[quote='farhizesh']پاسخ به civil84 :
صوفیگری از بیرون از ایران آمده و صوفیان مسلمان نبوده اند چه رسد به سنی. صوفیگری دامن درچیدن از این جهان و گدایی و زشتکاری و دروغگویی بوده ولی اسلام دین کار و کوشش و جهاد بود. چون این دو بر ضد همند مسلمانان اینان را دشمن می داشتند. اینان هم از ترس جان چنین وا می نماییدند که مسلمانند و چون بیشتر ایرانیان سنی بودند این اشتباه سر زده که صوفیان سنی بوده اند. البته صوفیان به هر کجا که می رفتند به کیش همانجا در می‌آمدند اگر مردم جایی سنی بودند وامینمودند که سنی یا اگر شیعه بودند وامینمودند که شیعه اند. این باور که صوفیان سنی بوده اند ناردست است.
همچنین کسانی که می خواهند بهتر بدانند کتاب صوفیگری نوشته ی احمد کسروی را بخوانند. این گتاب کوتاهشده گفتارهاییست که شادروان کسروی در مهنامه پیمان می نوشتند. همچنین می توانید به مهنامه ی پیمان نیز مراجعه کنید :
دانلود ماهنامه ی پیمان
دانلود کتاب صوفیگری[/quote]
جناب farhizesh
مرحوم کسروی هم یک انسان بودند مثل بقیه انسانها
معصوم هم نبودند
بنابراین بهتر است مطالب کتب ایشان را مثل کتاب مقدس هر دقیقه تبلیغ نفرمایید.کامنت های شما در اکثر کتابهایی که بحث می نمایید جوری است که انگار فقط یک نویسنده بوده در جهان که مطالبش درست بوده و آن هم احمد کسروی است و بس.
شما یک کتاب معرفی کردید من بیش از 50 کتاب معرفی می کنم که مطالبش ضد این حرف های کسروی است.
چون کسروی گفته دلیل نمی شود درست باشد.
موفق باشید
:-):-)
پاسخ به civil84 :
صوفیگری از بیرون از ایران آمده و صوفیان مسلمان نبوده اند چه رسد به سنی. صوفیگری دامن درچیدن از این جهان و گدایی و زشتکاری و دروغگویی بوده ولی اسلام دین کار و کوشش و جهاد بود. چون این دو بر ضد همند مسلمانان اینان را دشمن می داشتند. اینان هم از ترس جان چنین وا می نماییدند که مسلمانند و چون بیشتر ایرانیان سنی بودند این اشتباه سر زده که صوفیان سنی بوده اند. البته صوفیان به هر کجا که می رفتند به کیش همانجا در می‌آمدند اگر مردم جایی سنی بودند وامینمودند که سنی یا اگر شیعه بودند وامینمودند که شیعه اند. این باور که صوفیان سنی بوده اند ناردست است.
همچنین کسانی که می خواهند بهتر بدانند کتاب صوفیگری نوشته ی احمد کسروی را بخوانند. این گتاب کوتاهشده گفتارهاییست که شادروان کسروی در مهنامه پیمان می نوشتند. همچنین می توانید به مهنامه ی پیمان نیز مراجعه کنید : دانلود ماهنامه ی پیمان دانلود کتاب صوفیگری
[quote='mohsen ghahari'] سیویل گرامی.من در مباحثات مذهبی و اعتقادی شرکت نمیکنم.چرا که دیدگاهم نسبت به مذهب ناگفتنی و شخصی است. اما اشاره کردی به خاطرات همفر! من این کتاب را خوانده ام ولی بعدها فهمیدم که این کتاب جعلی است! و اصلا همفر وجود خارجی ندارد! پس لطفا این کتاب غیر مستند را به عنوان سند معرفی نکنید... سپاس.[/quote]
با سلام خدمت جناب mohsen ghahari
بله بنده نیز دلایلی را که این کتاب را جعلی می دانند خوانده ام
در هر صورت جعلی بودن کتاب اصل موضوع را زیر سوال نمی برد چون دلایل بسیاری در مخالفت با قرآن و گمراه کردن نمودن مردم از خود کتابهای صوفیان می توان آورد که مشکل را حل می نماید.
نمونه ای از این مطالب را از کتابهای مثنوی ،منطق الطیر و احیاءالعلوم در همین سایت نوشته ام.
