتر درگیری ها همچون نواحی مرکزی به جهت راهزنی و... بوده است.
البته در دوران شاه سلطان حسین بدانگونه سنیان مطیع وگوش به فرمان قندهار را آزار دادند تا محمودی بپاخواست و به راحتی تومار زرین صفویان را در هم پیچید.
[quote='E R S']
جناب akhshurush ، شما ترجمه ی "فَإِنْ" که در اینجا نقش کلیدی دارد را به کلی جا انداخته اید و به همین خاطر معنی اشتباهی برداشت کرده اید. از این حرف ها گذشته، این آیه اصلا در مورد برگرداندن امول ایتام است و نه در مورد سن نکاح و به همین دلیل (موضوع تسلط بر اموال) مسئله ی رشد فکری مطرح شده است، نه برای نکاح.
اما اگر بخواهیم به سنت پیامبر (ص...) رجوع کنیم، میبینیم که وجود مبارک ایشان، با عایشه زمانی که در سن 9 سالگی بود، نکاح فرمودند. در "صحیح بخارى" ( حدیث 3894) آمده است که پیامبر با عایشه ازدواج کرد در حالی که 6 سال داشت، ولى هنگام دخول عایشه 9 ساله بود، براى اینکه ابوبکر فضیلت و برکت ازدواج دخترش با پیامبر را از دست ندهد، او را به ازدواج پیامبر در 6 سالگى در آورد. همچنین در "صحیح مسلم" از عایشه نقل شده : "پیامبر با من ازدواج کرد در حالی که 6 ساله بودم، و به خانه خودش برد، زمانى که 9 ساله بودم" (صحیح مسلم 1422).
میبینید که از نظر شرع مقدس اسلام، رشد فکری شرط نکاح نیست و نظر شما، صرفا نظر شخصی شماست و ما "مسلمانان" همچنان می توانیم با کودکان 9 ساله نکاح کنیم.
والسلام علی من اتبع الهدی ...[/quote]
به چند نکته عنایت کنید. نخست اینکه آیه نفرموده حتما بلوغ جسمی مد نظر است. فرموده بلوغ. وقتی انواع آنرا مشخص نکند، همه نوع آن مد نظر است و از حصر بیرون می آید. چه کسی می تواند مدعی شود منظور این آیه فقط بلوغ جسمی ست؟ چه کسی می تواند مدعی شود فقط بلوغ فکری ست؟ همه ی انواع آن است چه آنکه دیگر بلوغ را مجمل در نظر می گیرند. وانگهی در باب "رشد" هم آیه اشاره به بازگرداندن اموال دارد و این قولی صحیح است. یعنی تا وقتی که رشد در کودک یافت نشد نمی توان اموال را بازگرداند و طفل کماکان تحت قیمومیت است. حال می توان وی را به نکاح در آورد؟
اما در باب سنت پیامبر هم چند نکته لازم به ذکر است. اتَّبِعُواْ مَا أُنزِلَ إِلَیْکُم مِّن رَّبِّکُمْ وَلاَ تَتَّبِعُواْ مِن دُونِهِ أَوْلِیَاء قَلِیلًا مَّا تَذَکَّرُونَ ﴿۳-الاعراف﴾
آنچه را از جانب پروردگارتان به سوى شما فرو فرستاده شده است پیروى کنید و جز او از اولیایی پیروى مکنید چه اندک پند مى گیرید
آیه بطور مصرح می فرماید تنها از قرآن باید تبعیت کرد نه از سنت و نه از اهل البیت.
اینطور هم نیست که مورخان نظر واحدی پیرامون سن و سال عایشه داشته باشند. طبری خود دو معنا را نقل می کند یکی در 9 سالگی و یکی در 19 سالگی.
[quote='هیرکان']در اسلام برده داری نداریم. اسرای جنگی هستند که در خانه ها نگهداری می شدند توسط هر کسی که اسیر می گرفت. امروز هم اسرا نگهداری می شوند و آیه ای نفرموده حتماً در خانه های مسلمین نگهشان دارید.
ولی این اسرای جنگی خرید وفروش می شدند و زنان ودختران آنها بدون رضایت مورد اذیت وآزار قرار گرفته وبچه های آنها نیز خرید وفروش می شدند.
بازارهای برده در جهان اسلامآکنده از غلامان ترک و اسلاو (صقلاو) بوده که در کتاب قابوسنامه می توان مدارک زنده ای از چند وچون خرید وفروش انواع بردگان یافت.
در قرون پیشین بردگان زیادی را از نوبی واقع در شمال سودان واتیوپی وسومالی واز مسیر خلیج فارس وارد می نمودند.
[/quote]
امروز هم عده ای هستند از مسلمین که شیعیان را ذبح می کنند. این یعنی قرآن دستور ذبح شیعیان را داده؟ بنده نگفتم در بین مسلمین برده داری نداریم. گفتم در اسلام برده داری نداریم.
