داستان زندگی پیامبر (ص)

جنابان
دوستان
ماجرای مسمومیت پیامبر کاملا سندیت دارد و آن هم به وسیله ی زن یهودی که پدر یا فرزندش در یکی از جنگهای پیامبر کشته شده بود به وسیله ی گاوی که مسموم شده بود و خوراندن آن گاو به پیامبر
و در اینجا هیچ کجا پای عایشه در میان نیست
فرض محال عایشه تقصیر کار بوده به دست حضرت علی بعد از جنگ جمل با سلام و صلوات همراه برادرش بازگردانده نمی شد
و حد اسلامی اجرا می شد
منطق خوب چیزه دوستان

[quote='civil84']نقل قول از edrishoseini:عن عایشه قالت: لددنا رسول الله فی مرضه و جعل یشیر إلینا أن لا تلدّونی، فقلنا: کراهیة المریض بالدواء! فلمّا أفاق قال: ألم أنهکم أن تلدّونی؟! قلنا: کراهیة الدواء! فقال (ص): لا یبقی منکم أحد إلا لدّ و أنا أنظر، إلا العباس فإنّه لم یشهدکم.)) ((عایشه گفت: به پیامبر در مرضش دوا خوراندیم، پیامبر به ما اشاره کرد که به من دوا نخورانید. گفتیم: به خاطر کراهت مریض از دواست!! پس وقتی حالشان افاقه پیدا کرد فرمود: آیا شما را نهی نکردم که به من دوا نخورانید؟ گفتیم: [گمان کردیم سخن شما به خاطر] کراهت دواست! پس پیامبر فرمود: هر کس در خانه است در برابر چشم من باید [از این دوا] بخورد!! به جز عمویم عباس که در کنار شما حضور نداشت.))صحیح بخاری / ج 8/ ص 42 ؛ صحیح مسلم/ ج 7/ ص 42 و بسیاری دیگر از کتب عامه[/quote]
دوستان عزیز چرا خودشان را گیج می کنند . . . پیامبر اسلام بیمار بوده اند و حضرت عایشه به ایشان دارو داده اند این کجایش عجیب است . . .
البته برای کسانی که همیشه در توهم توطئه هستند اگر یک پشه ای از گوشه ای رد شود آنرا توطئه دشمنان می دانند
........
[edit=aqanader]1392/02/31[/edit]

[quote='civil84']نقل قول از siawash110:به دوستان توصیه می کنم حتما کتاب مذهب علیه مذهب دکتر شریعتی را مطالعه کنند اگر هم حالش را ندارید من برایتان قطعات مهمش را همینجا می نویسم البته امیدوارم آقایان گزارش تخلف رد نکنند و مرد و مردانه بیایند و جواب بدهند البته اگر جوابی داشته باشند . . .کتاب های دکتر شریعتی که در مورد دین اسلام و مذهب تشیع نوشته شده بارها توسط عالمان دینی نقد شدهبنده هم شما را به آن نقد ها ارجاع می دهممخصوصا نقد های کتاب (( تشیع علوی-تشیع صفوی))که بنده 3 نقد در باره این کتاب را به صفحه مربوط به این کتاب اضافه کردم به آدرس زیر:http://ketabnak.com/comment.php?dlid=8652[/quote]
خیلی خیلی خیلی جالب است اگر کسانی که شریعتی در کتاب خود از آنها به عنوان ظلع اصلی مثلث زر و زور و تزویر یاد می کند ، یعنی بلعم باعوراها و متظاهران به دین
( که در پوشش دین وارد می شوند )
به نوشته های شریعتی ایراد نمی گرفتند و عصبانی نمی شدند من در نوشته های دکتر شک می کردم ولی همین انتقادها و ایرادها و عصبانی شدن ها
نشان می دهد که دکتر شریعتی ، دقیقا زده اند وسط خال :-(و درست گفته اند و ما هم اینک پس از سالها از شهادت مظلومانه دکتر به درستی تک تک نظرات او
رسیده ایم