:-):-)
[quote='civil84']همفر می نویسد:
آنچه وزارت مستعمرات انگلیس به هنگام اعزام به شرق به من توصیه نمود عبارت بوده از:
• گسترش همه جانبه مراکز درویش پروری همانند خاناقاه‌ها و تکثیر و انتشار رساله ها و کتابهایی که مردم عوام را به روی گرداندن از دنیا و مافیها، گوشه گیری و مردم گریزی سوق می دهد؛ مانند کتاب احیاء العلوم غزالی، مثنوی مولوی، و کتابهای محی الدین عربی.
دستهای ناپیدا- خاطرات مستر همفر صفحه 64 نشر گلستان کوثر[/quote]
درود سیویل گرامی.من در مباحثات مذهبی و اعتقادی شرکت نمیکنم.چرا که دیدگاهم نسبت به مذهب ناگفتنی و شخصی است. اما اشاره کردی به خاطرات همفر! من این کتاب را خوانده ام ولی بعدها فهمیدم که این کتاب جعلی است! و اصلا همفر وجود خارجی ندارد! پس لطفا این کتاب غیر مستند را به عنوان سند معرفی نکنید... سپاس.
[quote='farhizesh']آری شرقشناسان ( اگر نگوییم همه شان ) ابزار سیاستند و مردم ما را ده ها سالست که با ستایشهای بیجا سرگرم می کنندالبته صوفیگری یکی از اینهاست . سرگرمیهای گذشته مثل خراباتیگری و ادبیات را می توان از دیگر خیانتهاشان شمردبرای مطالعه ی بیشتر به کتاب در پیرامون ادبیات نوشته ی احمد کسروی مراجعه کنیدهمچنین کتابی نوشته ی احمد کسروی است به نام صوفیگری آن کتاب بهتر از این است که در همین سایت هست.درباره ی صوفیگری شادروان آیت الله برقعی در کتابش به نام تضاد قرآن با مفاتیح الجنان بخشی را از صوفیگری گفتگو دارد.....همچنین این را می خواسم بگویمکه این کتاب غلط های املایی زیادی دارد ای کاش بیشتر دقت می کردند[/quote]
جناب farhizesh
در مورد جایگاه علمی شیخ حر عاملی و احمد کسروی مقایسه کردن بیجاست.مثل روز روشن است که در زمینه مسائل اعتقادی این دو با هم سنخیتی ندارند.
در مورد غلط های املایی حق با شماست.کتاب تایپ شده است و متاسفانه با دقت این کار انجام نشده.
در مورد جناب برقعی که نام بردید ایشان اهل سنت هستند و کتابهایشان همه در رد تشیع نگاشته شده پس نمی توانند خیلی با تصوف مشکل داشته باشند چون صوفیان نیز همه سنی بودند.
در آخر بهتر است مسائل اعتقادی را با ادبیات تلفیق نکنیم.حافظ مولوی عطار سعدی و ... شاعران خوب و زبردستی بودند ولی متاسفانه آنها را فراتر از شعر بالا برده اند و تا حد مفسر قرآن نیز از آنها یاد می کنند که کاملا اشتباه است.بهتر است به همان شعر و شاعری آنها بسنده نماییم نه بیشتر.
[quote='civil84']همفر می نویسد:
آنچه وزارت مستعمرات انگلیس به هنگام اعزام به شرق به من توصیه نمود عبارت بوده از:
• گسترش همه جانبه مراکز درویش پروری همانند خاناقاه‌ها و تکثیر و انتشار رساله ها و کتابهایی که مردم عوام را به روی گرداندن از دنیا و مافیها، گوشه گیری و مردم گریزی سوق می دهد؛ مانند کتاب احیاء العلوم غزالی، مثنوی مولوی، و کتابهای محی الدین عربی.
دستهای ناپیدا- خاطرات مستر همفر صفحه 64 نشر گلستان کوثر[/quote]
آری شرقشناسان ( اگر نگوییم همه شان ) ابزار سیاستند و مردم ما را ده ها سالست که با ستایشهای بیجا سرگرم می کنند
البته صوفیگری یکی از اینهاست . سرگرمیهای گذشته مثل خراباتيگري و ادبیات را می توان از دیگر خیانتهاشان شمرد
برای مطالعه ی بیشتر به کتاب در پیرامون ادبیات نوشته ی احمد کسروی مراجعه کنید
همچنین کتابی نوشته ی احمد کسروی است به نام صوفیگری آن کتاب بهتر از این است که در همین سایت هست.
