عبور از خاتمی

آنتونی هاریگان رئیس انجمن تجارت و صنعت آمریکا گفته است :
" شخصیت همیشه عامل کلیدی برای سقوط و صعود ملت هاست. و مطمئنا آمریکا نیز از این قانون مستثنا نیست.
ما به عنوان یک کشور ( آمریکا) نمی توانیم نجات پیدا کنیم صرفا به این دلیل که باهوش تر و یا پیشرفته تریم٬ بلکه ٬ چون از نظر
شخصیت قوی تر هستیم ٬ امیدوارم که این طور باشد.
خلاصه شخصیت ٬ تنها سدی است که ٬در مقابل فرو پاشیدگی و از هم گسیختگی یک مملکت در برابر نیروهای داخلی
و خارجی وجود دارد."

عجب سیستمی شده این موافقتها جدیدا ! ناخواسته برای همه کامتنها موافق خورد!

شبهه روشن فکر متوهم و بنیاد گرای متحجر بلای خانمان سوزی هستند که گریبان این ملت رو گرفته !!!
اینها در توهمات فضایی و حسرت مرغهای همسایه گریانند و اونها در ..... وای بر مردم که گندم این دو سنگ شدن.
یا از این ور بوم میوفتیم یا از اونور
قاجاریه بی عرضه و وطن فروش بودن ، پهلوی ها دیکتاتور و خودکامه بودن ، نظام حال حاضر مذهبی و بسته و ظالمه ، چپ بده راست بده و اصلاح طلب اپوزیسیون نیست و اصول گرا اقتدار گراست... رفسنجانی مال اندوز و هزار فامیله ، خاتمی تدارکات چی و بیعرضه ، احمدی نژاد کشور رو ویران کرد، روحانی ملعبه دسته...
هزارتا از این دست حرفها، بابا 150 ساله میخواین ابرو درست کنیین چشم در میارین بس نیست !؟
خیر الامور اوسطها
من یک میانه روی اصلاح طلبم و باور دارم که اینها راه برون رفت از وضع موجود فعلی هست :
اعتدال ، اصلاح ، اتحاد
پس ازا برون رفت و ارتقای سطح بنا بر موقعیت و شرایط روشهای عقلایی و واقع بینانه جدید باتوجه به همه جوانب مخصوصا صلاح ملت و کمترین هزینه برای مردم ...

persianking نوشت:
نقل قول:
هیهات که شما دشمن خارجی را می بینید اما از دشمن داخلی غافل هستید. آیا به شهرها و روستاهای کردستان سفر کرده اید؟ آیا هیچ گاه در سیستان و بلوچستان بوده اید؟ آیا چند کیلومتر آن طرف تر از اهواز رفته اید تا ببینید چگونه مردم حاشیه نشین حتی از داشتن امکانات اولیه زندگی خود محروم اند؟ آیا می دانید سالانه چه تعداد کودک در این استان ها بر اثر آشامیدن آب آلوده مسموم یا کشته می‌شوند؟ آیا مسبب این فجایع، امریکاست؟ یا اسراییل؟ یا اپوزیسیون خارج از کشور؟ خیر، اتفاقا مسبب این فجایع در داخل هستند. همان هایی که از یک سو چنان به برخی از افراد میدان عمل می دهند که بتوانند با رشوه دادن و زد و بند و شارلاتان بازی میلیاردها تومان از پول بیت المال را به جیب مبارک بزنند و در امریکا و کانادا قصر بخرند، اما از سوی دیگر نسبت به رفاه و آسایش اکثریت جامعه بی‌تفاوت اند.
چرا فقط در آستانه انتخابات است که مردم ایران عزیز می شوند؟ چرا فقط در این ایام است که کسی با وضعیت حجاب زنان و دختران ما کاری ندارد؟ چرا فقط در این روزهاست که همه ناگهان دلسوز وضع معیشتی مردم می شوند و از گرانی و تورم و فساد می نالند. چرا فقط در این ایام است که همه ایرانی می شوند و دوستدار ایران؟!!