[quote='akhshurush']
2-در قرآن در باب سن و سالی برای ازدواج یک آیه در 6 نساء هست که می فرماید "وَابْتَلُواْ الْیَتَامَى حَتَّىَ إِذَا بَلَغُواْ النِّکَاحَ فَإِنْ آنَسْتُم مِّنْهُمْ رُشْدًا فَادْفَعُواْ إِلَیْهِمْ أَمْوَالَهُمْ " یتیمان را بیازمایید تا بالغ شوند برای نکاح و زمانی که در ایشان رشدی یافتید اموالشان را بازگردانید بدیشان. فلذا در برای نکاح مساله ی بالغ شدن را مطرح می فرماید و در ادامه نیز مساله ی رشد است که فهم فکری ست. کودک 9 ساله به بلوغ نرسیده است که طبق این آیه شریفه بخواهد نکاح کند.
[/quote]
در این آیه رشد فکری به منظور بازگرداندن اموال مطرح شده . نه به منظور نکاح. سن نکاح در اسلام ، همان سن بلوغ جسمانی است و نه بلوغ فکری. دقت کنید آیه در ابتدا می گوید: "إِذَا بَلَغُواْ النِّکَاحَ" (تا هنگامی که برای نکاح بالغ شوند) و در مرحله ی بعد می گوید: "فَإِنْ آنَسْتُم مِّنْهُمْ رُشْدًا" (پس اگر در آن ها رشد یافتید). می بینید که شرط اول در این آیه بلوغ جسمانی برای ازدواج است و شرط دوم که مکمل شرط اول است بلوغ فکری است برای بازگرداندن اموال. هیچ جای این آیه گفته نشده که شرط نکاح بلوغ فکری است. در واقع در این آیه بلوغ جسمی(به منظور نکاح) و رشد فکری به صورت دو گزاره ی جدا از هم بیان شده. اگر این دو گزاره از دید آیه یکی بود ، باید آن ها را با حرف "و" به هم مربوط می کرد که در آن صورت دو گزاره با هم در ارتباط بودند. اما این آیه از "فَإِنْ" (پس اگر) بین دو گزاره استفاده کرده و این یعنی از دید این آیه بلوغ نکاح و رشد فکری ذو مسئله ی جدا از هم هستند که رخ دادن یکی لزوما به معنای رخ دادن دیگری نیست. اتفاقا این آیه خود گواه خوبی بر این است که از نظر قرآن، برای نکاح، لزوما نیازی به بلوغ فکری نیست.
جناب akhshurush ، شما ترجمه ی "فَإِنْ" که در اینجا نقش کلیدی دارد را به کلی جا انداخته اید و به همین خاطر معنی اشتباهی برداشت کرده اید. از این حرف ها گذشته، این آیه اصلا در مورد برگرداندن امول ایتام است و نه در مورد سن نکاح و به همین دلیل (موضوع تسلط بر اموال) مسئله ی رشد فکری مطرح شده است، نه برای نکاح.
اما اگر بخواهیم به سنت پیامبر (ص...) رجوع کنیم، میبینیم که وجود مبارک ایشان، با عایشه زمانی که در سن 9 سالگی بود، نکاح فرمودند. در "صحیح بخارى" ( حدیث 3894) آمده است که پیامبر با عایشه ازدواج کرد در حالی که 6 سال داشت، ولى هنگام دخول عایشه 9 ساله بود، براى اینکه ابوبکر فضیلت و برکت ازدواج دخترش با پیامبر را از دست ندهد، او را به ازدواج پیامبر در 6 سالگى در آورد. همچنین در "صحیح مسلم" از عایشه نقل شده : "پیامبر با من ازدواج کرد در حالی که 6 ساله بودم، و به خانه خودش برد، زمانى که 9 ساله بودم" (صحیح مسلم 1422).
میبینید که از نظر شرع مقدس اسلام، رشد فکری شرط نکاح نیست و نظر شما، صرفا نظر شخصی شماست و ما "مسلمانان" همچنان می توانیم با کودکان 9 ساله نکاح کنیم.
والسلام علی من اتبع الهدی ...
این رسم ناپسند طبیعى بوده
به شاه بیت اشاره نمودید!
برده داری در جهان آن روزگاران رسمی طبیعی بوده وهرگونهمنع مذهبی آن به دلیل تضاد منافع باعث ریزش باورمندان آن دین می گردیده است.
در دین مبین اسلام نیز تاکید زیادی بر آزادسازی بردگان شده است ولی بنابردلایل اجتمایی واقتصادی هیچگاه برده داری حرام اعلام نشده است.
البته آشکار است دینی که برده ای به اجبار قبول نماید از ته دل نبوده وپس از چندین نسل منجر به ایجاد باورهای جدیدی می گردد.برای نمونه بردگان آفریقای غربی که عده ای مسلمان وعده ای باورمند به باور های محلی بوده پس از انتقال به برزیل،هرچند با فشار کلیسای کاتلیک پرتقال به ظاهر مسیحی شدند ولی با تلفیق باورهای قلبی خویش اکنون به دینی متشکل از مسیحیت کاتولیک وب اور های پیشینیان خویش اعتقاد دارند.
[quote='هیرکان']در اسلام برده داری نداریم. اسرای جنگی هستند که در خانه ها نگهداری می شدند توسط هر کسی که اسیر می گرفت. امروز هم اسرا نگهداری می شوند و آیه ای نفرموده حتماً در خانه های مسلمین نگهشان دارید.
ولی این اسرای جنگی خرید وفروش می شدند و زنان ودختران آنها بدون رضایت مورد اذیت وآزار قرار گرفته وبچه های آنها نیز خرید وفروش می شدند.
