دروغ گویی کودکان (شناخت و پیشگیری)

از مقدمه:
همه ما داستان چوپان دروغگو و عواقب آن را شنیده یا خوانده ایم. صفت بارز چوپان دروغگو یعنی دروغگویی صفتی است که از ویژگیهای کودکان و گاهی بزرگسالان است که فقط منحصر به زمان چوپان دروغگو نبوده و در واقع دروغ در تمام ادوار و اعصار یک آفت اجتماعی است که باعث به وجود آمدن بسیاری از پستیها و بدیها می گردد. بدیهی است جامعه ای که در میان افراد آن دروغ رایج و متداول باشد، قطعاً جامعه ای صالح و سالم نمی باشد بلکه ملتی در حال ترقی و پیشرفت است که صداقت و درستی در آن استوار و پا بر جا باشد، زیرا دروغ دشمنی و کینه توزی را در میان مردم ببار می آورد و منجر به بی اعتمادی در میان آنان می گردد و آنان را از همدیگر دور می سازد. بطوری که هیچ گونه تعاون و همیاری در بین آنان انجام نمی گیرد و فاقد هر گونه الفت و محبت نسبت به همدیگر می باشند و از این جهت است که اسلام کذب را یکی از گناهان کبیره شمرده است و میفرماید: «اِنَّ اللهَ لَا یَهْدِی مَنْ هُوَ مُسْرِفْ گذاب» بی گمان خداوند کسی را (به راه نجات و رستگاری) رهنمود نمی سازد که تجاوز کار و دروغ پرداز باشد و باز میفرماید: « ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لعنه الله عَلَی الْکَاذِبین» پس دست دعا و التماس به سوی خدا بر میداریم و نفرین خدا را برای دروغگویان تمنا می نمائیم...