میم مثل مینیمال
امتیاز دهید
امتیاز دهید
نویسندگان کتابناکی
دراین مجموعه، تلاشی را خواهید دید از کسانی که حتی در اولین تجربه داستان نویسی مینیمال خوش درخشیدند. دوستانی که بی اغراق تلاش کردند تا پس از مجموعه داستان " فلانیها " در دومین حرکت گروهی، اثری شاخص با استانداردهای یک کتاب الکترونیکی عالی به ثمر برسانند .
جا دارد سپاسگزاری کرد و نام آورد از همه کسانیکه بدون اینکه یکدیگر را دیده یا حتی صدای هم را شنیده باشند، برای خلق این کتاب تلاش کردند.
برای نظر سنجی و انتخاب بهترین نویسندگان به آدرس زیر بروید:
http://poll.pollcode.com/6392813
تاریخ پایان نظر سنجی 21 بهمن 1392 خواهد بود.
بیشتر
دراین مجموعه، تلاشی را خواهید دید از کسانی که حتی در اولین تجربه داستان نویسی مینیمال خوش درخشیدند. دوستانی که بی اغراق تلاش کردند تا پس از مجموعه داستان " فلانیها " در دومین حرکت گروهی، اثری شاخص با استانداردهای یک کتاب الکترونیکی عالی به ثمر برسانند .
جا دارد سپاسگزاری کرد و نام آورد از همه کسانیکه بدون اینکه یکدیگر را دیده یا حتی صدای هم را شنیده باشند، برای خلق این کتاب تلاش کردند.
برای نظر سنجی و انتخاب بهترین نویسندگان به آدرس زیر بروید:
http://poll.pollcode.com/6392813
تاریخ پایان نظر سنجی 21 بهمن 1392 خواهد بود.
آپلود شده توسط:
Reza
1392/10/01
دیدگاه‌های کتاب الکترونیکی میم مثل مینیمال
اگر همه این افراد می آمدند و مانند شما میگفتند که مثلا فلان کار قوی یا ضعیف یا کلیشه ای بود برای نویسندگان بهتر میبود تا سکوتشان.حتی در قسمت آمار و رای گیری برای بهترین داستان نیز تعداد بسیار محدود است ...
[/quote]
خواهش می کنم.
فکر میکنم بحث زمان و اطمینان هم مطرح باشد.
بعنوان مثال من 3 بار کتاب را ( با فاصله و در چند روز مختلف) مطالعه کردم و بعد نظرم را نوشتم.احتمال دارد در آینده نزدیک، افراد بیشتری درباره ی کتاب نظر بدهند.
مورد دوم هم اطمینان بین خواننده و نویسنده است که خودتان در اطلاع هستید.
خیلی از افرادی که کتاب را خوانده اند نظری برای کتاب نخواهند نوشت.چرا که احساس میکنند یک نظر شخصی که از دیدگاه حرفه ای بیان نشده است، ممکن است خالی از اشکال نباشد و بهمین علت هم ممکن است برای نویسنده بی ارزش باشد.
من نظرم را درباره ی این 4 داستان بیان کردم، چون اطمینان داشتم نویسندگان این 4 اثر، آنقدر از دید حرفه ای برخوردار هستند که برای شنیدن نظرات شخصی ( هر چند اشتباه) مشکلی نداشته باشند(همینطور که در متن قبلی اشاره کردید علاقه مند به شنیدن نظرات غیر تخصصی خوانندگان هستید)
اما درباره ی دیگر نویسندگان آنقدر شناخت ندارم که نظری بنویسم.ممکن است دیگر نویسندگان از نظر شخصی من ( که ممکن است خالی از اشکال نباشد) دلسرد و یا حتی ناراحت شوند( که البته با توجه به صراحت بیان من، چندان دور از تصور نیست که افرادی از شنیدن نظرات من ناراحت شوند! ) و یا حتی بخاطر اشتباه موجود در نظر شخصی ، بنده را آماج حملات سازند! ( البته در همین کتابناک با نویسندگانی طرف بودم که حتی یک نقد 100% صحیح و مستند را هم برنتابیدند، چه رسد به یک نظر اشتباه!)
