کردهای سوریه ملت فراموش شده

دوستان توجه داشته باشند که هرگونه توهین به سایر اعضا حذف خواهد شد . بجای نسبت های ناروا به سایر اعضا و ناظران نظر خود را پیرامون کتاب بنویسید کار ما هم کمتر میشود . با سپاس

جناب مهرپویای گرامی ، بنده اجازه دخالت در بحث ندارم ، تذکرم صرفن اشاره به تاریخ بود نه مقایسه با وضعیت اقوام و نژادها در ایران ;-)

یک مطلبی هم با اجازه ی ناظران محترم داخل پرانتز عرض کنم که البته خیلی هم بی ربط نیست.
چقدر خوب می شود که آقای دکتر روحانی آقای ذوالفقارنسب را به عنوان نخستین وزیر کرد و اهل تسنن برای تصدی وزارت ورزش و جوانان به مجلس معرفی بکنند.این البته به خودی خود مشکلی را از مردم کردستان یا اهل تسنن حل نمی کند اما می تواند به عنوان یک نماد و یک قدم مثبت برای رفع تبعیض و حل عقلانی مشکلات موثر باشد و این را هم باید توجه کرد که در انتخابات دو ماه گذشته بالاترین درصد رای آقای روحانی از مناطق سنی نشین و استان سیستان و بلوچستان بود.

[quote='juventus']
اما این دموکراسی که شما می گویید فکر نکنم به این زودیا مهیا شه و درحال حاضر اگه ریشه این خواسته مستقل بودن مردم کرد رو موشکافی کنیم می بینیم که بدترین تبعیض ها در حق آن ها اعمال می شه و حتی تمامی ادارات و نهادهای دولتی مناطق خودشون دست غیر کردها هستش ... وتنها دلیل نارضایتی مردم هم سر همین مسایل است ولی بنظر شما وقتی مرکز هیچ تمایلی به اجابت خواسته های آن مردم نداره چکار میشه کرد؟[/quote]
باید مرکز را مجبور کرد که خواسته های منطقی آنان را اجابت کند.اما نوک پیکان اعتراض نباید به سمت باقی مردم ایران باشد.آدم وقتی پای صحبت اعضای بعضی از این احزاب می نشیند مثلا می گویند:سیاست های جمهوری اسلامی «فارس محور» است.یا اینکه به زیان «ملل غیرفارس» عمل می کند... خب من چون نمی خواهم کسی را متهم به دروغ گویی بکنم می گویم بی اطلاع هستند.اول اینکه اگر سیاست هایشان «فارس محور» بود قاعدتا امروز باید وضعیت مناطق به اصطلاح «فارس نشین» خوب بود.حال آنکه یک نیم نگاه به مناطق جنوبی تهران و هرمزگان و بوشهر و بسیاری مناطق دیگر چیز دیگری را نشان می دهد. دوم اینکه شاید اگر این را در مورد حکومت پهلوی می گفتند درست بود چون آن پدر و پسر رگه هایی از نژادپرستی داشتند و مخصوصا به مردم آذربایجان ستم کردند که قبلا توضیح داده بودم که در دوره ی «بنیانگزار ایران نوین»چه ستم هایی به آذربایجان شد.اما جمهوری اسلامی اصلا ایدئولوژی اش به گونه ای است که نمی تواند قومی و نژادی فکر کند...این که می فرمایید در کردستان ادارات مناطق خودشان به دست خودشان اداره نمی شود را می دانم.من قبلا که تبریز بودم آنجا در دانشگاه بچه های کردستان زیاد بودند.با یکی از آن ها که دوست بودم همین را می گفت و می دانم که اصلا تعصب قومی هم نداشت و این را از روی تعصب نمی گفت(بیشتر مذهبی بود و تمایل به تفکر اخوان المسلمین و سیدقطب و این ها داشت).من به هیچ عنوان دفاع نمی کنم اما می دانم که در آذربایجان چنین نیست و اگر کسی بگوید در آنجا هم روسای همه ی ادارات فارس هستند دروغ می گویند چون حتی مقامات امنیتی استان مثل معاون سیاسی استاندار اهل همانجا هستند.مشکل مذهبی هست.اما این هم مقصر مردم ایران یا فارس ها نیستند چون ایرانی ها دیگر آن تعصب سابق را در مسائل مذهبی از دست دادند(البته بعضی ها متاسفانه دارند نژادپرست می شوند).من باز هم می گویم راه حل مسئله ی قومی در ایران دموکراسی است و بس.
[quote='sagaro']
جسارتن ، چه پیش از جنگ های انفصال و چه در خلال و پس از آن میانه رو های هر دو طرف شمال و جنوب معتقد به مهاجرت دادن برده های سیاه پوست به سرزمینی خارج از آمریکا بودند و حتا نام آن را لیبریا نهاده بودند . [/quote]
خیلی ممنون از این مطلبتان چون من این را نمی دانستم...
اما این مطلب سخن من را نقض نمی کند چون مساله ی لیبریا که شما فرمودید با بحث خودمختاری تفاوت دارد.سیاه پوستان آزادشده را به لیبریا فرستادند تا برای خودشان کشور مستقل تشکیل دهند نه این که در داخل مرزهای آمریکا مناطقی را که سیاه پوست بیشتری دارند جدا کنند و از به هم پیوستن چند ایالت, یک ایالت جدید ایجاد شود.کردها از سرزمین دیگری نیامده اند.آن ها در سرزمینی زندگی می کنند که همراه با بقیه ی ایرانی ها هزاران سال است ساکن آنجا بوده اند.بنابراین قضیه ی این دو با هم متفاوت است.
[quote='ctr2006']
الان شهروندان مرکز نشین با مرزنشین یکی نیستند در زمان جنگ روزانه ده ها کودک عرب و کرد و بختیاری کشته میشد و صلحی نبود در عرض مدت کوتاهی که چند موشک به تهران خورد صلح برقرار شد
[/quote]
دوست عزیز به عنوان کسی که چهار سال در تبریز زندگی کردم و خودم هم از یک طرف تبریزی هستم می گویم که یکی از آبادترین مناطق ایران(به طور نسبی) آذربایجان و یکی از توسعه یافته ترین و مدرن ترین شهرهای ایران تبریز است.

