وجدان زنو
" ما مردها مزایا یا معایبی را ک در معشوقه هایمان ستایش یا نکوهش میکنیم در زن هایمان ب همان ترتیب مورد ارزیابی قرار نمیدهیم "
ماجراهای آقای کا (2) - خانه ی اشباح
عجیبه این کار من نتونستم داستان رو متوجه شم
دشت سوزان
وقتی دفنش کردم، گفتم: آسوده بخواب، آناکلتو مورونس! و هر بار ک از کنار رودخانه بر می گردم و مشتی سنگ می آورم تا رویش بریزم، می گویم: اگر همه ی دوز و کلک هایی را ک بلدی، بزنی باز هم نمی توانی از این جا خلاص بشوی.
آناکلتو مورونس
دشت سوزان
شاید فردا همین دور و برها کاری پیدا کنم تا بتوانم همه ی بدهی ام را ب تو پس بدهم. گفتی آن قاطرچی با ترانسیتو از کدام طرف رفت؟
از آن طرف. من هیچ اعتنایی نکردم.
پس من زود برمی گردم، می روم دنبالش.
کجا داری می روی؟
خب، آن طرف، پدر، همان طرف
شبی که تنهایش گذاشتند
حالا ک بالا می رفت، دوباره زمین را می دید. احساس کرد ک ب سوی او می آید، محاصره اش می کند، می کوشد خسته ترین جای تنش را بیابد و بالای آن قرار گیرد، روی پشتش همان جا ک تفنگ هایش را آویخته است.
دو بیتی‌های شاعران امروز
سر کوه بلند آمد عقابی
ن هیچش ناله ای ن پیچ و تابی
نشست و سر ب سنگی هشت و جان داد
غروبی بود و غمگین آفتابی
اخوان ثالث_مهدی
دلم کافر شد و گفتم خدا تو
بهشت زندگانی را صفا تو
غم پنهان خود را با ک گویم
تو با من بی من و من بی تو با تو
از بس که آس و پاسیم
من و خواهرم بعد از ظهر رفتیم تا آن کوه آب را ک دم ب دم بزرگ تر و تیره تر می شد و حالا بالای پل بود، تماشا کنیم. ساعت ها و ساعت ها، بی آن که خسته بشویم، ایستادیم و تماشا کردیم. بعد از دره ی تنگ بالا رفتیم تا ببینیم مردم چ می گویند، آخر آن پا
تپه کومادرس
حتی پس از مرگ توریکو ها هم کسی ب این جا برنگشت. چشم براهشان بودم، اما کسی برنگشت. اول از خانه هایشان مراقبت می کردم، بام ها را تعمیر کردم و سوراخ دیوارها را با شاخ و برگ پوشاندم. بعد ک دیدم بر نمی گردند، دست از این کار کشیدم.جز از باران فرا
نگاهی به زندگی و شعر ریتسوس
گل پنجه ی مریم
پرنده ی کوچک گل بهی رنگی، بندی بر پای
بر بال های خرد مواجش
به جانب خورشید پر کشیده.
اگر تنها یک بار نگاهش کنی
او به رویت لبخندی می زند،
و اگر دوبار و سه بار نگاهش کنی
تو خود به آواز خواندن در می آیی.
زرد کاهی
تاریخِ پیشین
***
از دور دستها میائیم
...خیلی دور
هنوز وِز وِز فلاخن ها در گوشمان است،
مر زهای دلتنگی کوه ها وجنگل ها
اندوده شده با لاشه های حیوانات خونین
پر از شیهه ی اسبانِ وحشیِ نَر
بالای کوه ها.
انتهای راهی ست که ما از آن آمده ا