درباره ي صوفيگري شادروان آيت الله برقعي در كتابش به نام تضاد قرآن با مفاتيح الجنان بخشي را از صوفيگري گفتگو دارد.
.... همچنین این را می خواسم بگویمکه این کتاب غلط های املایی زیادی دارد ای کاش بیشتر دقت می کردند
شیخ حر عاملی دارای تآلیفات بسیاری اعم از چاپ شده و چاپ نشده می باشد . تعدادی از آنان عبارتند از :
1-جواهر السنیة: شیخ در اولین تجربه نگارش به جمع آورى احادیث قدسى که همان کلام خداوند متعال است ، مى پردازد و چند سالى را در تدوین این احادیث به صورت کتابى مستقل مى کوشد.
2- صحیفه ثانیه: شیخ حر عاملى در مقدمه این کتاب مى نویسد: صحیفه سجادیه کامل که قسمتى از دعاهاى امام زین العابدین را در بردارد به مهمات دین و دنیا مربوط است.
3- الایقاظ: این کتاب حاوى بیش از ششصد حدیث و شصت و چهار آیه و ادله بسیارى از قدما و متاخرین و جواب شبهات در موضوع رجعت است.
4- خلق الکافر: آنچه در زمینه خلقت کافر به ذهن شیخ رسیده است به رشته تحریر در آورده است.
5- القوائد الطوسیه: این کتاب پاسخ برخى از احادیث مشکل و درهاى تحقیق بعضى از مسائل پیچیده اى است که اهل علم و کمال در زمان اقامتم در طوس سوال نموده اند.
6- بدایه الهدایه: شیخ حر درباره این کتاب می نویسد: گروهى از برادران مومن که خواهان حق و حقیقت بودند از من در خواست کردند تا در حد توان احادیث مربوط به واجبات و محرمات را جمع آورى نمایم.
7- امل الامل: شرح حال علماى جبل عامل که شیخ در این کتاب نگاشته 209 نفر و از علماى غیر جبل عامل 1110 نفر است.
8- اثبات الهدایة: این کتاب در اثبات نبوت و امامت و بیان معجزات پیامبر اکرم، از آثار شیرین و خواندنى است.
9- هدایه الامة: این کتاب حاوى احکامى است که براى هر فرد ضرورت دارد.
10- وسائل الشیعة: اما کتابى که شیخ حر را با آن و آن را با شیخ حر مى شناسیم کتاب گرانسنگ "وسائل الشیعه "است . این اثر یکى از کتابهاى مرجع در زمینه احادیث اهل بیت است که از اعتبار و اعتماد خاصى در میان کتابهاى حدیثى برخوردار است. در این کتاب ، نویسنده روش خاص خود را بکار برده و احادیث فقهى که فقها در استنباط احکام شرعى بدان نیازمندند و بر آنها تکیه مى زنند جمع آورى کرده است و شمار آنان به بیست هزار حدیث مى رسد که شیخ حر از مصادر و کتب معتبر شیعه چون اصول کافى ، من لایحضره الفقیه ، استبصار، تهذیب و کتب دیگر که شمار آنها به هفتاد منبع و ماخذ مى رسد جمع آورده است. شیخ حر در سال 1088 در مشهد مقدس این کتاب را به اتمام رساند.
دیگر کتابهاى شیخ حر عاملى عبارتند از: تعلیقه اى بر کتاب مزار تالیف علامه نسب شناس مرحوم سید شرف الدین على حسینى مرعشى حائرى، الفصول المهمه فى اصول الائمه، کتابى در رد صوفیه، کتاب کشف التعمیه فى حکم التسمیه و دهها کتاب دیگر.
دیدگاه های کلی مؤلف مبتنی است بر معارف و اصول مذهب شیعه اثنی عشری و برگرفته از احادیث اهل بیت عصمت و طهارت
یکی از مهمترین کتبی که در باب شیخ حر عامی و بزرگداشت شخصیت ایشان سخن رانده ، کتاب فوائدالرضویه از مرحوم شیخ عباس قمی مولف کتاب شریف مفاتیح الجنان است .
کتاب حاضر، حاوی مباحثی گرانمایه در رد و نقد فرقه انحرافی صوفیه می باشد.