[quote='siawash110']به دوستان توصیه می کنم حتما کتاب مذهب علیه مذهب دکتر شریعتی را مطالعه کنند اگر هم حالش را ندارید من برایتان قطعات مهمش را همینجا می نویسم البته امیدوارم آقایان گزارش تخلف رد نکنند و مرد و مردانه بیایند و جواب بدهند البته اگر جوابی داشته باشند . . .[/quote]
کتاب های دکتر شریعتی که در مورد دین اسلام و مذهب تشیع نوشته شده بارها توسط عالمان دینی نقد شده
بنده هم شما را به آن نقد ها ارجاع می دهم
مخصوصا نقد های کتاب (( تشیع علوی-تشیع صفوی))
که بنده 3 نقد در باره این کتاب را به صفحه مربوط به این کتاب اضافه کردم به آدرس زیر:
http://ketabnak.com/comment.php?dlid=8652
:-):-)

[quote='edrishoseini']با سلام، دوست گرامی civil84، اگر امکان دارد متن عربی حدیثهای زیر را ذکر نمایید. (سنن البخاری ج7ص17 و ج8ص40 و سنن مسلم ج7ص 24و194). من کتاب صحیح البخاری رو دانلود کردم (متن عربی) ولی با توجه به اینکه فایل آن تنها یک کتاب (1316 صفحه) هست و نه در چندین جلد، نتوانستم آدرسی را که شما ذکر کرده اید. پیدا کنم. ممنون میشم اگر کمک نمایید.[/quote]
سلام دوست عزیزم
بخاری و مسلم روایت کرده اند:
(( عن عایشه قالت: لددنا رسول الله فی مرضه و جعل یشیر إلینا أن لا تلدّونی، فقلنا: کراهیة المریض بالدواء! فلمّا أفاق قال: ألم أنهکم أن تلدّونی؟! قلنا: کراهیة الدواء! فقال (ص): لا یبقی منکم أحد إلا لدّ و أنا أنظر، إلا العباس فإنّه لم یشهدکم.))
((عایشه گفت: به پیامبر در مرضش دوا خوراندیم، پیامبر به ما اشاره کرد که به من دوا نخورانید. گفتیم: به خاطر کراهت مریض از دواست!! پس وقتی حالشان افاقه پیدا کرد فرمود: آیا شما را نهی نکردم که به من دوا نخورانید؟ گفتیم: [گمان کردیم سخن شما به خاطر] کراهت دواست! پس پیامبر فرمود: هر کس در خانه است در برابر چشم من باید [از این دوا] بخورد!! به جز عمویم عباس که در کنار شما حضور نداشت.))
صحیح بخاری / ج 8/ ص 42 ؛ صحیح مسلم/ ج 7/ ص 42 و بسیاری دیگر از کتب عامه
:-):-)

با سلام، دوست گرامی civil84، اگر امکان دارد متن عربی حدیثهای زیر را ذکر نمایید. (سنن البخاری ج7ص17 و ج8ص40 و سنن مسلم ج7ص 24و194). من کتاب صحیح البخاری رو دانلود کردم (متن عربی) ولی با توجه به اینکه فایل آن تنها یک کتاب (1316 صفحه) هست و نه در چندین جلد، نتوانستم آدرسی را که شما ذکر کرده اید. پیدا کنم. ممنون میشم اگر کمک نمایید.

به دوستان توصیه می کنم حتما کتاب مذهب علیه مذهب دکتر شریعتی را مطالعه کنند
اگر هم حالش را ندارید من برایتان قطعات مهمش را همینجا می نویسم
البته امیدوارم آقایان گزارش تخلف رد نکنند و مرد و مردانه بیایند و جواب بدهند البته اگر جوابی داشته باشند . . .

خیلی خیلی جالب است
من نه توهین کردم و نه حرف غیر منطقی زدم ، ولی چون دوستان به ظاهر مذهبی ،‌ توان پاسخگویی ندارند ، گزارش تخلف رد می کنند
.........
[edit=aqanader]1392/02/31[/edit]