بازارهای برده در جهان اسلامآکنده از غلامان ترک و اسلاو (صقلاو) بوده که در کتاب قابوسنامه می توان مدارک زنده ای از چند وچون خرید وفروش انواع بردگان یافت.
در قرون پیشین بردگان زیادی را از نوبی واقع در شمال سودان واتیوپی وسومالی واز مسیر خلیج فارس وارد می نمودند.
[/quote]
اولا که هر فعلى که توسط به ظاهر مسلمى صورت مى گیرد مورد تایید اسلام نیست. ثانیا که هر عصر محتواى ویژه اى دارد و ما مى بینیم که با ورود اسلام، تعداد زیادى از بردگان آزاد مى شوند (نه همه) ولى مطابق رسوم روزگار این رسم ناپسند طبیعى بوده و ثالثا که بزرگان دین اکثرا با رضایت فرد، او را نگه مى داشتند نه به پول و جبر
در اسلام برده داری نداریم. اسرای جنگی هستند که در خانه ها نگهداری می شدند توسط هر کسی که اسیر می گرفت. امروز هم اسرا نگهداری می شوند و آیه ای نفرموده حتماً در خانه های مسلمین نگهشان دارید.
ولی این اسرای جنگی خرید وفروش می شدند و زنان ودختران آنها بدون رضایت مورد اذیت وآزار قرار گرفته وبچه های آنها نیز خرید وفروش می شدند.
بازارهای برده در جهان اسلامآکنده از غلامان ترک و اسلاو (صقلاو) بوده که در کتاب قابوسنامه می توان مدارک زنده ای از چند وچون خرید وفروش انواع بردگان یافت.
در قرون پیشین بردگان زیادی را از نوبی واقع در شمال سودان واتیوپی وسومالی واز مسیر خلیج فارس وارد می نمودند.
6-شهادت زن و مرد در قرآن برابر است. در 282 البقره
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ إِذَا تَدَایَنتُم بِدَیْنٍ إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى فَاکْتُبُوهُ وَلْیَکْتُب بَّیْنَکُمْ کَاتِبٌ بِالْعَدْلِ وَلاَ یَأْبَ کَاتِبٌ أَنْ یَکْتُبَ کَمَا عَلَّمَهُ اللّهُ فَلْیَکْتُبْ وَلْیُمْلِلِ الَّذِی عَلَیْهِ الْحَقُّ وَلْیَتَّقِ اللّهَ رَبَّهُ وَلاَ یَبْخَسْ مِنْهُ شَیْئًا فَإن کَانَ الَّذِی عَلَیْهِ الْحَقُّ سَفِیهًا أَوْ ضَعِیفًا أَوْ لاَ یَسْتَطِیعُ أَن یُمِلَّ هُوَ فَلْیُمْلِلْ وَلِیُّهُ بِالْعَدْلِ وَاسْتَشْهِدُواْ شَهِیدَیْنِ من رِّجَالِکُمْ فَإِن لَّمْ یَکُونَا رَجُلَیْنِ فَرَجُلٌ وَامْرَأَتَانِ مِمَّن تَرْضَوْنَ مِنَ الشُّهَدَاء أَن تَضِلَّ إْحْدَاهُمَا فَتُذَکِّرَ إِحْدَاهُمَا الأُخْرَى وَلاَ یَأْبَ الشُّهَدَاء إِذَا مَا دُعُواْ وَلاَ تَسْأَمُوْاْ أَن تَکْتُبُوْهُ صَغِیرًا أَو کَبِیرًا إِلَى أَجَلِهِ ذَلِکُمْ أَقْسَطُ عِندَ اللّهِ وَأَقْومُ لِلشَّهَادَةِ وَأَدْنَى أَلاَّ تَرْتَابُواْ إِلاَّ أَن تَکُونَ تِجَارَةً حَاضِرَةً تُدِیرُونَهَا بَیْنَکُمْ فَلَیْسَ عَلَیْکُمْ جُنَاحٌ أَلاَّ تَکْتُبُوهَا وَأَشْهِدُوْاْ إِذَا تَبَایَعْتُمْ وَلاَ یُضَآرَّ کَاتِبٌ وَلاَ شَهِیدٌ وَإِن تَفْعَلُواْ فَإِنَّهُ فُسُوقٌ بِکُمْ وَاتَّقُواْ اللّهَ وَیُعَلِّمُکُمُ اللّهُ وَاللّهُ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ
اى کسانى که ایمان آورده اید، هر گاه به وامى تا سررسیدى معین، با یکدیگر معامله کردید، آن را بنویسید. و باید نویسنده اى (صورت معامله را) بر اساس عدالت، میان شما بنویسد. و هیچ نویسنده اى نباید از نوشتن خوددارى کند؛ همان گونه (و به شکرانه آن) که خدا او را آموزش داده است. و کسى که بدهکار است باید املا کند، و او (=نویسنده) بنویسد. و از خدا که پروردگار اوست پروا نماید، و از آن، چیزى نکاهد. پس اگر کسى که حق بر ذمه اوست، سفیه یا ناتوان است، یا خود نمىتواند املا کند، پس ولىّ او باید با (رعایت) عدالت، املا نماید. و دو شاهد از مردانتان را به شهادت طلبید، پس اگر دو مرد نبودند، مردى را با دو زن، از میان گواهانى که (به عدالت آنان) رضایت دارید (گواه بگیرید)، تا (اگر) یکى از آن دو (زن) فراموش کرد، (زنِ) دیگر، وى را یادآورى کند. و چون گواهان احضار شوند، نباید خوددارى ورزند. و از نوشتن (بدهى) چه خرد باشد یا بزرگ، ملول نشوید، تا سررسیدش (فرا رسد). این (نوشتنِ) شما، نزد خدا عادلانهتر، و براى شهادت استوارتر، و براى اینکه دچار شک نشوید (به احتیاط) نزدیکتر است، مگر آنکه داد و ستدى نقدى باشد که آن را میان خود (دست به دست) برگزار مىکنید؛ در این صورت، بر شما گناهى نیست که آن را ننویسید. و (در هر حال) هر گاه داد و ستد کردید گواه بگیرید. و هیچ نویسنده و گواهى نباید زیان ببیند، و اگر چنین کنید، از نافرمانى شما خواهد بود. و از خدا پروا کنید، و خدا (بدین گونه) به شما آموزش مى دهد، و خدا به هر چیزى داناست. (ترجمه فولادوند)
همانطور که در این آیه مبرهن است نخست آیه در باب معادلات اقتصادی ست و ثانیاً آیه نمی فرماید "زن دوم می تواند شهادت زن نخست را نقض نماید" بلکه شهادت ایشان برابر است و برای یادآوری به همان زن دوم است نه اینکه به قاضی شهادتی دهد.
