مناقشه قره باغ

[quote='هیرکان']
نمی خواهم وارد مسایلی شوم که برای من مشکل افرین باشد اما اگر واقعا پایبند این اصل می باشید پس چرا به یاری مسلمانان سینگ کیانگ و یا داغستان نشتافته اید؟[/quote]
منظورتان چه کسی است؟ بنده حقیر؟ اگر منظور بنده است که من قلبا همیشه خواستار رهایی تمام مسلمین از زیر ظلم بوده ام و هستم.

[quote='هیرکان']
اتفاقا قصد روسیه ایجاد نفاق بین مسلمانان و ارمنیان بوده است.
[/quote]
یک عده وقایع تاریخی را پشت سر هم ردیف کردید که من متوجه ارتباط آن با قضیه جمهوری آذربایجان و ارمنستان و خواست روسیه مبنی بر دست برتر داشتن ارمنستان را متوجه نشدم.
اینکه ارمنی ها در عثمانی چه می کردند یا عثمانی چه می کرد و ارمنی ها بانکدار بودند و نبودند بی ارتباط با خواست روسیه امروزی مبنی بر دست برتر داشتن ارمنستان اشت.
توجه کنید به سخنرانی وزیر دفاع ارمنستان می گوید اگر با آذربایجان درگیری نظامی داشته باشیم امیدمان به همپیمانان نظامی و از جمله روسیه است
و یا دولت روسیه که می گوید در مقابل هر تهاجم نظامی به ارمنستان از ارمنستان دفاع خواهیم کرد و از آن طرف میان ارمنستان و آذربایجان مثلا میانجیگری می کند برای صلح!
همه چیز معلوم است روسیه نمی خواهد نفرت پراکنی شود بلکه می خواهد ارمنستان دست برتر را داشته باشد.

اشک اول
انوشیروان دادگر
داریوش بزرگ
آریوبرزن

این ها و دیگر آثار کتاب هایی می باشند که انتشارات آبشن برای شناخت نوجوانان ایرانی از چند و چون تاریخ پیشینیان خود به زیور نشر آراسته است:
http://www.abshanbook.com/teen-history.html

"گوزگان" جان با نام مستعار نظر میدهی بعد اینور و آنور هم مینویسی که میترسی بیشتر از این بنویسی که وضعیتت به خطر بیفتد ؟ ابله! مگر غیر از این است که هم نامت مستعار است، هم ده فیلتر شکن روشن میکنی، هم بوی تعفن باستان گرایی سلطنت طلبی میدهی؟ خوب ترست از چیست دیگر "گوزگان" جان؟ حکومت هم که مکتب ایرانی راه انداخته و با ناسیانوالیسم فاشیستی تو همخوانی کم ندارد؟ پس خاک کاهو بر سرت کنم دیگر ترست از چیست؟ گوزگان جان )))
هر چند پیام جناب Salgado خصوصی بود اما اشاره به واژگانی همچون بوی تعفن باستان گرایی و ناسیونالیسم فاشیستی یادآور ادبیات چپ وطنی بود که اکنون نیز می توان این دست پیام ها را از پناهندگان این طیف که ساکن در کشور هایی همچون سوئد, آلمان و هلند می باشند مشاهده نمود.
جناب Salgado!
اتفاقا به دلیل افزایش علاقه ایران دوستی و نه ناسیونالیسم کورکورانه همچون فحاشی سازمان دهی شده در ورزشگاه ها, می باشد که عده ای به خیال برپایی دکانی بنام مکتب ایرانی افتادند که تا آن اندازه شور و در عین حال بی نمک بود که خان هم فهمید و ورود آن استوانه کذایی هم کمکی به محبوبیت جریان ننمود.

مسئله ساده است جناب هیرکان بحث منفعت است نه حب و بغض!
دقیقا!
قرن هژدهم از دیدگاه فرهنگی برای اسکاتلند همچون دوران رنسانس بود و به تدریج اشتراک منافع باعث شد که با وجود تفاوت ها و پیشینه اختلاف ها همه پرسی اخیر برای موافقان استقلال با پاسخ منفی روبرو شود.
دوران افتخارات نظامی و جان خویش را رایگان در راه علیاحضرت ملکه باختن گذشته است.

اکنون نیز اگر انگلستان موفق به حل و فصل مسئله خروج از اتحادیه اروپا به نحوی که منافع اسکاتلند و ایرلند شمالی در اتحادیه اروپا محفوظ بماند نشود احتمال جدایی بسیار زیاد خواهد بود.
مسئله ساده است جناب هیرکان بحث منفعت است نه حب و بغض!

