سیری در سینمای ژاپن: ب‍رگ‍رف‍ت‍ه از فیلم ژاپنی
امتیاز دهید
نویسنده:
پرویز دوایی
امتیاز دهید
پرویز دوایی منتقد فیلم و نویسنده ایرانی، متولد 1314 تهران است. وی فارغ التحصیل دانشکده ادبیات دانشگاه تهران در رشته زبان انگلیسی است و همین تسلط به زبان باعث شد که مترجم مقالات مختلف سینمایی و متن گفت وگو برای دوبله فیلمها باشد. با مجلات سینمایی مختلفی همکاری و به عنوان منتقد فیلم شهرت پیدا کرد. از مجلاتی که با آنها همکاری کرد می‌توان به سپید و سیاه،مجله فردوسی، رودکی، روشنفکر وسینما و نگین اشاره کرد. برای ماهنامه سینمایی فیلم هم گاهی بهاریه یا مقاله نوشته‌است.
آخرین مقاله اش را در ایران در سال ۱۳۵۳ در مجله سپید و سیاه با عنوان خداحافظ رفقا نوشت و برای یک دوره آموزشی به چکسلواکی رفت و ساکن پراگ شد.
او همچنین از پایه گذاران کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در کنار پرویز کلانتری، عباس کیارستمی، اکبر صادقی، نورالدین زرین کلک،سیروس طاهباز و خسرو سینایی است و مدتی هم دبیر جشنواره فیلم کودکان و نوجوانان در سالهای ۵۰ و ۵۲ بود. درسال ۱۳۸۷ به مناسبت آخرین رونمایی از کتابش در خانه هنرمندان دوستانش در مورد او گفتند
احمد رضا احمدی از دوران دوستی اش با پرویز دوایی گفت که سرآغازش فیلم قیصر مسعود کیمیایی بود.
جمشید ارجمند دوایی را شاعری میداند که در قالب شهر فارسی شعر نمی‌گوید.
ابراهیم حقیقی هم نقد درست فیلم را مدیون پزویز دوایی میداند.
هوشنگ گلمکانی معتقد است که نسل گذشته او را با نقدهی سینمایی اش می‌شناسد و نسل امروز با داستانهایش.در سال ۱۳۹۰درسومین جشن جایزه کتاب سال سینمای ایران از پرویز دوایی تقدیر شد.کتابهایش لحنی نوستالژیک دارد و ریشه در خاطرات دوران کودکی و البته در ارتباط با سینماست. پرویز دوایی هم اکنون ساکن پراگ است و علاوه بر آثار ترجمه‌ای، تالیفی در زمینه سینما مجموعه داستانها و کتابهای دیگری را هم در کارنامه دارد.
بیشتر
آخرین مقاله اش را در ایران در سال ۱۳۵۳ در مجله سپید و سیاه با عنوان خداحافظ رفقا نوشت و برای یک دوره آموزشی به چکسلواکی رفت و ساکن پراگ شد.
او همچنین از پایه گذاران کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در کنار پرویز کلانتری، عباس کیارستمی، اکبر صادقی، نورالدین زرین کلک،سیروس طاهباز و خسرو سینایی است و مدتی هم دبیر جشنواره فیلم کودکان و نوجوانان در سالهای ۵۰ و ۵۲ بود. درسال ۱۳۸۷ به مناسبت آخرین رونمایی از کتابش در خانه هنرمندان دوستانش در مورد او گفتند
احمد رضا احمدی از دوران دوستی اش با پرویز دوایی گفت که سرآغازش فیلم قیصر مسعود کیمیایی بود.
جمشید ارجمند دوایی را شاعری میداند که در قالب شهر فارسی شعر نمی‌گوید.
ابراهیم حقیقی هم نقد درست فیلم را مدیون پزویز دوایی میداند.
هوشنگ گلمکانی معتقد است که نسل گذشته او را با نقدهی سینمایی اش می‌شناسد و نسل امروز با داستانهایش.در سال ۱۳۹۰درسومین جشن جایزه کتاب سال سینمای ایران از پرویز دوایی تقدیر شد.کتابهایش لحنی نوستالژیک دارد و ریشه در خاطرات دوران کودکی و البته در ارتباط با سینماست. پرویز دوایی هم اکنون ساکن پراگ است و علاوه بر آثار ترجمه‌ای، تالیفی در زمینه سینما مجموعه داستانها و کتابهای دیگری را هم در کارنامه دارد.
آپلود شده توسط:
HeadBook
1392/02/19
دیدگاه‌های کتاب الکترونیکی سیری در سینمای ژاپن: ب‍رگ‍رف‍ت‍ه از فیلم ژاپنی
این فیلم دگرگونی اساسی تو دکوپاژ کلاسیک و هالیوودی ایجاد کرد...
از پیروان یاسوجیرو اوزو (پدر سینمای مینیمال) میشه به "جیم جارموش" اشاره کرد که خودشو مرید اوزو میدونه.
اعجوبه هایی چون: یاسوجیرو اوزو، اکیرا کوروساوا، کن ایچیکاوا، ناگیسا اوشیما(که متاسفانه به تازگی درگذشت)، هایائو میازاکی و... که هر کدوم سبک و شیوه ی تازه ای به سینما دادن و گاهی اصول و تئوری های فیلمسازی رو دگرگون کردن و تو سطح جهان پیروان بیشماری دارن.
[/quote]
در مورد کوروساوا که واقعا لفظ اسطوره برازنده شه...
اما به همه دوستان ،مخصوصا کسانی که علاقه مند به سینمای معناگرای ژاپن هستند، پیشنهاد میکنم بهیچوجه از سینمای "یاسوجیرو اوزو" نیز غافل نباشند...
در مورد کوروساوا راستشو بخواین دیگه الان یقین دارم کوروساوا فیلمسازی هست که آثارش به هیچ وجه و در هیچ زمانی کهنه نمی شوند و همیشه تازه به نظر میاد به عنوان مثال فیلم راشومون با وجود اینکه در دهه پنجاه ساخته شده اما به شدت چه در ساختار و چه در طرح داستانی مدرنه و لذت بخش یا فیلم قلعه پنهان هم کم و بیش همینطور به نظر می رسه مهمترین نقطه قوت اثر حاضر فیلمنامه دقیق و جذاب اونه که به راحتی در همون ابتدا شمارو درگیر خودش میکنه و تا انتها مشتاق نگه می داره کوروساوا اینجا با فرم خاص خودش از طمع انسان هایی صحبت می کند که برای طلا دست به هرکاری می زنند و البته در کنار آن مضامینی چون وفاداری و انسانیت هم طرح می شود توشیرو میفونه در نقش اصلی مثل همیشه عالی عمل میکنه و زیرکی و البته وفاداری شخصیت رو خوب منتقل میکنه موسیقی هم که شاهکاره و باید گوش بدید تا متوجه حرفم بشید
کلا ادم کار درستی هست میازاکی کلا در کارتون هاش خلاقیت میباره