7- در اسلام برده داری نداریم. اسرای جنگی هستند که در خانه ها نگهداری می شدند توسط هر کسی که اسیر می گرفت. امروز هم اسرا نگهداری می شوند و آیه ای نفرموده حتماً در خانه های مسلمین نگهشان دارید.
دیدگاه‌های کتاب الکترونیکی م‍اج‍رای باب و ب‍ه‍ا: پ‍ژوه‍ش‍ی ن‍و و م‍س‍ت‍ن‍د درب‍اره ب‍ه‍ای‍ی‌گ‍ری
دوست گرامی اگر بخواهم سخن شما را اصلاح کنم باید بگویم که: تنها از خدا باید تبعیت کرد. اما به سبب آنکه معتقدیم (حال به هر دلیلی که بدان راه یافته باشیم) که قرآن همان سخن و حکم خداست پس از قرآن نیز باید تبعیت کرد. حال به استناد قرآن و به حکم "من یطع الرسول فقد اطاع الله" و همچنین "ان کنتم تحبون الله فاتبعونی" ، از گفتار و رفتار پیمبر که همان سنت و سیره ی اوست نیز باید تبعیت کرد.(که این نتیجه ، ناقض قول شماست که در بالا نقل شد.) بحث تبعیت از ائمه نیز بماند.[/quote]
علیکم السلام و رحمه الله
مرور این آیات خالی ار لطف نیست
إِلَّا بَلَاغًا مِنَ اللَّهِ وَرِسَالَاتِهِ ۚ وَمَنْ یَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَإِنَّ لَهُ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا (72 | الجن - 23)
تنها وظیفه من ابلاغ از سوی خدا و رساندن رسالات اوست؛ و هر کس نافرمانی خدا و رسولش کند، آتش دوزخ از آن اوست و جاودانه در آن می‌مانند!
وَأَطِیعُوا اللَّهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ ۚ فَإِنْ تَوَلَّیْتُمْ فَإِنَّمَا عَلَىٰ رَسُولِنَا الْبَلَاغُ الْمُبِینُ (64 | التغبن - 12)
اطاعت کنید خدا را، و اطاعت کنید پیامبر را؛ و اگر روی‌گردان شوید، رسول ما جز ابلاغ آشکار وظیفه‌ای ندارد!
قُلْ أَطِیعُوا اللَّهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ ۖ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّمَا عَلَیْهِ مَا حُمِّلَ وَعَلَیْکُمْ مَا حُمِّلْتُمْ ۖ وَإِنْ تُطِیعُوهُ تَهْتَدُوا ۚ وَمَا عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِینُ (24 | النور - 54)
بگو: «خدا را اطاعت کنید، و از پیامبرش فرمان برید! و اگر سرپیچی نمایید، پیامبر مسؤول اعمال خویش است و شما مسؤول اعمال خود! امّا اگر از او اطاعت کنید، هدایت خواهید شد؛ و بر پیامبر چیزی جز رساندن آشکار نیست!»
وَإِذَا تُتْلَىٰ عَلَیْهِمْ آیَاتُنَا بَیِّنَاتٍ ۙ قَالَ الَّذِینَ لَا یَرْجُونَ لِقَاءَنَا ائْتِ بِقُرْآنٍ غَیْرِ هَٰذَا أَوْ بَدِّلْهُ ۚ قُلْ مَا یَکُونُ لِی أَنْ أُبَدِّلَهُ مِنْ تِلْقَاءِ نَفْسِی ۖ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا یُوحَىٰ إِلَیَّ ۖ إِنِّی أَخَافُ إِنْ عَصَیْتُ رَبِّی عَذَابَ یَوْمٍ عَظِیمٍ (10 | یونس - 15)
و هنگامی که آیات روشن ما بر آنها خوانده میشود، کسانی که ایمان به لقای ما (و روز رستاخیز) ندارند می‌گویند: «قرآنی غیر از این بیاور، یا آن را تبدیل کن!» بگو: «من حق ندارم که از پیش خود آن را تغییر دهم؛ فقط از چیزی که بر من وحی میشود، پیروی میکنم! من اگر پروردگارم را نافرمانی کنم، از مجازات روز بزرگ (قیامت) می‌ترسم!»