بله نیروهای مسلح را خواهند دید اما نیروهای مسلح اسکاتلند را نه نیروهای مسلح انگلستان را!
بریتانیا از تجربه جدایی ایرلند یک درس مهم گرفته است
دادن استقلال بیشتر Negative freedom به اسکاتلند ولز و ایرلند شمالی و تحکم نکردن به آنه
وضعیت اسکاتلند و ویلز در برابر انگلستان قابل مقایسه با استان های فرانسه و جزیره کرس در برابر پاریس نیست!
در واقع پس از مرگ ملکه الیزابت اول در سال 1601 به دلیل نبود وارث مستقیم پارلمان انگلستان جیمز پنجم اسکاتلند از دودمان استوارت را به عنوان پادشاه انگلستان معرفی نمود.
در آن واحد جیمز پنجم اسکاتلند جیمز اول انگلستان برشمرده می شد و تنها از سال 1700 و پس از انقلاب باشکوه و در زمان ملکه ان بود که دو پارلمان اسکاتلند و انگلستان متحد شده و پرچم ملی کنونی بریتانیا(یونیون جک) از تلفیق دو پرچم اسکتالند و انگلستان ایجاد شده است.
یکی از دستاورد های انقلاب کبیر فرانسه برچیدن قوانین فئودالی قدیم بود که برای نمونه پاره ای از استان های فرانسه پادشاه را نه به عنوان والاترین مقام کشور بلکه تنها به عنوان مهم ترین نجیب زاده ان استان برشمرده و در عمل استان خود را یک واحد مستقل از دیگر استان ها بر می شمردند.
بله نیروهای مسلح را خواهند دید اما نیروهای مسلح اسکاتلند را نه نیروهای مسلح انگلستان را!
پس از اتمام همه پرسی در صورت شعله ور شدن قیامی مسلحانه در اسکاتلند برای کسب استقلال شورشیان نخست با واحد های هایلندی برخورد خواهند نمود که بنام ملکه بریتانیای کبیر سوگند وفاداری خورده اند.

من بیشتر به همان Realpolitik که آقای دبیرزاده اشره کرده اند معتقدم
و فکر می کنم راهی به جز در نظر گرفتن منافع استراتژیک ایران وجود ندارد
استراتژی ایران باید در داخل به سوی منافع مشترک و آزادی نسبی همه گروه های اجتماعی باشد تا بتواند تحریکات خارجی را حنثی کند
این خواست جدایی اساسا نباید به وجود بیاید که بعد به اقدام مسلجانه برای کنترل آن نیاز باشد
اگر همه اقوام و گروه های اجتماعی منافعشان را در وحدت ببینند صدها رفراندم هم که بگذارند نتنها موجب تفرقه نحواهد شد که وحدت را نیز تقویت خواهد کرد.

[quote='هیرکان']
اما با این وجود اگر پس از انجام آن رفراندم گروهی به خیال نبرد مسلحانه برای استقلال اسکاتلند بیافتند به یقین در برابر خود نیروهای مسلح را خواهد دید.[/quote]
بله نیروهای مسلح را خواهند دید اما نیروهای مسلح اسکاتلند را نه نیروهای مسلح انگلستان را!
بریتانیا از تجربه جدایی ایرلند یک درس مهم گرفته است
دادن استقلال بیشتر Negative freedom به اسکاتلند ولز و ایرلند شمالی و تحکم نکردن به آنها.

[quote='هیرکان']
آیا وضعیت اجتمایی و فرهنگی افغانستان, عراق, ایران و بریتانیا در یک پایه قرار دارد؟[/quote]
نخیر! به هیچ وجه در حال حاضر در یک وضعیت قرار ندارند، اما فکر نمی کنم بر سر این مسئله که ایران و افغانستان به سوی مدل کشورهای غربی در حرکت هستند اختلاف نظر داشته باشیم.
اما این مدل اجتماعی که الان در ایران حاکم است چیست؟ و آن مدل اجتماعی که در بریتانیا حاکم است چیست؟ گذار از این به آن چگونه اتفاق می افتد؟
دو گونه اصلی پیوستگی اجتماعی وجود دارد.
آنچه که بر حسب شباهت به وجود می آید Actor Integration مربوط به جوامع سنتی بنا بر اشتراکات قومی زبانی مذهبی و ...
آنچه حاصل همکاری و نیاز به یکدیگر است Action Integration، مانند افراد یک شرکت و جوامع توسعه یافته ...
گذار از Actor Integration به Action Integration اجتناب ناپدیر است برای جوامعی که دارای تنوع فرهنگی هستند و همچنین خواستار مدرنیته.
به وجود آوردن Action Integration مستلزم یک مقدمه بسیار مهم است.
این مقدمه دادن آرادی به گروه های اجتماعی در قلمرو خود آنهاست که به آن Negative integration یا Negative freedom گویند است وگرنه فشار اجتماعی ناشی از تحکم مانع ایجاد Positive Integration و همکاری می شود.
دورکیم معتقد است که این شرایط انتقالی نمی تواند زیاد دوام بیاورد.