نگارنده، در باب نخست کتاب، از ابطال و نکوهش صوفی گری سخن رانده، به این معنا که در آیین اسلام، انتساب به صوف «پشم» و صوفی «پشمینه پوش» مردود است و بر این، دوازده دلیل اقامه می کند.
در باب دوم با یادآور شدن مسالک دوازده گانه تصوف و بیان روایاتی که به صراحت یا کنایه تصریح بر کفر اینان می کند و به شیعیان هشدار می دهد، خط بطلانی بر مسلک تصوف می کشد.
در باب سوم با ارائه دوازده دلیل عقلی، دوازده آیه، دوازده روایت با دلالت عقلی و دوازده روایت مرتبط، بار دیگر گامی در ابطال اعتقادات صوفیه، این بار در اعتقاد به حلول و اتحاد و وحدت وجود، برمی دارد.
در باب چهارم، ایشان با دوازده حجت، به ابطال کشف و عدم صحّت آن که مورد ادعای صوفیه است می پردازد.
در باب پنجم، وی به ردّ عقیده این طایفه مبنی بر اسقاط تکلیف در صورت دستیابی به کشف مورد ادعای خود، مبادرت می ورزد و با اقامه دوازده دلیل، حدیث جعلی «من عرف الحق» را مردود دارد.
در ششمین باب کتاب، ایشان با دلایلی مستحکم، چله نشینی زمستانی صوفیان و ریاضات و نخوردن گوشت و دیگر اختراعات آنان را بدعت دانسته و در این راه روایاتی را با موضوعیت اهمیت فرآورده های غذایی و گوشت ذکر می کند.
در باب هفتم با ارائه دوازده دلیل ، بر برترین عبادت صوفیان (به عقیده خود ایشان)، یعنی حالات چرخیدن، به زمین افتادن و آشفتگی، ، خدشه وارد می آورد.
هشتم باب را، ایشان به ابطال اعمالی نظیر رقص، دست افشانی و عربده کشیدن، اختصاص می دهد و سخن خود را با دلایلی ا ز قرآن و سنت، استحکام می بخشد.
در باب نهم، عقیده منحرف صوفیان مبنی بر بیهوده دانستن تلاش برای کسب روزی و معاش و باز داشتن مردم از آن، را با دوازده دلیل ارزنده مورد نقد قرار می دهد.
باب دهم ، به بیان تحریم غنا، آن گونه که در قرآن آمده و عقیده صوفیان مبنی بر حلال، بلکه عبادت دانستن آن، اختصاص یافته و روایاتی در این خصوص بیان گشته است.
نگارنده،در یازدهمین باب کتاب به باطل کردن اختراع ذکر خفی و جلی از سوی اینان، پرداخته است.
در آخرین باب کتاب ، مؤلف، خط بطلانی بر شعار صوفیان مبنی بر دوستی با دشمنان خدا و دشمنی با دوستان خدا، می کشد. وی در نهایت، به معرفی برخی شخصیت های معروف صوفی مبادرت ورزیده، نکاتی مهم چون قطع رابطه با اهل بدعت و وجوب لعن بدعت گذاران در دین را، یادآور می شود.
دیدگاه‌های کتاب الکترونیکی نقدی جامع برتصوف: ترجمه رساله الاثنی عشریه فی الرد علی الصوفیه
صوفیگری از بیرون از ایران آمده و صوفیان مسلمان نبوده اند چه رسد به سنی. صوفیگری دامن درچیدن از این جهان و گدایی و زشتکاری و دروغگویی بوده ولی اسلام دین کار و کوشش و جهاد بود. چون این دو بر ضد همند مسلمانان اینان را دشمن می داشتند. اینان هم از ترس جان چنین وا می نماییدند که مسلمانند و چون بیشتر ایرانیان سنی بودند این اشتباه سر زده که صوفیان سنی بوده اند. البته صوفیان به هر کجا که می رفتند به کیش همانجا در می‌آمدند اگر مردم جایی سنی بودند وامینمودند که سنی یا اگر شیعه بودند وامینمودند که شیعه اند. این باور که صوفیان سنی بوده اند ناردست است.
