دانلود رایگان
اگر عضو نیستید در کمتر از یک دقیقه عضو شوید و کتاب اول خود را رایگان دریافت کنید.
ورود / ثبتنام
دانلود بدون معطلی
این کتاب را بدون نیاز به عضویت، خریداری کنید. پیش از خرید، میتوانید از طریق گزینه مطالعه آنلاین، صفحاتی از کتاب را مشاهده کنید.
خرید 59,000 تومان
دیدگاههای کتاب الکترونیکی حماسه بابک خرم دین
نخست اندیشه ، سپس سخن ! آفرین بر شما
دوست گرامی:
نخست اندیشه، سپس سخن
بیش تر زبان های ریشه دار، از زایایی و پویایی برخوردارند و می تونن خودشون رو به روز کنن. زبان پارسی هم این گونه هستش. بنابراین، قرار نیست ما هم چون نیاکان پاک سرشت مان (مادی ها، هخامنشیان، اشکانیان و ساسانیان) سخن بگیم. (هم نیاز نیست و هم نشدنیه) از سویی، قرار هم نیست هم چون نیاکانِ پس از اسلام خودمون جوری سخن بگیم که پر از وازگان تازی باشه. در ایران نهادهایی به نام فرهنگ ستان، رسانه های دیداری و شنیداری، آموزش و پرورش و ... هستن که می تونن آرام آرام این کار رو انجام و شمار واژگان غیر پارسی رو کاهش بدن و کم کنن.
چند نمونه: نظمیه: شهربانی / عدلیه: دادگستری / مکتب: دبستان / ژاندارمری: کلانتری / محکمه: دادگاه و ... . 80 سال پیش ما ایرانی ها واژه های نخستین رو به کار می بردیم، ولی امروزه کسی نمی گه دزدِ خونه ما رو دستگیر کردن و الان تو نظمیه ست و ما هم منتظرِ حکم محکمه هستیم. می گیم تو کلانتریه و منتظر حکم دادگاه هستیم.
جوینده یابنده است دوست عزیز ولی برای اینکه یه سرنخی دستتون باشه در مورد "مرتد" و ارتداد کمی جستجو کنید که به قول خودتون یکی از همون نمونه های فراوانه.
بنده هم به شما عرض نمودم؛ ایزدی ها ومسیحیان شمال عراق
اخی جان
پیشنهاد این بنده آستان به شما این است که هرچند قصد خیر دارید ولی با نوشتن این قبیل کامنت ها باعث افزایش جلب توجه بیشتر خوانندگان به این حکایت می شوید که به مصلحت کتابناک و ناظران آن نیست.
اگر شما در این مورد تغییر به اجبار چیزی نمی نوشتی کسی هم در فکر آوردن دلیل و مدرک نبود.
در هر حال حقیقت آشکار تر از این است که با فیلتر وپاک نمودن فیزیکی نگارندگان کامنت ها لوث گردد.
نمونه های فراوان تری هم هست. عرض بنده این بود که کی و کجا چنین مساله ای صورت پذیرفت.
زبان ها نیز همچون تمدن ها با پیوند با دیگر زبانها به غنای بیشتری دست می یابند. دامنه واژگان وادبیات قبایل محصور در جنگل ویا جزایر دور افتاده در مقایسه با دیگر زبانها فقیر می باشد.
زبان عربی نیز از لسانت وشیوایی خاص خویش برخوردار می باشد.
انگلستان در قرون دهم ویلزدهم تحت تسلط پادشاهان نورمن فرانسوی زبان بود و واژگان واصطلاحات فرانسوی زیادی اکنون در این کاربردی ترین زبان دنیا وجود دارد.
از دورانی که میرزا ابولقاسم قایم مقام ودیگر ادیبان مکتب "بازگشت" سعی در خروج قالب زبان وادب فارسی از سبک رو به انحطاط هندی دوران صفوی نمودند کاربرد واژگان فارسی بیشتر شد ودر این میان باید به سهمترجمه های دیگر زبانها، بویژه رانسه،به فارسی وکوشش های محمد حسن خان اعتماد السلطنه وزیر مطبوعات اشاره نمود.
استفاده بیش از اندازه از اصطلاحات عربی به عنوان اظهار فضل و کمال اکنون مندرس گردیده ولی با پاکسازی کورکورانه زبان آیا قصد داریم به گویش دربار اردشیر دراز دست سخن بگوییم؟
واقعیت این است که بنده قصد ندارم وارد بحثی تاریخی شوم، اما باید گفت تحمیل همیشه بطور دقیق گذاشتن شمشیر بر گردن مخالفین نیست، تحمیل می تواند تشکیل حکومتی دینی در کشوری دیگر باشد، تحمیل می تواند دادن امتیاز به موافقین و ندادن امتیاز به مخالفین باشد، تحمیل یعنی اینکه یا عقیده مرا می پذیری یا به من وجهی پرداخت می کنی یا خواهی مرد!، تحمیل یعنی که حق نداری بنایی برای دین خود بسازی! تحمیل یعنی حق نداری فرهنگ خود را در کشور خود تبلیغ کنی! تحمیل یعنی...
دگرگونی فرهنگ، زبان و ... مردم که سده ها در پوست و گوشت و استخوان اون ها ریشده دوونده، کار یک سال و دو سال نیست. باید با برنامه ریزی های بلند مدت (دست کم 50 سال) این روند رو گسترش داد. اگه به سروده ها و نوشته های روزگار قاجار، یعنی 150 سال پیش نگاهی کنیم، می بینیم نزدیک به نود درصد واژگان به زبانی غیر از زبان پارسیه. ولی امروزه این میزان بسیار کم شده و به مرز 50% رسیده. می دونید چرا؟ چون از روزگار پهلوی تا به امروز، کتاب های دبستانی ما دگرگون شده و به جای به کار بردن واژگان نازیبا و گوش خراش تازی از واژگان دلنشین پارسی استفاده می شه. 150 سال دیگه یکی مثل من و شما پیدا می شن و می گن در سال 1393 درصد واژه های تازی در زبان پارسی 50% درصد بوده و امروز نزدیک به صفر%.
در همین متنی که من نوشتم، تنها 7 واژه تازی به کار رفته ولی اگه این نوشته 50 سال پیش نوشته می شد، شاید به بالای 15 واژه می رسید.
جناب اخ یاد آور می شوم که به وضع وحال ایزدیان ومسیحیان عراق در چند سال گذشته نیم نگاهی افکنند.
العاقل یکفی بالاشاره