بازگشت

از نقد منطقی و بجاییتان سپاسگزارم

درود جناب شیخی و خسته نباشید. بنده بخشی از نظرات غیر تخصصی خود را راجع به داستانتان با اجازه مطرح می کنم :
**داستان می توانست از جایی شروع شود که دایی وارد خانه شده و مشغول صحبتند (مثلا شروع با : دایی گفت ...) و در خلال صحبتها می شد این مطلب را که تازه از راه رسیده مطرح کرد. در این صورت ابتدای داستان کشش بیشتری می داشت و از ابن حالت بیرون می آمد که : مادر و فرزند را نویسنده کاشته توی خانه، تا دایی از راه برسد و ...
**در دیالوگ نویسی هم جای کار و رعایت ظرایف بیشتری دارد. برای نمونه :
_(بله هستند) به جای (بله مادر خونه است) __ (تو باید فرهاد باشد) به جای (پس تو باید فرهاد باشی پسر ماه منیر )__ دیالوگ کلیشه ای ( وای مجید تو هستی) می تواند عوض شود___...
یا :
_ در جواب اینکه( ناهار خوردی؟) آدمی که تازه از راه رسیده و احتمالا درگیر آن همه خاطره و شوک تغییرات و ... می تواند باشد چرا اینقدر پاسخ طولانی می دهد : رفته بودم سر قبر و ... کوبیده و ریحون و و...
نه تنها از گیرایی شخصیت می کاهد_ و شباهتی به دیالوگ کسی که سال ها دور بوده ندارد_ بلکه اطلاعات مربوط به قبرستان هم که می شد کمی بعد تر از آن استفاده کرد ، مصرف می کنید.
به طور کلی نوعی شتاب زدگی و مستقیم گویی در اطلاعات رسانی تان به چشم می آید.
بدرود