قولی را نقل میکنم: از akhshurush
اما در باب سنت پیامبر هم چند نکته لازم به ذکر است. اتَّبِعُواْ مَا أُنزِلَ إِلَیْکُم مِّن رَّبِّکُمْ وَلاَ تَتَّبِعُواْ مِن دُونِهِ أَوْلِیَاء قَلِیلًا مَّا تَذَکَّرُونَ ﴿۳-الاعراف﴾
آنچه را از جانب پروردگارتان به سوى شما فرو فرستاده شده است پیروى کنید و جز او از اولیایی پیروى مکنید چه اندک پند مى گیرید
آیه بطور مصرح می فرماید تنها از قرآن باید تبعیت کرد نه از سنت و نه از اهل البیت.
--------------------------
دوست گرامی اگر بخواهم سخن شما را اصلاح کنم باید بگویم که: تنها از خدا باید تبعیت کرد. اما به سبب آنکه معتقدیم (حال به هر دلیلی که بدان راه یافته باشیم) که قرآن همان سخن و حکم خداست پس از قرآن نیز باید تبعیت کرد. حال به استناد قرآن و به حکم "من یطع الرسول فقد اطاع الله" و همچنین "ان کنتم تحبون الله فاتبعونی" ، از گفتار و رفتار پیمبر که همان سنت و سیره ی اوست نیز باید تبعیت کرد.(که این نتیجه ، ناقض قول شماست که در بالا نقل شد.) بحث تبعیت از ائمه نیز بماند.
حال ما می مانیم و خبری که مدعی ازدواج پیمبر با دختری 9 ساله است. می توانیم چند احتمال را بررسی کنیم:
1- کار پیمبر اشتباه بوده و نباید مرکتب چنین کاری میشد. که با استناد به آیات متعدد قرآن که عصمت پیمبر را نتیجه میدهد ، بطلان این فرض توجیه میشود. نظیر : "قل ان صلاتی و نسکی و محیای و مماتی لله رب العالمین".
2- خبر رسیده اشتباه است و پیمبر چنین عملی انجام نداده است.
3- خبر رسیده صحیح است و مومنان میتوانند دخترانشان را در سن 9 سالگی به نکاح دیگری درآورند.
4- خبر رسیده صحیح است ولی برای مومنان جایز نیست. کما اینکه خداوند در مورد ازدواج ، احکامی را فقط به حضرتشان مخصوص گرداند. نظیر: " و امراة مومنة ان وهبت نفسها للنبی ان اراد النبی ان یستنکحها خالصة لک من دون المومنین" و یا "لا یحل لک النسا من بعد".
و حال این ما و این بلبشویی با ابعاد تاریخی و دینی و فقهی و زیست شناختی و جامعه شناختی و ....
گویا این پرسشی بدون پاسخ می باشد.
برای من همواره این سوال مطرح بوده که با وجود تاکید بسیار بر آزادی بندگان،چرا همچون شراب، برده داری به کل ممنوع نگردیده است؟
جنگ شیعه و سنی همچون حیدری ونعمتی به دلیل رقابت بر سر قدرت بوده ودر این میان تنها مردم عادی در طول تاریخ قربانی شده اند.
جنگهای کاتولیکها وپروتستانها هم که دیگر جای خود دارد.
نکته بسیار جالب اینکهدر زمان شاه عباس بزرگ، گردانندگان کشور به این نتیجه رسیده بودند که اجبار به شیعه شدن ایرانیان سنی استانهای مرزی به هیچ وجه به صلاح نیست و شاه عباس نیز در نامه ای به سلطان عثمانی که در عالم آرای عباسی بدان اشاره شده از این نکته یاد کرده کهدیگر همچون زمان های گذشته،یعنی شاه اسماعیل،بر فرقه های اسلامی فشاری در ایران وارد نمی شود واگر دقت نماییم در بلوچستان وکردستان وبخش هایی از خراسان بزرگ به دلیل مدارای مذهبی شورش هایی بزرگ به وقوع نمی پیوسته وبیشتر درگیری ها همچون نواحی مرکزی به جهت راهزنی و... بوده است.
البته در دوران شاه سلطان حسین بدانگونه سنیان مطیع وگوش به فرمان قندهار را آزار دادند تا محمودی بپاخواست و به راحتی تومار زرین صفویان را در هم پیچید.
جناب akhshurush ، شما ترجمه ی "فَإِنْ" که در اینجا نقش کلیدی دارد را به کلی جا انداخته اید و به همین خاطر معنی اشتباهی برداشت کرده اید. از این حرف ها گذشته، این آیه اصلا در مورد برگرداندن امول ایتام است و نه در مورد سن نکاح و به همین دلیل (موضوع تسلط بر اموال) مسئله ی رشد فکری مطرح شده است، نه برای نکاح.
