کلیات دیوان شهریار - جلد ۲

نام شهریار فرزند نامدار تبریز، سالهاست که از مرزهای ایران گذشته و در چهار گوشه گیتی، هر جا که از ادب فارسی و زبان حافظ و سعدی و فردوسی سخنی می رود، از لاهور و کشمیر و پیشاور و کراچی تا مدرسه السنه شرقیه باریس و مکتب تنبعات شرقی و آفریقائی لندن و از فرانکفورت و تویینگن تا راهروهای دانشگاه هاروارد، زبانزد پارسی شناسان است. دیرزمانی است که نام شهریار با حدیث ادب معاصر ایران عنان بر عنان می رود و شعر فارسی معاصر با دیوان و آثار شهریار پیوندی استوار و ناگسستنی دارد.
هنوز چهره تاریخی شهریار که تبریزی و مایه افتخار زبان فارسی است، و برعکس شیوه معهود بگمنامی از تبریز به تهران رفته وصیت شهرتش از تهران به زادگاهش رسیده، در زیر پرده معاصرت و حجاب همزمانی مستور و محجوب است ولی بی تردید می توان نام او را در ردیف نامهای مشهوری چون قطران و شمس و همام و صائب، مایه افتخار و بلند آوازگی آذربایجان در تاریخ شعر و ادبیات ایران دانست و او را از نیکبختانی شمرد که بقول صائب، شعر و فکر رنگینشان خطه تبریز را در بهار سرخروئی همچو جنت غوطه داده است.