بله اینها که به ما ظلم میکنن همین مردم خودمونن.عیب از خودمونه،اگه هرکسی خودشو اصلاح کنه جامعه اصلاح میشه.متأسفانه همه اینو قبول دارن البته فقط تو تئوری!اگه این نظام رو هم از بین ببریم و کسای دیگه قدرت رو به دست بگیرن فکر میکنین تغییری تو اوضاع ایجاد میشه؟نه.فقط اسم حاکمان عوض میشه.چیزی که باید عوض بشه حکومت نیست طرز فکر اقتدار طلبانه و زورگویانه س.میشد تو همین حکومت عدالت واقعی رو اجرا کرد و مردم رو آزاد گذاشت.مشکل اینه که هرگروهی تصور میکنه خودش برحقه و باید عقیده اش رو به زور به بقیه مردم تحمیل کنه.
حرفهاتون رو قبول دارم ولی نتیجه گیریتون رو نه!
این مشکلات هست ولی راهش ریختن تو خیابون نیست.

sh142 نوشت:
نقل قول از yk8:نقل قول از nasim milani:نقل قول از مهتاب الف:
خب که چی؟تا کی میخوایم رفتارامونو برای خوشایند دیگران عوض کنیم؟چه اهمیتی داره که اردنیا و ترکا و حتی فلسطینیا راجع به ما چی فکر میکنن؟این نگاه توریستی تو سیاست معنی نمیده.
{این نگاه توریستی تو سیاست معنی نمیده}!!!
اقا ما که نفهمیدیم نگاه «توریستی در سیاست» یعنی چه، اگر کسی فهمید اطلاعی هم به ما بده.

یعنی محرک رفتار توی سیاست دو چیزه:اصول،منافع
اگه بر اساس یه اعتقادی یا به ضرورت متفعتی یه راهو انتخاب کردی،مثلا از یه کشور یا یه گروه حمایت کردی،دیگه بقیه ی مسائل اهمیت چندانی نداره حتی اگه هزار تا نظر سنجی،نظر دیگران رو مخالف تو نشون بده،رفتار تو باید از همون دو تا متغیر تبعیت کنه نه نظر دیگران

من در کامنتى زیر این کتاب تحقیقى از یک پژوهش کده ى معروف در امریکا رو نوشتم که میگفت،از ١٠٧ مورد تحریم انتخابات در طول تاریخ،هیچ کدام موفق نبودن و تنها باعث قدرت گرفتن نظام حاکم شده بود، میتونید به من بگین چه چیزى باعث شده که شما فکر کنین که اگر انتخابات رو تحریم میکردین موفق مى شدید؟

بله، من هم نتایج تحقیقات برادران امریکایی‌مان در موسسه بروکینگز را خواندم که از سر دلسوزی (که خصلت همیشگی یانکی هاست) تلاش داشتند به ما نشان دهند جز شرکت در همین انتخابات هیچ راه دیگری برای برون رفت از وضعیت فعلی مان نداریم. اما همان طور که پیشتر عرض کردم، ساختار رژیم حاکم بر ایران با هیچ کشوری در جهان قابل مقایسه نیست. به شخصه تمام این موارد را در مقایسه با وضعیت کنونی ایران به دلایل زیر مردود می دانم:
1- در هیچ یک از این کشورها ولی فقیه، سپاه، بسیج، مجلس خبرگان، شورای نگهبان، مجمع تشخیص مصلحت نظام و... وجود ندارد.
2- در هیچ یک از این کشورها، نهاد انتخابی مورد اشاره (نخست وزیر یا ریاست جمهوری) یک پست درجه دوم یا درجه چندم نیست که نصف کابینه اش را دیگران برایش تعیین کنند یا با یک حکم حکومتی حتی وزیرش را بتوانند عزل کنند. خاتمی پس از هشت سال اعتراف کرد که نمی گذاشتند ما کاری انجام دهیم و می خواستند اختیارات رییس جمهور در حد تدارکاتچی باشد (که بود). حتی به احمدی نژاد اجازه بازدید از زندان اوین را ندادند...
3- در هیچ یک از این کشورها، انتخاباتی که برگزار شد دارای نظارت استصوابی و شورای نگهبان نبود که به سلیقه خود صدها نفر را رد صلاحیت کند و هشت نفر را جلوی مردم بگذارد و بگويد از میان اين هشت نفر یکی را انتخاب کنيد. دوست عزیزم، برای چنین انتخاباتی لفظی به غیر از "انتخابات فرمایشی" نمی توان یافت.
4- در ادامه بند 3، می توان گفت در هیچ یک از کشورهای یاد شده،‌ اپوزیسیون یک اپوزیسیون فرمایشی و ساختگی نیست. بلکه یک اپوزیسیون واقعی است. در ترکیه، دو جناح اسلامگرا و لائیک از اساس و بنیاد با هم تضاد و تقابل دارند. در شیلی دولت نظامی حاکم و دموکراسی خواهان در دو نقطه مقابل هم ایستاده بودند... چه تضادی میان دو جریان اصلاح طلب و اصولگرا در مسایل بنیادین وجود دارد؟ آیا يكي از اين دو گروه ادعا کرده اند که مثلا اگر ما بیاییم قوانین را سکولار خواهیم کرد؟ حجاب را اختیاری می کنیم؟ رفراندوم قانون اساسی برگزار می کنیم؟...
خیر، چون از یک سو اصلاح طلبان اپوزیسیون واقعی نیستند که بخواهند چنین تحولاتی ایجاد کنند. و از سوی دیگر حتی اگر بخواهند هم با توجه به اختیارات و حوزه عمل رییس جمهور، امکان و توان چنین کاری را ندارند.

