تنهایی تا ابدیت

درووود
داستانو خوندم نسترن جان.
ممنون.
خب رک نظرمو میگم.
قلم پرقدرتی داری...نوشتن بلدی و سبک و نگارشت خاص و خوب.این یعنی راه قلم زدن رو مثل کف دستت بلدی و فقط باید قلمتو هدایت کنی... و اصطلاحا گوششو بپیچونی تا دنبال سوژه ی ناب و بدرد بخور باشه.
حالا قسمت تلخ دیدگاه من:
داستانی_از دید من_ فوق العاده تخیلی!!
ب نظر میرسید شخصیت اصلی داستانت یه دختر لوس باشه تا یه پسر منطقی.
دختر لوسی ک تنها دغدغه اش تیپ زدن و ست کردن سرو لباسش با کفشاش و حتی وسواس روی ست کردن بند کفشش با تیشرتشه.یاد این جنجال پیج بچه پولدارا افتادم.
سبک خوب با یه محتوای غیرواقعی و آبکی.
کسی ک اینقد خوب مینویسه باید بیشتر برای سوژه هاش زحمت بکشه.دنبال یه تم قوی باش ک ستونی باشه واسه سبک و نگارش عالیت و داستانتو تبدیل کنه ب یه دژ محکم.
ببخش اگه بر داستانت بد تاختم!!
شاید این داستان مناسب سنم نبود.شایدم من سخت گیرم.شاید زیادی خشک و واقع گرام.شاید....نه !! حتما اشکال از منه.
بهترین ایده ها رو برات آرزو میکنم.
قلمت سبز دوست من.

دلا خو کن به تنهایی که از تنها بلا خیزد ...

[quote='saeed9']داستان خیلی خوبیه از دوستان دعوت میکنم بخوننش.[/quote]
ممنونم سعید جان بابت وقتی که برای خوندنش صرف کردی :)

داستان خیلی خوبیه از دوستان دعوت میکنم بخوننش.8-)