بنابراین فکر می کنم اگر نویسنده ای علاقه مند است نظرات شخصی خوانندگان را بداند،باید زخم تند انتقاد و نظرات شخصی را بجان بخرد و با یک دید حرفه ای به نظرات نگاه کند( و صد البته مثل شما و خیلی از نویسندگان این مجموعه ، از خوانندگان درخواست کند که نظراتشان را بیان کنند.)
مرد آخرین گره فرش خود را بافت. تارهای ابریشمی را قیچی کرد و آن را در کف اتاق پهن کرد. بعد رو به زن کرد و گفت :
_ تک تک این گره ها رو به عشق تو زدم!
زن روی فرش قدمی زد و گفت:
_ حالا که از بالا میبینمش طرحش چنگی بدل نمیزنه.
م.قهاری
.
حال سوال این است که من بدون تخصص چه بحثی میتوانم در مورد این داستانها داشته باشم؟ مثلا بگویم این اثر چرا به شکل دیگری نبود؟ یک اثر هنری همان چیزی هست که باید باشد، نه چیزی که می توانست باشد. در این صورت یک اثر هنری دیگر میشد!
.........[/quote]
ضمن سپاس از دوست عزیز باید بگویم همین اظهار نظر و شجاعت شما برای بیان اظهارات خودتان و نظری که درباره داستانها فرمودید خواسته نویسندگان کتابناکی و البته سهیل عزیز میباشد.
من فکر میکنم حداقل عکس العمل ِدیدن یک تابلو نقاشی یک نگاه باجمع شدن گوشه چشم یا گفتن یک " وای " ساده است! حالا چطور این کتاب با 1109 دانلود فقط 151 نظر آن هم از تعداد شاید بیست کاربر داشته جای تعجب است!
اگر همه این افراد می آمدند و مانند شما میگفتند که مثلا فلان کار قوی یا ضعیف یا کلیشه ای بود برای نویسندگان بهتر میبود تا سکوتشان.حتی در قسمت آمار و رای گیری برای بهترین داستان نیز تعداد بسیار محدود است ...
...
جا دارد که یک تشکر ویژه از دوست گرامی soheil100 داشته باشم که بحثهای آبدوغ خیاری 1 تا 11 را با یکی از بزرگترین مسائل فلسفی و علمی دنیا، که ذهن بزرگترین دانشمندان و فیلسوفان تمام دورانها را به خودش مشغول کرده است، جمع کردند! :D
همینطور که گفتی بعلت نداشتن تخصص در ادبیات و نقد، چیزی بجز یک نظر شخصی نمی توان ارائه داد.بخصوص در باب مینیمال! (چون کلا با هر چیزی که انسان را مجبور به حفظ یک قالب دست و پا گیر میکند مخالفم (در هنر البته). بیشتر به یاد بخش پیامهای کتابناک میافتم که هر بار باید متن را ویرایش کنم تا کلمات از یک حد معین فراتر نرود! :)) اگر با موسیقی آشنا باشید یکجور experimental rock !!!!).
با این حال به این 4 مورد رای دادم : 1.ریمایندر 2.آخرین تار امید (بنظرم این 2 مورد خلاقانه تر بودند) 3.خانه سالمندان 4.پرده ها (این دو مورد هم به نظر من با اینکه به موضوعی کلیشه ای پرداخته بودند، اما با نگاهی کاملا جدید و نو.بخصوص در مورد 3 که آقای بیک پور حتی در همین 4 خط هم شیوه ی جالبی برای نگارشش بکار گرفته.4 خط که یکی بعد از دیگری طولانی تر می شوند و 3 نقطه که بین خط سوم و چهارم یک مکث بوجود آورده)
حال سوال این است که من بدون تخصص چه بحثی میتوانم در مورد این داستانها داشته باشم؟ مثلا بگویم این اثر چرا به شکل دیگری نبود؟ یک اثر هنری همان چیزی هست که باید باشد، نه چیزی که می توانست باشد. در این صورت یک اثر هنری دیگر میشد!
