دیوان سپنتا

با عرض سلام، از آنجا که صفحات این کتاب ارزشمند سراسر جابجا شده و این حقیر برای استفادۀ شخصی خود ایراد مذکور را مرتفع ساخته، نسخۀ اصلاحی را جهت استفادۀ سایر دوستان نیز هم اکنون مجدّدا آپلود می‌کند تا در صورت تأیید مدیریّت محترم کتابناک، با حفظ نام آپلود کنندۀ قبلی، HeadBook عزیز که دست گلشان درد نکند، جایگزین نسخۀ پیشین شود. با عرض ارادت.

حیف شماری از صفحات آن جا به جا است.
ولی کامل تر از چاپ نخست است.

گر ز هر نقطه لبت نکته ز جانان گیرد
حق دهم زانکه ز هر نقطه دلم جان گیرد
تو سخنرانی و صراف سخن سنج, آری
نکته باید ز سخن یار سخندان گیرد
نکته گیری ز لب یار عجب شیرین است
خاصه گر قافیه را تنگ بدانسان گیرد
شعر ینی چه؟تو آن شعر مجسم باشی
کآتشت در قلم و دفتر و دیوان گیرد
تا پریشان شدم از دیدن, تو دانستم
داد دل از دلم آن زلف پریشان گیرد
در چمن پای بگل مانده ام این آخر عمر
راه بر من اگر آن سرو خرامان گیرد
می اگر شیخ ننوشد نتوان باور کرد
فاش نستاند اگر جام بپنهان گیرد;
رند میخانه بنازم که گه مستی نیز
گر که پیمانه گرفت از سر پیمان گیرد
چه عجب گر که به توصیف تو ای سرو روان
طبع آزاد سپنتا ره نسیان گیرد