جناب پرشین کینگ عزیز
من نمیدونم شما کجای ایران زندگی میکنید و چرا فکر میکنین تغییر حکومت و براندازی نظام و... به راحتی آب خوردن هستش!
من غرب کشور زندگی میکنم و زمان جنگ ایران و عراق بچه بودم ولی برام تعریف کردن که چه بلاهایی سر مردم اومده.کسایی که جنگ رو دیدن حاظرن هر سختی ای رو تحمل کنن ولی دوباره تو همچین شرایطی نباشن.
شما زمانی میتونی همچین حرفهایی بزنی که همه مردم مثل شما فکر کنن،اگه مردم همه یک عقیده داشتن و نظام یه عقیده دیگه،بله انقلاب گزینه خوبی بود!

هیهات که شما دشمن خارجی را می بینید اما از دشمن داخلی غافل هستید. آیا به شهرها و روستاهای کردستان سفر کرده اید؟ آیا هیچ گاه در سیستان و بلوچستان بوده اید؟ آیا چند کیلومتر آن طرف تر از اهواز رفته اید تا ببینید چگونه مردم حاشیه نشین حتی از داشتن امکانات اولیه زندگی خود محروم اند؟ آیا می دانید سالانه چه تعداد کودک در این استان ها بر اثر آشامیدن آب آلوده مسموم یا کشته می‌شوند؟ آیا مسبب این فجایع، امریکاست؟ یا اسراییل؟ یا اپوزیسیون خارج از کشور؟ خیر، اتفاقا مسبب این فجایع در داخل هستند. همان هایی که از یک سو چنان به برخی از افراد میدان عمل می دهند که بتوانند با رشوه دادن و زد و بند و شارلاتان بازی میلیاردها تومان از پول بیت المال را به جیب مبارک بزنند و در امریکا و کانادا قصر بخرند، اما از سوی دیگر نسبت به رفاه و آسایش اکثریت جامعه بی‌تفاوت اند.
چرا فقط در آستانه انتخابات است که مردم ایران عزیز می شوند؟ چرا فقط در این ایام است که کسی با وضعیت حجاب زنان و دختران ما کاری ندارد؟ چرا فقط در این روزهاست که همه ناگهان دلسوز وضع معیشتی مردم می شوند و از گرانی و تورم و فساد می نالند. چرا فقط در این ایام است که همه ایرانی می شوند و دوستدار ایران؟!!

اول اگر میشود لطف کنید این دو سوال را پاسخ دهید تا من تک تک در مورد مصداق هایی که گفتید بگویم فرق میان این دو جناح چیست:
1.این نظری که درباره ی آقای روحانی یا آقای خاتمی دارید را درباره ی آقایان موسوی و کروبی هم دارید؟
2.یک سوال خیلی کلی:خواست شما از حکومت(هر حکومتی) چیست که جمهوری اسلامی آن را برآورده نمی کند؟

1- خیر، ندارم. چرا که موسوی و کروبی پس از انتخابات 88 دچار یک تحول فکری شدند، تا جایی که آقای کروبی در مصاحبه ای عنوان کرد با آنکه به حکومت دینی اعتقاد دارد، اما اگر اکثریت مردم حکومتی سکولار بخواهند، من هم می پذیرم. موج جنبش سبز این دو نفر را هم به نوعی خواسته یا ناخواسته با خود برد. آقای موسوی در یکی از بیانیه هایش به روشنی به این موضوع اشاره کرد که ما رهبر جنبش نیستیم، دنباله رو جنبش هستیم. خواسته های ما کف خواسته های جنبش است. و بسیاری از مسایل دیگر که نشان داد در صورت وجود این دو فرد حداقل بستر لازم برای تحولات مورد انتظار و گذار به سوی دموکراسی فراهم خواهد شد. من طرفدار هیچ یک از این افراد نیستم. به عنوان یک فرد سکولار، نه به روحانی و خاتمی باور دارم، نه به کروبی و موسوی. اما تفاوت های این افراد را نمی توان نادیده گرفت. اگر هم این افراد در حوزه فکر و اندیشه تفاوت چندانی با هم نداشته باشند، در حوزه عمل فرق شان بسیار است.
2- بله، اما در درجه اول خواسته ما برگزاری انتخابات آزاد و حذف نظارت استصوابی است. اگر نظارت استصوابی نباشد، همه می توانند در انتخابات (ولو با احتمال تقلب) شرکت کنند. در ضمن مگر آقایان دائما نمی گویند اپوزیسیون هیچ پایگاهی ندارد و کسی این ها را نمی‌خواهد؟ پس از چه می ترسند؟ بگذارند یک بار هم اپوزیسیون بیاید در انتخابات و ملت حماسه ساز هم مشت محکمی بر دهانش بکوبند!!