همچنین کسانی که می خواهند بهتر بدانند کتاب صوفیگری نوشته ی احمد کسروی را بخوانند. این گتاب کوتاهشده گفتارهاییست که شادروان کسروی در مهنامه پیمان می نوشتند. همچنین می توانید به مهنامه ی پیمان نیز مراجعه کنید :
دانلود ماهنامه ی پیمان
دانلود کتاب صوفیگری[/quote]
جناب farhizesh
مرحوم کسروی هم یک انسان بودند مثل بقیه انسانها
معصوم هم نبودند
بنابراین بهتر است مطالب کتب ایشان را مثل کتاب مقدس هر دقیقه تبلیغ نفرمایید.کامنت های شما در اکثر کتابهایی که بحث می نمایید جوری است که انگار فقط یک نویسنده بوده در جهان که مطالبش درست بوده و آن هم احمد کسروی است و بس.
شما یک کتاب معرفی کردید من بیش از 50 کتاب معرفی می کنم که مطالبش ضد این حرف های کسروی است.
چون کسروی گفته دلیل نمی شود درست باشد.
موفق باشید
:-):-)
صوفیگری از بیرون از ایران آمده و صوفیان مسلمان نبوده اند چه رسد به سنی. صوفیگری دامن درچیدن از این جهان و گدایی و زشتکاری و دروغگویی بوده ولی اسلام دین کار و کوشش و جهاد بود. چون این دو بر ضد همند مسلمانان اینان را دشمن می داشتند. اینان هم از ترس جان چنین وا می نماییدند که مسلمانند و چون بیشتر ایرانیان سنی بودند این اشتباه سر زده که صوفیان سنی بوده اند. البته صوفیان به هر کجا که می رفتند به کیش همانجا در می‌آمدند اگر مردم جایی سنی بودند وامینمودند که سنی یا اگر شیعه بودند وامینمودند که شیعه اند. این باور که صوفیان سنی بوده اند ناردست است.
همچنین کسانی که می خواهند بهتر بدانند کتاب صوفیگری نوشته ی احمد کسروی را بخوانند. این گتاب کوتاهشده گفتارهاییست که شادروان کسروی در مهنامه پیمان می نوشتند. همچنین می توانید به مهنامه ی پیمان نیز مراجعه کنید :
دانلود ماهنامه ی پیمان
دانلود کتاب صوفیگری
"حافظ"
با سلام خدمت جناب mohsen ghahari
بله بنده نیز دلایلی را که این کتاب را جعلی می دانند خوانده ام
در هر صورت جعلی بودن کتاب اصل موضوع را زیر سوال نمی برد چون دلایل بسیاری در مخالفت با قرآن و گمراه کردن نمودن مردم از خود کتابهای صوفیان می توان آورد که مشکل را حل می نماید.
نمونه ای از این مطالب را از کتابهای مثنوی ،منطق الطیر و احیاءالعلوم در همین سایت نوشته ام.
:-):-)
آنچه وزارت مستعمرات انگلیس به هنگام اعزام به شرق به من توصیه نمود عبارت بوده از:
• گسترش همه جانبه مراکز درویش پروری همانند خاناقاه‌ها و تکثیر و انتشار رساله ها و کتابهایی که مردم عوام را به روی گرداندن از دنیا و مافیها، گوشه گیری و مردم گریزی سوق می دهد؛ مانند کتاب احیاء العلوم غزالی، مثنوی مولوی، و کتابهای محی الدین عربی.
دستهای ناپیدا- خاطرات مستر همفر صفحه 64 نشر گلستان کوثر[/quote]
درود سیویل گرامی.من در مباحثات مذهبی و اعتقادی شرکت نمیکنم.چرا که دیدگاهم نسبت به مذهب ناگفتنی و شخصی است. اما اشاره کردی به خاطرات همفر! من این کتاب را خوانده ام ولی بعدها فهمیدم که این کتاب جعلی است! و اصلا همفر وجود خارجی ندارد! پس لطفا این کتاب غیر مستند را به عنوان سند معرفی نکنید... سپاس.
جناب farhizesh
در مورد جایگاه علمی شیخ حر عاملی و احمد کسروی مقایسه کردن بیجاست.مثل روز روشن است که در زمینه مسائل اعتقادی این دو با هم سنخیتی ندارند.
در مورد غلط های املایی حق با شماست.کتاب تایپ شده است و متاسفانه با دقت این کار انجام نشده.
در مورد جناب برقعی که نام بردید ایشان اهل سنت هستند و کتابهایشان همه در رد تشیع نگاشته شده پس نمی توانند خیلی با تصوف مشکل داشته باشند چون صوفیان نیز همه سنی بودند.