اما اگر بخواهیم به سنت پیامبر (ص...) رجوع کنیم، میبینیم که وجود مبارک ایشان، با عایشه زمانی که در سن 9 سالگی بود، نکاح فرمودند. در "صحیح بخارى" ( حدیث 3894) آمده است که پیامبر با عایشه ازدواج کرد در حالی که 6 سال داشت، ولى هنگام دخول عایشه 9 ساله بود، براى اینکه ابوبکر فضیلت و برکت ازدواج دخترش با پیامبر را از دست ندهد، او را به ازدواج پیامبر در 6 سالگى در آورد. همچنین در "صحیح مسلم" از عایشه نقل شده : "پیامبر با من ازدواج کرد در حالی که 6 ساله بودم، و به خانه خودش برد، زمانى که 9 ساله بودم" (صحیح مسلم 1422).
میبینید که از نظر شرع مقدس اسلام، رشد فکری شرط نکاح نیست و نظر شما، صرفا نظر شخصی شماست و ما "مسلمانان" همچنان می توانیم با کودکان 9 ساله نکاح کنیم.
والسلام علی من اتبع الهدی ...[/quote]
به چند نکته عنایت کنید. نخست اینکه آیه نفرموده حتما بلوغ جسمی مد نظر است. فرموده بلوغ. وقتی انواع آنرا مشخص نکند، همه نوع آن مد نظر است و از حصر بیرون می آید. چه کسی می تواند مدعی شود منظور این آیه فقط بلوغ جسمی ست؟ چه کسی می تواند مدعی شود فقط بلوغ فکری ست؟ همه ی انواع آن است چه آنکه دیگر بلوغ را مجمل در نظر می گیرند. وانگهی در باب "رشد" هم آیه اشاره به بازگرداندن اموال دارد و این قولی صحیح است. یعنی تا وقتی که رشد در کودک یافت نشد نمی توان اموال را بازگرداند و طفل کماکان تحت قیمومیت است. حال می توان وی را به نکاح در آورد؟
اما در باب سنت پیامبر هم چند نکته لازم به ذکر است. اتَّبِعُواْ مَا أُنزِلَ إِلَیْکُم مِّن رَّبِّکُمْ وَلاَ تَتَّبِعُواْ مِن دُونِهِ أَوْلِیَاء قَلِیلًا مَّا تَذَکَّرُونَ ﴿۳-الاعراف﴾
آنچه را از جانب پروردگارتان به سوى شما فرو فرستاده شده است پیروى کنید و جز او از اولیایی پیروى مکنید چه اندک پند مى گیرید
آیه بطور مصرح می فرماید تنها از قرآن باید تبعیت کرد نه از سنت و نه از اهل البیت.
اینطور هم نیست که مورخان نظر واحدی پیرامون سن و سال عایشه داشته باشند. طبری خود دو معنا را نقل می کند یکی در 9 سالگی و یکی در 19 سالگی.
ولی این اسرای جنگی خرید وفروش می شدند و زنان ودختران آنها بدون رضایت مورد اذیت وآزار قرار گرفته وبچه های آنها نیز خرید وفروش می شدند.
بازارهای برده در جهان اسلامآکنده از غلامان ترک و اسلاو (صقلاو) بوده که در کتاب قابوسنامه می توان مدارک زنده ای از چند وچون خرید وفروش انواع بردگان یافت.
در قرون پیشین بردگان زیادی را از نوبی واقع در شمال سودان واتیوپی وسومالی واز مسیر خلیج فارس وارد می نمودند.
[/quote]
امروز هم عده ای هستند از مسلمین که شیعیان را ذبح می کنند. این یعنی قرآن دستور ذبح شیعیان را داده؟ بنده نگفتم در بین مسلمین برده داری نداریم. گفتم در اسلام برده داری نداریم.
2-در قرآن در باب سن و سالی برای ازدواج یک آیه در 6 نساء هست که می فرماید "وَابْتَلُواْ الْیَتَامَى حَتَّىَ إِذَا بَلَغُواْ النِّکَاحَ فَإِنْ آنَسْتُم مِّنْهُمْ رُشْدًا فَادْفَعُواْ إِلَیْهِمْ أَمْوَالَهُمْ " یتیمان را بیازمایید تا بالغ شوند برای نکاح و زمانی که در ایشان رشدی یافتید اموالشان را بازگردانید بدیشان. فلذا در برای نکاح مساله ی بالغ شدن را مطرح می فرماید و در ادامه نیز مساله ی رشد است که فهم فکری ست. کودک 9 ساله به بلوغ نرسیده است که طبق این آیه شریفه بخواهد نکاح کند.