در پایان تنها می توانم از زحمات دوستانی که این اثر را خلق کرده اند تشکر کنم :)
برای "پرده ها" نوشته سیاوش حبیبی؛
ده, بیست, سی,چهل, پنجاه, شصت.... دهه های عمر با شتاب می گذرند
و آدمی همچنان به دنبال امید و آرزوهایش می گردد. اما زمان همیشه از او جلوتر است
تنها در هنگام مرگ است که پرده ها از چشم ادراک برداشته می شود و یکی از این پرده ها همان زمان است.
پیری و گرفتار بودن در امیدها و ارزوهای گذشته- گذشته ای که از هر بهانه ای سود می جوید که فراموش نشود- در این داستان بسیار زنده تصویر شده اند.
نویسنده حتی در این قالب مینیمال هم توانسته تصاویری با جزئیات خلق کند. تصاویری شفاف و زنده که حس مخاطب را درگیر می کند
جزئیاتی از قبیل توصیف مسیر اشک, هم تصویر کاملی می سازد هم در راستای داستان است.
اما به نوعی شاید بتوان گفت چنین برخوردی با نفس یک اثر مینیمالیستی در تضاد است
(دوست دارم نظر دوستان دیگر را در این مورد بدانم)
نویسنده همانطور که در تصویرسازی دقیق بوده انتخابهای ظریفی هم داشته ؛انتخاب بازی قایم باشک یا انتخاب اسامی(هرچند این مورد می توانست اساسا اینقدر مستقیم اشاره نکند) و یا پرده و کمد هوشمندانه است
"پرده ها" با مخاطب راحت است و چیزی را از او پنهان نمی کند
در آخر مخاطب هم برنده می شود و معنی را به راحتی پیدا می کند...
سپاس
یکم نگران دندونام بودم که خدا رو شکر دو رقمی هم نشدیم :))
آنچه در این داستان ستایش می شود و به جای تعاریف و داوری های عموم مردمان می نشیند "صداقت" است
عمل پسر صادقانه است.
صداقتش از جنس همان صداقتی است که کامو می گوید؛ صادق و صمیمی باش.
صداقتی که در لفافه ای از تعارفات و تعاریف پیچیده شده و در رفتار ما ادمها گم شده است.
چراکه اگر عریان شود چه بسا کشنده تر از شلیک "پسر خوب" باشد.
این را هم اضافه می کنم که زبان این داستان هم به همان صراحت و صداقت عمل کاراکتر آن است
رک و عریان.
و به همین جهت همواره بین این متن و مخاطب فاصله ای هست.
اما اگر تعاریف را زیر و رو کنیم می توات گفت "پسر خوب" صمیمانه با مخاطب صادق است.
سپاس از نویسنده گرامی "پسر خوب"
.
دوستان عزیز توجه داشته باشند با توجه به اینکه قالب داستان ابراهیم فتوت عزیز به صورت گفتگو ( یا گفتم ، گفت ) ساخته شده بود به همین دلیل میشد در آن تجسمی جدید داشت. کاری که امشب برای داستان " ما " اتفاق افتاد کاری کارگاهی در داستان نویسی است .داستانی نوشته شده دوباره باز نویسی میشود و با ذوق نویسندگان به شکلهای جدید بیان میشود.
سپاس از نویسنده عزیز ابراهیم فتوت برای اثرشان و همه دوستان خوش ذوق که در کارگاه داستان نویسی کتابناک شرکت کردند.
شب خوبی بود و تا فردا به شرط زنده بودن.موفق باشید همگی.