در آخر بهتر است مسائل اعتقادی را با ادبیات تلفیق نکنیم.حافظ مولوی عطار سعدی و ... شاعران خوب و زبردستی بودند ولی متاسفانه آنها را فراتر از شعر بالا برده اند و تا حد مفسر قرآن نیز از آنها یاد می کنند که کاملا اشتباه است.بهتر است به همان شعر و شاعری آنها بسنده نماییم نه بیشتر.
ای بسا خرقه که مستوجب آتش باشد
آنچه وزارت مستعمرات انگلیس به هنگام اعزام به شرق به من توصیه نمود عبارت بوده از:
• گسترش همه جانبه مراکز درویش پروری همانند خاناقاه‌ها و تکثیر و انتشار رساله ها و کتابهایی که مردم عوام را به روی گرداندن از دنیا و مافیها، گوشه گیری و مردم گریزی سوق می دهد؛ مانند کتاب احیاء العلوم غزالی، مثنوی مولوی، و کتابهای محی الدین عربی.
دستهای ناپیدا- خاطرات مستر همفر صفحه 64 نشر گلستان کوثر[/quote]
آری شرقشناسان ( اگر نگوییم همه شان ) ابزار سیاستند و مردم ما را ده ها سالست که با ستایشهای بیجا سرگرم می کنند
البته صوفیگری یکی از اینهاست . سرگرمیهای گذشته مثل خراباتيگري و ادبیات را می توان از دیگر خیانتهاشان شمرد
برای مطالعه ی بیشتر به کتاب در پیرامون ادبیات نوشته ی احمد کسروی مراجعه کنید
همچنین کتابی نوشته ی احمد کسروی است به نام صوفیگری آن کتاب بهتر از این است که در همین سایت هست.
درباره ي صوفيگري شادروان آيت الله برقعي در كتابش به نام تضاد قرآن با مفاتيح الجنان بخشي را از صوفيگري گفتگو دارد.
....
همچنین این را می خواسم بگویمکه این کتاب غلط های املایی زیادی دارد ای کاش بیشتر دقت می کردند
1-جواهر السنیة: شیخ در اولین تجربه نگارش به جمع آورى احادیث قدسى که همان کلام خداوند متعال است ، مى پردازد و چند سالى را در تدوین این احادیث به صورت کتابى مستقل مى کوشد.
2- صحیفه ثانیه: شیخ حر عاملى در مقدمه این کتاب مى نویسد: صحیفه سجادیه کامل که قسمتى از دعاهاى امام زین العابدین را در بردارد به مهمات دین و دنیا مربوط است.
3- الایقاظ: این کتاب حاوى بیش از ششصد حدیث و شصت و چهار آیه و ادله بسیارى از قدما و متاخرین و جواب شبهات در موضوع رجعت است.
4- خلق الکافر: آنچه در زمینه خلقت کافر به ذهن شیخ رسیده است به رشته تحریر در آورده است.
5- القوائد الطوسیه: این کتاب پاسخ برخى از احادیث مشکل و درهاى تحقیق بعضى از مسائل پیچیده اى است که اهل علم و کمال در زمان اقامتم در طوس سوال نموده اند.
6- بدایه الهدایه: شیخ حر درباره این کتاب می نویسد: گروهى از برادران مومن که خواهان حق و حقیقت بودند از من در خواست کردند تا در حد توان احادیث مربوط به واجبات و محرمات را جمع آورى نمایم.
7- امل الامل: شرح حال علماى جبل عامل که شیخ در این کتاب نگاشته 209 نفر و از علماى غیر جبل عامل 1110 نفر است.
8- اثبات الهدایة: این کتاب در اثبات نبوت و امامت و بیان معجزات پیامبر اکرم، از آثار شیرین و خواندنى است.
9- هدایه الامة: این کتاب حاوى احکامى است که براى هر فرد ضرورت دارد.
10- وسائل الشیعة: اما کتابى که شیخ حر را با آن و آن را با شیخ حر مى شناسیم کتاب گرانسنگ "وسائل الشیعه "است . این اثر یکى از کتابهاى مرجع در زمینه احادیث اهل بیت است که از اعتبار و اعتماد خاصى در میان کتابهاى حدیثى برخوردار است. در این کتاب ، نویسنده روش خاص خود را بکار برده و احادیث فقهى که فقها در استنباط احکام شرعى بدان نیازمندند و بر آنها تکیه مى زنند جمع آورى کرده است و شمار آنان به بیست هزار حدیث مى رسد که شیخ حر از مصادر و کتب معتبر شیعه چون اصول کافى ، من لایحضره الفقیه ، استبصار، تهذیب و کتب دیگر که شمار آنها به هفتاد منبع و ماخذ مى رسد جمع آورده است. شیخ حر در سال 1088 در مشهد مقدس این کتاب را به اتمام رساند.