[quote='BARAN1016']وقتی همه ما خدا و کتاب و پیامبر و قبله مشترک داریم مطرح کردن برخی مسائل فقط باعث ایجاد تفرقه بین شیعه وسنی می شه وبر خلاف نظر بعضی دوستان نه تنها موجب تبلیغ دین نیست بلکه موجب تخریبش می شه. واقعا داریم با دست خودمون تیشه به ریشه دین می زنیم این باعث میشه از اصل جا بمونیم.[/quote]
دوست عزیز
کسی دنبال تفرقه نیست بلکه بحث علمی است
اگر حرف شما را بخواهیم بپذیریم باید تمام مجامع علمی ، حوزه ها و دانشگاههای ممالک اسلامی را تعطیل کنیم و کسی تحقیق نکند که البته محال است و نشدنی
شما هم از طرز صحبتان که فرمودید خدا و کتاب و پیامبر و قبله مشترک اسنت ، مشخص می شود که کتابهای صحیح بخاری و صحیح مسلم که صحیح ترین کتب اهل سنت می باشند را نخوانده اید
وگرنه اینجوری صریح اظهار نظر نمی کردید
اتفاقا تمام این بحث ها برای این است که به اصل برسیم انشاالله
:-):-)

[quote='dr_sinouhe']http://upload.tehran98.com/img1/klbz1eqwu6soyri6nlyc.jpghttp://upload.tehran98.com/img1/axqsu5j2fpk2arfglet.jpgاین دو لینک رو باز کنید که نظر محقق کتاب "بحار الانوار" مرجع عظام ؛ آیة الله العظمی محمد آصف محسنی است که ایشان می گوید به خاطر محبت اهل بیت دلیل نمی شود که در موردشان مبالغه کنیم ( مشرعة بحار الانوار ج2 ص 11) و در ص 12 (اسکن اول) می فرمایند حدیث «ما منا الا مسموم او مقتول» بی اعتبار است . سند معتبری ندارد و در ص : 13 (اسکن دوم) می فرمایند به غیر از امیر المومنین و حسن و حسین و امام کاظم ؛ الباقی ائمه کشته شدن یا مسموم شدنشان همراه با دلیل نیست... و در مورد امام رضا نیز مسموم شدنشان مشکوک است و...اما در مورد اینکه گفتید ؛ شهادت فقط به کشته شدن یا مسموم شدن نیست و ... درست اما محتوای روایت سخن از کشته شدن یا مسموم شدن دارد نه طریق دیگری.اما در مورد اینکه گفتید فتح خیبر سال 7 بوده و پیامبر سال 11 از دنیا رفته و بعد دنبال پرتقال فروش می گشتید!من که از همان اول همین رو میگفتم ؛ پیامبر سال 7 مسموم شد بعد طبق روایاتی که شما نقل کردید ، پیامبر بر اثر همان سم ، چهار سال بعد از دنیا رفتند!!! به این می گویند جُک!اما قصه هایی که در مورد عائشه و حفصه و ... نقل کردید ، متن عربی روایات رو بیارید تا ببینیم که چی به چیه .... کپی کردن اون هم ترجمه فارسی مطلبی اون هم از شخص نا موثقی چون نجاح طائی ... حداقل برای من که کافی نیست و البته روش تحقیق ژورنالیک هم خلاف شیوه شماست.[/quote]
دوست عزیز
من این عالم بزرگوار را نمی شناسم ولی حرف ایشان را مبنی بر بی اعتبار بودن حدیث مذکور قبول می کنم
ولی این دلیل نمی شود که اتفاقی نیفتاده باشد
به عبارت دیگر نبودن حدیث یا سند در رابطه با مثلا شهادت امام رضا ، دلیل نمی شود امام رضا به شهادت نرسیده باشد
ولی بحث الان راجع به پیامبر (ص) است
شما فرمودید یک مورد مسمومیت بوده و آن هم در جنگ خیبر
بنده حرف شما را رد کردم و گفتم دو مورد بوده جنگ خیبر و همچنین سال 11 هجری
بنده اتفاقا حرف هایی که گفته می شود پیامبر بر اثر سم جنگ خیبر از دنیا رفتند را رد کردم و شما با دقت عبارات را نخواندید پس جوک که گفتید محلی از اعراب ندارد
جریان پرتقال فروش هم همین بود
بنده به هیچ عنوان از کتاب جناب نجاح طائی نقل قول نکردم اگر در این کتاب هم مواردی که نوشتم موجود باشد اتفاقی است
احادیث فراوانی از هر دو گروه شیعه و سنی راجع به مسموم شدن پیامبر در سال 11 هجری که منجر به شهادتشان گردید نقل کردم که می توانید به اسناد نوشته شده رجوع کنید و متن عربی را بیابید
:-):-)