پسران گل

این رمان که فضای رخداد آن به سال‌های پایانی دفاع مقدس و بازگشت آزادگان باز می‌گردد، داستان رزمنده فوتبالیستی را روایت می‌کند که پس از بازگشت از اسارت به دلیل جانبازی و از دست دادن یک پا قادر به بازی‌ کردن نیست؛ در حالی که پسرش در رویای آمدن پدر و پذیرش مربیگری تیم فوتبال محله به سر می‌برد. پس از بازگشت پدر، پسر که از وضعیت پدرش ناخرسند است، از معرفی او به تیم محله سر باز می‌زند و در ادامه پدر به خواست تیم دیگری که رقیب تیم پسرش نیز هست، به مربیگری در آن تیم می‌پردازد و شرح رقابت این دو تیم در ادامه داستان را به جلو می‌برد.
کلهر، با زیرکی و هوشیاری، فوتبال را به عنوان پایة اصلی کتاب پسران گل انتخاب کرده است. این انتخاب آگاهانه، یکی از نقاط قوت کتاب حاضر می‌باشد و نویسنده با برگزیدن این ورزش فراگیر، از همان ابتدا خوانده شدن و پیگیری متن را از سوی خوانندگان نوجوان خود تضمین کرده است. وی با وجود قرار داشتن در صف زنان دست به کاری مردانه زده است که نیاز به علاقه، آگاهی و دانش دارد.
به عقیدة نویسندة این سطور، بر خلاف برخی نقطه نظرات و نقدها، کتاب « پسران گل» نمی‌تواند یک رمان جنگی و دفاع مقدس باشد چرا که به شکلی غیرمستقیم و حاشیه‌ای به مقولة جانبازان پرداخته است. این حاشیه نشینی سبب شده است که بسیاری از مسائل و مشکلات جانبازان مغفول و ناگفته باقی بماند. نکتة‌دیگر این که چنین پرداختی به مساله جانبازان و آزادگان هرگز نتوانسته حق مطلب را ادا کند.

چقد جزابه پیشنهاد میکنم یه بار بخونید