دیگر کتابهاى شیخ حر عاملى عبارتند از: تعلیقه اى بر کتاب مزار تالیف علامه نسب شناس مرحوم سید شرف الدین على حسینى مرعشى حائرى، الفصول المهمه فى اصول الائمه، کتابى در رد صوفیه، کتاب کشف التعمیه فى حکم التسمیه و دهها کتاب دیگر.
دیدگاه های کلی مؤلف مبتنی است بر معارف و اصول مذهب شیعه اثنی عشری و برگرفته از احادیث اهل بیت عصمت و طهارت
یکی از مهمترین کتبی که در باب شیخ حر عامی و بزرگداشت شخصیت ایشان سخن رانده ، کتاب فوائدالرضویه از مرحوم شیخ عباس قمی مولف کتاب شریف مفاتیح الجنان است .
نگارنده، در باب نخست کتاب، از ابطال و نکوهش صوفی گری سخن رانده، به این معنا که در آیین اسلام، انتساب به صوف «پشم» و صوفی «پشمینه پوش» مردود است و بر این، دوازده دلیل اقامه می کند.
در باب دوم با یادآور شدن مسالک دوازده گانه تصوف و بیان روایاتی که به صراحت یا کنایه تصریح بر کفر اینان می کند و به شیعیان هشدار می دهد، خط بطلانی بر مسلک تصوف می کشد.
در باب سوم با ارائه دوازده دلیل عقلی، دوازده آیه، دوازده روایت با دلالت عقلی و دوازده روایت مرتبط، بار دیگر گامی در ابطال اعتقادات صوفیه، این بار در اعتقاد به حلول و اتحاد و وحدت وجود، برمی دارد.
در باب چهارم، ایشان با دوازده حجت، به ابطال کشف و عدم صحّت آن که مورد ادعای صوفیه است می پردازد.
در باب پنجم، وی به ردّ عقیده این طایفه مبنی بر اسقاط تکلیف در صورت دستیابی به کشف مورد ادعای خود، مبادرت می ورزد و با اقامه دوازده دلیل، حدیث جعلی «من عرف الحق» را مردود دارد.
در ششمین باب کتاب، ایشان با دلایلی مستحکم، چله نشینی زمستانی صوفیان و ریاضات و نخوردن گوشت و دیگر اختراعات آنان را بدعت دانسته و در این راه روایاتی را با موضوعیت اهمیت فرآورده های غذایی و گوشت ذکر می کند.
در باب هفتم با ارائه دوازده دلیل ، بر برترین عبادت صوفیان (به عقیده خود ایشان)، یعنی حالات چرخیدن، به زمین افتادن و آشفتگی، ، خدشه وارد می آورد.
هشتم باب را، ایشان به ابطال اعمالی نظیر رقص، دست افشانی و عربده کشیدن، اختصاص می دهد و سخن خود را با دلایلی ا ز قرآن و سنت، استحکام می بخشد.
در باب نهم، عقیده منحرف صوفیان مبنی بر بیهوده دانستن تلاش برای کسب روزی و معاش و باز داشتن مردم از آن، را با دوازده دلیل ارزنده مورد نقد قرار می دهد.
باب دهم ، به بیان تحریم غنا، آن گونه که در قرآن آمده و عقیده صوفیان مبنی بر حلال، بلکه عبادت دانستن آن، اختصاص یافته و روایاتی در این خصوص بیان گشته است.
نگارنده،در یازدهمین باب کتاب به باطل کردن اختراع ذکر خفی و جلی از سوی اینان، پرداخته است.
در آخرین باب کتاب ، مؤلف، خط بطلانی بر شعار صوفیان مبنی بر دوستی با دشمنان خدا و دشمنی با دوستان خدا، می کشد. وی در نهایت، به معرفی برخی شخصیت های معروف صوفی مبادرت ورزیده، نکاتی مهم چون قطع رابطه با اهل بدعت و وجوب لعن بدعت گذاران در دین را، یادآور می شود.