نقل قول از persianking گرامی : «میان نگاه آقای جلیلی با آقای روحانی در باور به تداوم حاکمیت جمهوری اسلامی (به هر قیمت ممکن) چه تفاوتی وجود دارد؟ میان نگاه این دو در ابراز ارادت و عبودیت به مقام شامخ ولایت مطلقه فقیه چه فرقی هست؟ در نگاه و برخورد این دو نسبت به مخالفان نظام چه تفاوتی دیده می شود؟ سخنان حسن روحانی در 23 تیرماه 1378 پس از سرکوب فتنه؟! کوی دانشگاه را قبلا برایتان نقل کردم. لطفا یک بار دیگر بخوانید.
اینها در اصل امور اختلافی با هم ندارند. همان طور که پیشتر عرض کردم، فقط بر سر روش ها و استراتژی ها اختلاف نظر دارند. اصلاح‌طلبان جناح مقابل را متهم می کنند که با تندروی هایش اعتبار نظام را به خطر انداخته است و مسبب انزوای نظام در عرصه بین‌المللی گردیده است. پس باید دست کم بخشی از قدرت را با اصلاح طلبان تقسیم کند تا آنان با شعار میانه روی و اعتدال تا حدودی فضا را تلطیف و افکار عمومی را ساکت کنند. اما از طرف دیگر جناح مقابل هم انگشت اتهام را به سوی اصلاح طلبان می گیرد و سیاست‌های آنان را عامل به خطر افتادن صلابت نظام می داند و...»
اول اگر میشود لطف کنید این دو سوال را پاسخ دهید تا من تک تک در مورد مصداق هایی که گفتید بگویم فرق میان این دو جناح چیست:
1.این نظری که درباره ی آقای روحانی یا آقای خاتمی دارید را درباره ی آقایان موسوی و کروبی هم دارید؟
2.یک سوال خیلی کلی:خواست شما از حکومت(هر حکومتی) چیست که جمهوری اسلامی آن را برآورده نمی کند؟
مثلا من خودم پاسخ می دهم خواست من اگر بخواهم ایده ال نگاه کنم 1.آزادی بیان کامل در امور دینی ملی سیاسی اجتماعی و...(منهای توهین مثل کشیدن کاریکاتور از مقدسات مردم و آتش زدن پرچم کشورها) , 2.سکولاریسم.منظورم هم از سکولاریسم این است که برای طراحی نظام اقتصادی و سیاسی و حل و فصل مسائل اجتماعی به جای مراجعه به کتب دینی و فقهی به اندیشمندان علوم انسانی رجوع شود که از افکار لاک و منتسکیو و آدام اسمیت و پوپر و هابرماس و شاید هم مارکس و لوکاچ و برنشتاین و... تغذیه می کنند نه از مجلسی و کلینی و آخوند سر کوچه.البته این توضیح را بدهم که اگر کسی خواست به آن ها استناد بکند ایرادی ندارد منتها با رای مردم و موقتا و همچنین جلوی دیگر افراد هم گرفته نشود. 3.خواسته سوم من جلوگیری از فساد اقتصادی و اداری 4.خواسته ی چهارم تعامل منطقی با جهان 5.خواسته ی پنجم کاهش مدت خدمت سربازی یا اصلا حذف کامل آن و...
اگر خواسته های شما همین ها هست بگویید همین ها.اگر در جایی فرق دارد بگویید مثلا در فلان جا.
هر وقت این ها را پاسخ دادی من هم می گویم چرا بین روحانی و جلیل فرق می گذارم و می گویم چرا اینقدر از خاتمی دفاع می کنم.

paintme6 نوشت:
تئوری تنها فایده ندارد. راهکار قابل اجرا ارئه دهید.

تئوری هایی که با همراهی اکثریت مردم اجرا نشوند، کاملا بی فایده هستند(در واقع تئوری ها با این مردمی که با یک نسیم جا خالی می کنند، هرگز به اکثریت نمیرسد و هیچ وقت شکل یک قانون به خود نخواهد گرفت.)