کردستان بعد از جنگ چالداران هیچ ارتباط خاصی با ایران نداشت و حکام ایران که خود را پادشاه کشوری شیعی می پنداشتند ارتباط خاصی با کردستان و ترکمنستان و... نداشتند ارتباط بسیار محدود بود در کشوری شیعی که مراسم عمر سوزان داشتند طبیعی است هیچ همزیستی با اهل تسنن نداشتند و علت عدم تنش دوری بود
جالب است بدانید خیلی از ایرانیان اوایل انقلاب فکر می کردند سنی ها خیلی چهره های عجیبی دارند همین طور که دوستی در پایین اشاره کرد
من فکر میکنم باید کارشناسی دقیقی صورت گیرد اگر فدرالیسم خوب است ایران فدرال شود و اگر فدرال بر حسب قومیت خوب است این فدرال بودن بر حسب اکثریت قومی منطقه باشند
البته باید کارشناسی دقیق شود در کل فدرالیسم به عدالت نزدیک تر است و شهروندان درجه یک و دو نیستند
الان شهروندان مرکز نشین با مرزنشین یکی نیستند در زمان جنگ روزانه ده ها کودک عرب و کرد و بختیاری کشته میشد و صلحی نبود در عرض مدت کوتاهی که چند موشک به تهران خورد صلح برقرار شد
مساله ریزگردها و محرومیت در سیستان و بلوچستان نیز همین است
فدرالیسم بر اساس برخی اشتراکات اقتصادی فرهنگی و تاریخی رخ میدهد

نمی شه کردهای ایران رو فرستاد به عراق و ترکیه و چه می دونم سوریه تا هم به ایران کار نداشته باشن و هم برن اونجا واسه خودشون حکومت تشکیل بدن؟

اول اینکه ما در حدی نیستیم که برای دیگران تصمیم بگیریم
دوم اینکه کردهای ایران کاری به اصفهان و تبریز و خراسان و شیراز ندارند فقط میخوان در ارث پدراشون اونطور که دوست دارن زندگی کنند
بهتر هست شما کاری به اونها نداشته باشید
این همون نژادپرستی هست که قبلا به اون اشاره کردم
حتی اگر این پروفایل جعلی باشد باز چنین افکاری در ایران زیاد است
بسیاری از ایرانیان بسیار خرسند هستند که هیچ کردی در مسند هیچ مقامی در کردستان نیست و اعمال خلخالی را نیز تائید می کنند
درضمن جدایی طلبی نه فکری غیرانسانی است نه غیراخلاقی اگر به صلاح مردمی باشد خوب است و اگر به صلاح ساکنین آن منطقه نباشد بد است
تعیین درست بودن یا غلط بودن آن در بحثی استدلالی مشخص می شود
لازم به یادآوری است که ایران است که برای ایرانیان است نه ایرانیان برای ایران

