راه و رسم زندگی

مقدمه مولف:
امروزه باید بهتری وضع روانی و بدنی انسان متمدن را مورد توجه قرار داد. یعنی باید برای پرورش موجوداتی پرمایه تر از تمام آنچه تا امروز بروی زمین زیسته اند، دست بکار شد. این تصمیم ضروری است زیرا فکر ما به نسبت پیچیدگی مسائلی که باید حل شود، بزرگ نشده است بدین جهت ما در آستانه اضمحلالیم. اجتماع امروزی جز بارزشهای مادی توجه نکرده و مسائل اصلی انسانی را که در عین حال مادی و معنوی است فراموش نموده است و نه تنها برای ما خوشبختی بارمغان نیاورده بلکه خود را ناتوان برای جلو گیری از فساد ما نشان داده است. پیروزی بر سلامتی کافی نیست. بایستی همچنین در هر فرد پرورش کامل خصایل ارثی و شخصیت او مورد توجه باشد زیرا کیفیت زندگی بمراتب مهمتر از خود زندگی است. بنابراین بایستی وسیله ای بدست آورد که بتواند مصنوعاً فعالیتهائی در انسان انگیزد که در عین افزایش میزان توافق او با دنیای اجتماعی و جهانی، موجبات تعالی روانی او را نیز فراهم کند. این فعالیتها مخصوصاً با حس اخلاقی، قضاوت، استحکام فکری و یا مقاومت در برابر دیوانگی تظاهر می کند وآنگهی با اخلاق و اشراق بستگی دارد. ولی برای آنکه براستی مفید افتد، سجایا و عقل بعنوان تار و پود به تعادل دستگاه نیروی بدنی و مصونیت طبیعی در برابر بیماریها نیازمنداست...