[/quote]
در این آیه رشد فکری به منظور بازگرداندن اموال مطرح شده . نه به منظور نکاح. سن نکاح در اسلام ، همان سن بلوغ جسمانی است و نه بلوغ فکری. دقت کنید آیه در ابتدا می گوید: "إِذَا بَلَغُواْ النِّکَاحَ" (تا هنگامی که برای نکاح بالغ شوند) و در مرحله ی بعد می گوید: "فَإِنْ آنَسْتُم مِّنْهُمْ رُشْدًا" (پس اگر در آن ها رشد یافتید). می بینید که شرط اول در این آیه بلوغ جسمانی برای ازدواج است و شرط دوم که مکمل شرط اول است بلوغ فکری است برای بازگرداندن اموال. هیچ جای این آیه گفته نشده که شرط نکاح بلوغ فکری است. در واقع در این آیه بلوغ جسمی(به منظور نکاح) و رشد فکری به صورت دو گزاره ی جدا از هم بیان شده. اگر این دو گزاره از دید آیه یکی بود ، باید آن ها را با حرف "و" به هم مربوط می کرد که در آن صورت دو گزاره با هم در ارتباط بودند. اما این آیه از "فَإِنْ" (پس اگر) بین دو گزاره استفاده کرده و این یعنی از دید این آیه بلوغ نکاح و رشد فکری ذو مسئله ی جدا از هم هستند که رخ دادن یکی لزوما به معنای رخ دادن دیگری نیست. اتفاقا این آیه خود گواه خوبی بر این است که از نظر قرآن، برای نکاح، لزوما نیازی به بلوغ فکری نیست.
جناب akhshurush ، شما ترجمه ی "فَإِنْ" که در اینجا نقش کلیدی دارد را به کلی جا انداخته اید و به همین خاطر معنی اشتباهی برداشت کرده اید. از این حرف ها گذشته، این آیه اصلا در مورد برگرداندن امول ایتام است و نه در مورد سن نکاح و به همین دلیل (موضوع تسلط بر اموال) مسئله ی رشد فکری مطرح شده است، نه برای نکاح.
اما اگر بخواهیم به سنت پیامبر (ص...) رجوع کنیم، میبینیم که وجود مبارک ایشان، با عایشه زمانی که در سن 9 سالگی بود، نکاح فرمودند. در "صحیح بخارى" ( حدیث 3894) آمده است که پیامبر با عایشه ازدواج کرد در حالی که 6 سال داشت، ولى هنگام دخول عایشه 9 ساله بود، براى اینکه ابوبکر فضیلت و برکت ازدواج دخترش با پیامبر را از دست ندهد، او را به ازدواج پیامبر در 6 سالگى در آورد. همچنین در "صحیح مسلم" از عایشه نقل شده : "پیامبر با من ازدواج کرد در حالی که 6 ساله بودم، و به خانه خودش برد، زمانى که 9 ساله بودم" (صحیح مسلم 1422).
میبینید که از نظر شرع مقدس اسلام، رشد فکری شرط نکاح نیست و نظر شما، صرفا نظر شخصی شماست و ما "مسلمانان" همچنان می توانیم با کودکان 9 ساله نکاح کنیم.
والسلام علی من اتبع الهدی ...
به شاه بیت اشاره نمودید!
برده داری در جهان آن روزگاران رسمی طبیعی بوده وهرگونهمنع مذهبی آن به دلیل تضاد منافع باعث ریزش باورمندان آن دین می گردیده است.
در دین مبین اسلام نیز تاکید زیادی بر آزادسازی بردگان شده است ولی بنابردلایل اجتمایی واقتصادی هیچگاه برده داری حرام اعلام نشده است.
البته آشکار است دینی که برده ای به اجبار قبول نماید از ته دل نبوده وپس از چندین نسل منجر به ایجاد باورهای جدیدی می گردد.برای نمونه بردگان آفریقای غربی که عده ای مسلمان وعده ای باورمند به باور های محلی بوده پس از انتقال به برزیل،هرچند با فشار کلیسای کاتلیک پرتقال به ظاهر مسیحی شدند ولی با تلفیق باورهای قلبی خویش اکنون به دینی متشکل از مسیحیت کاتولیک وب اور های پیشینیان خویش اعتقاد دارند.
ولی این اسرای جنگی خرید وفروش می شدند و زنان ودختران آنها بدون رضایت مورد اذیت وآزار قرار گرفته وبچه های آنها نیز خرید وفروش می شدند.
بازارهای برده در جهان اسلامآکنده از غلامان ترک و اسلاو (صقلاو) بوده که در کتاب قابوسنامه می توان مدارک زنده ای از چند وچون خرید وفروش انواع بردگان یافت.
در قرون پیشین بردگان زیادی را از نوبی واقع در شمال سودان واتیوپی وسومالی واز مسیر خلیج فارس وارد می نمودند.
[/quote]
اولا که هر فعلى که توسط به ظاهر مسلمى صورت مى گیرد مورد تایید اسلام نیست. ثانیا که هر عصر محتواى ویژه اى دارد و ما مى بینیم که با ورود اسلام، تعداد زیادى از بردگان آزاد مى شوند (نه همه) ولى مطابق رسوم روزگار این رسم ناپسند طبیعى بوده و ثالثا که بزرگان دین اکثرا با رضایت فرد، او را نگه مى داشتند نه به پول و جبر
ولی این اسرای جنگی خرید وفروش می شدند و زنان ودختران آنها بدون رضایت مورد اذیت وآزار قرار گرفته وبچه های آنها نیز خرید وفروش می شدند.
بازارهای برده در جهان اسلامآکنده از غلامان ترک و اسلاو (صقلاو) بوده که در کتاب قابوسنامه می توان مدارک زنده ای از چند وچون خرید وفروش انواع بردگان یافت.
در قرون پیشین بردگان زیادی را از نوبی واقع در شمال سودان واتیوپی وسومالی واز مسیر خلیج فارس وارد می نمودند.