منظور من از فدرالیسم این نیست که نظام اقتصادی بالفرض ناحیه کردستان کلا جدا از حکومت مرکزی باشد چون بدون زیر ساخت های لازم هیچ وقت همچین مساله ای مقدور نخواهد شد !
اما این دموکراسی که شما می گویید فکر نکنم به این زودیا مهیا شه و درحال حاضر اگه ریشه این خواسته مستقل بودن مردم کرد رو موشکافی کنیم می بینیم که بدترین تبعیض ها در حق آن ها اعمال می شه و حتی تمامی ادارات و نهادهای دولتی مناطق خودشون دست غیر کردها هستش ... وتنها دلیل نارضایتی مردم هم سر همین مسایل است ولی بنظر شما وقتی مرکز هیچ تمایلی به اجابت خواسته های آن مردم نداره چکار میشه کرد؟:-(

[quote='مهرپویا1370']در آمریکا سال ها حقوق سیاه پوستان نقض می شد و همین امروز هم گهگاهی تبعیض هایی میان سیاه و سفید وجود دارد اما حداقل تا جایی که من می دانم هیچ وقت کسی نگفت برای اعاده ی حقوق سیاه پوستان باید مناطق سیاه پوست نشین یک حکومت خودمختار داشته باشند. [/quote]
جسارتن ، چه پیش از جنگ های انفصال و چه در خلال و پس از آن میانه رو های هر دو طرف شمال و جنوب معتقد به مهاجرت دادن برده های سیاه پوست به سرزمینی خارج از آمریکا بودند و حتا نام آن را لیبریا نهاده بودند . این ایده مدتی پس از جنگ عملی شد و در اواخر ریاست جمهوری جانسون کم کم فراموش شد . کشور امروز آفریقایی لیبریا حاصل همین مهاجرت است :-)

البته من از تمرکزگرایی دفاع نمی کنم.شیوه ی حکومت فدرال می تواند خیلی از مشکلات کشور نظیر مراجعات بیهوده به تهران و همچنین تمرکز امکانات در شهر تهران را حل کند.
منتها اقدامات اینچنینی اگر بدون مطالعه و بی احتیاط انجام شود می تواند مشکلات بزرگی برای یک کشور به بار آورد که متاسفانه بسیاری از اقدامات ما در این صد سال اینگونه بوده است.
اولا سیستم فدرال در ایران نمی تواند بر اساس معیارهای قومی پیاده شود و کار عقلانی هم نیست.
1.قابل پیاده شدن نیست چون مثلا همین الان آذربایجان غربی را در نظر بگیرید:در یک چنین سیستمی این استان که نیمی از مردمانش کرد و نیمی دیگر آذری هستند در محدوده ی کدام ایالت قرار بگیرد؟شهری مثل ارومیه که اطراف آن کردنشین است و خود شهر آذری هستند زیر نظر حکومت خودمختار آذربایجان باشد یا حکومت خودمختار کردستان؟استان خوزستان زیر نظر حکومت خودمختار لرستان باشد یا عربستان؟!استان سیستان و بلوچستان زیر نظر حکومت خودمختار بلوچستان باشد یا زابلستان؟
2.به فرض که مشکلات بالا با توسل به معجزه حل شود این کار عقلانی هم نیست.چگونه گروه هایی که داعیه انسانیت دارند هدفشان را خط کشی میان نژادهای گوناگون قرار می دهند؟چه ایرادی دارد اگر یک فارس بتواند مشکلات کردستان را بهتر حل کند و لیاقتش را داشته باشد استاندار کردستان باشد؟یا بلعکس یک کرد وزیر کشور و یا استاندار اصفهان باشد؟
دومسیستم فدرال برای کشوری مناسب است که اقتصاد آن تا حد زیادی از کنترل دولت خارج شده باشد و بخش اعظم درآمدهای دولت صرفا از طریق مالیات بر درآمد فعالیت های اقتصادی حاصل شود و بدین ترتیب واحدهای فدرال بتوانند روی پای خودشان بایستند و درآمدهای مالیاتی را با برنامه ریزی خودشان صرف آبادانی محدوده ی زیرنظرشان بکنند.
اما برای کشوری هنوز قیمت نخود و لوبیا و شیر کیسه ای در سراسر کشور را دولت تعیین می کند و کشوری که وابسته به درآمدهای نفتی است خودمختاری چه معنا می تواند داشته باشد؟اگر کردستان عراق کمی روبه توسعه رفته است دلیلش این است که منابع نفتی در اختیار دارد.اما کردستان ایران یا سیستان و بلوچستا چه منبع درآمدی در اختیار دارد که بتوانند محرومیت زدایی کنند؟

[quote='juventus']تنها چاره رفع این مشکلاتی که در ایران هست اینه که یک حکومت فدرالیسم و خودمختار منطقه ای زیر نظر حکومت مرکزی بوجود بیاد طوری که ترک ها و کردها و بلوچ ها و عرب ها بتوانند در مناطقی تحت اداره خود اما زیر نظر حکومت مرکزی زندگی کنند مانند ایالات متحده آمریکا که هر ایالت قوانین وسیستم مربوط به منطقه خودش رو داره ولی در کل همه زیر نام یک کشور واحد بسر می برن . این حق اساسی هر قومیتی هست که بتونه با زبان و فرهنگ و دیدگاه خودش زندگی کنه[/quote]
با فدرالیسم آن هم از نوع قومی کدام مشکل از کشور حل می شود؟می شود کمی دقیق تر توضیح بفرمایید که کدام مشکل کردستان را می خواهید با خودمختاری حل کنید که اگر زیر نظر حکومت مرکزی(البته حکومت مرکزی دموکراتیک) اداره شود حل نمی شود؟
بله ایالات متحده ی آمریکا به شکل فدرال اداره می شود.آلمان و ژاپن و چند کشور دیگر هم فدرال هستند.اما کدام یک از این کشورها آمده اند بر حسب ویژگی های نژادی بین آحاد یک ملت خط کشیدند؟عراق امروز دیگر یک کشور واحد به معنای واقعی نیست.شما اگر به نقشه ی داخلی آمریکا بنگرید می بینید خیلی از ایالاتش شکل هندسی کاملا منظمی دارند(نبراسکا , کلورادو و...).این یعنی برای آنان نژاد اهمیتی نداشته است.در آمریکا سال ها حقوق سیاه پوستان نقض می شد و همین امروز هم گهگاهی تبعیض هایی میان سیاه و سفید وجود دارد اما حداقل تا جایی که من می دانم هیچ وقت کسی نگفت برای اعاده ی حقوق سیاه پوستان باید مناطق سیاه پوست نشین یک حکومت خودمختار داشته باشند.به جای این سخنان بیهوده و لاطائل که متاسفانه کنابخوان ها و روشن فکران ما می زنند(فارس ها سر بریدند!...نخیر کردها سر بریدند!...نخیر بسیجی ها سر بریدند!...نخیر کومله سر برید!...) آمدند چه کردند؟کار فرهنگی انجام دادند.برای یک نمونه شما اگر به فیلم های ساخت آمریکا که خیلی از آن ها در همین صدا و سیما پخش می شود نگاه کنید.نمی دانم کسی متوجه این نکته شده است یا نه که در بسیاری از این فیلم ها همیشه بعضی سفیدپوستان نسبت به سیاه ها نوعی سوظن دارند اما در اثنای فیلم کم کم متوجه می شوند که سوظنشان اشتباه بوده و اتفاقا آن سیاه پوست خیلی هم انسان خوش قلبی بود.
مقصود اینکه دموکراسی معجزه می کند.دموکراسی دوای بسیاری از دردها از جمله مشکل قومیتی در ایران است و این حرف به هیچ عنوان اغراق نیست.همین دموکراسی در آمریکایی که زمانی سیاهان را به عنوان برده سوار کشتی می کردند و به آمریکا می آوردند؛یک سیاه پوست را با رای همان مردم به یکی از محبوب ترین روسای جمهور تاریخ آن کشور مبدل می کند.اگر آمریکاییان توانستند مشکل خود را حل کنند ایرانیان کرد و فارسی که قرن هاست کنار یکدیگر زندگی می کردند چرا نتوانند؟ایراد من به این گروه هایی که خود را فعال مدنی می نامند این است که به جای تمرکز تلاش برای برقراری دموکراسی در ایران به طور مستقیم یا غیرمستقیم , آگاهانه یا ناآگاهانه قومی مجعول به نام "فارس" را هدف می گیرند.

رفقا . خوب دقت کنید . من از کردهای جدایی طلب سخن میگویم نه همه کردها . کردها ملت ستمدیده و رنج کشیده ای هستند اما متاسفانه یک گروهی در کردها هستند که داعیه جدایی طلبی دارند .
به قول ساگارو جان همین گروه جدایی طلب که بسیار هم اندک هستند باعث این شده اند که حکومتهای مرکزی راه سرکوب کردها را پیش بگیرند .
همانطور که در کامنتهای قبل آمد کردها در 4 کشور ایران - ترکیه - عراق و سوریه هستند . این 4 کشور 4 حکومت با رویه های متفاوت دارند اما برخوردشان با کردها یکی است . چرا اینگونه است ؟
چرا صدام هم کردها را سرکوب میکرد ترکیه هم سرکوب میکند ج.ا هم سرکوب میکند ؟
یکبار هم که شده بدنبال پاسخ این سوال بالا بروید . خواهید دید که علتش همین گروههای جدایی طلب موجود در کردها هستند .
هیچ حکومت مرکزی ار جدایی طلبها حمایت نمیکند .