6-شهادت زن و مرد در قرآن برابر است. در 282 البقره
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ إِذَا تَدَایَنتُم بِدَیْنٍ إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى فَاکْتُبُوهُ وَلْیَکْتُب بَّیْنَکُمْ کَاتِبٌ بِالْعَدْلِ وَلاَ یَأْبَ کَاتِبٌ أَنْ یَکْتُبَ کَمَا عَلَّمَهُ اللّهُ فَلْیَکْتُبْ وَلْیُمْلِلِ الَّذِی عَلَیْهِ الْحَقُّ وَلْیَتَّقِ اللّهَ رَبَّهُ وَلاَ یَبْخَسْ مِنْهُ شَیْئًا فَإن کَانَ الَّذِی عَلَیْهِ الْحَقُّ سَفِیهًا أَوْ ضَعِیفًا أَوْ لاَ یَسْتَطِیعُ أَن یُمِلَّ هُوَ فَلْیُمْلِلْ وَلِیُّهُ بِالْعَدْلِ وَاسْتَشْهِدُواْ شَهِیدَیْنِ من رِّجَالِکُمْ فَإِن لَّمْ یَکُونَا رَجُلَیْنِ فَرَجُلٌ وَامْرَأَتَانِ مِمَّن تَرْضَوْنَ مِنَ الشُّهَدَاء أَن تَضِلَّ إْحْدَاهُمَا فَتُذَکِّرَ إِحْدَاهُمَا الأُخْرَى وَلاَ یَأْبَ الشُّهَدَاء إِذَا مَا دُعُواْ وَلاَ تَسْأَمُوْاْ أَن تَکْتُبُوْهُ صَغِیرًا أَو کَبِیرًا إِلَى أَجَلِهِ ذَلِکُمْ أَقْسَطُ عِندَ اللّهِ وَأَقْومُ لِلشَّهَادَةِ وَأَدْنَى أَلاَّ تَرْتَابُواْ إِلاَّ أَن تَکُونَ تِجَارَةً حَاضِرَةً تُدِیرُونَهَا بَیْنَکُمْ فَلَیْسَ عَلَیْکُمْ جُنَاحٌ أَلاَّ تَکْتُبُوهَا وَأَشْهِدُوْاْ إِذَا تَبَایَعْتُمْ وَلاَ یُضَآرَّ کَاتِبٌ وَلاَ شَهِیدٌ وَإِن تَفْعَلُواْ فَإِنَّهُ فُسُوقٌ بِکُمْ وَاتَّقُواْ اللّهَ وَیُعَلِّمُکُمُ اللّهُ وَاللّهُ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ
اى کسانى که ایمان آورده اید، هر گاه به وامى تا سررسیدى معین، با یکدیگر معامله کردید، آن را بنویسید. و باید نویسنده اى (صورت معامله را) بر اساس عدالت، میان شما بنویسد. و هیچ نویسنده اى نباید از نوشتن خوددارى کند؛ همان گونه (و به شکرانه آن) که خدا او را آموزش داده است. و کسى که بدهکار است باید املا کند، و او (=نویسنده) بنویسد. و از خدا که پروردگار اوست پروا نماید، و از آن، چیزى نکاهد. پس اگر کسى که حق بر ذمه اوست، سفیه یا ناتوان است، یا خود نمىتواند املا کند، پس ولىّ او باید با (رعایت) عدالت، املا نماید. و دو شاهد از مردانتان را به شهادت طلبید، پس اگر دو مرد نبودند، مردى را با دو زن، از میان گواهانى که (به عدالت آنان) رضایت دارید (گواه بگیرید)، تا (اگر) یکى از آن دو (زن) فراموش کرد، (زنِ) دیگر، وى را یادآورى کند. و چون گواهان احضار شوند، نباید خوددارى ورزند. و از نوشتن (بدهى) چه خرد باشد یا بزرگ، ملول نشوید، تا سررسیدش (فرا رسد). این (نوشتنِ) شما، نزد خدا عادلانهتر، و براى شهادت استوارتر، و براى اینکه دچار شک نشوید (به احتیاط) نزدیکتر است، مگر آنکه داد و ستدى نقدى باشد که آن را میان خود (دست به دست) برگزار مىکنید؛ در این صورت، بر شما گناهى نیست که آن را ننویسید. و (در هر حال) هر گاه داد و ستد کردید گواه بگیرید. و هیچ نویسنده و گواهى نباید زیان ببیند، و اگر چنین کنید، از نافرمانى شما خواهد بود. و از خدا پروا کنید، و خدا (بدین گونه) به شما آموزش مى دهد، و خدا به هر چیزى داناست. (ترجمه فولادوند)
همانطور که در این آیه مبرهن است نخست آیه در باب معادلات اقتصادی ست و ثانیاً آیه نمی فرماید "زن دوم می تواند شهادت زن نخست را نقض نماید" بلکه شهادت ایشان برابر است و برای یادآوری به همان زن دوم است نه اینکه به قاضی شهادتی دهد.
7- در اسلام برده داری نداریم. اسرای جنگی هستند که در خانه ها نگهداری می شدند توسط هر کسی که اسیر می گرفت. امروز هم اسرا نگهداری می شوند و آیه ای نفرموده حتماً در خانه های مسلمین نگهشان دارید.