عبور از خاتمی

یه نوشته از یه عزیز تو همین حوالی فکر میکنم بود، نوشته بود که میدونید چرا اعتراض میکنم و به چه اعتراض می کنم و چرا انتخابات رو قبول نداریم و زیر سوال می بریم؟ چون مردم دارن از گرسنگی میمیرن، مردم کشور ایران دارن همدیگه رو تیکه پاره می کنن و از فشار فقر و نداری به جون هم افتادن، چون فساد و تبعیض و نارضایتی تمام جامعه رو دربر گرفته، چون آزادی نداریم و ووووو... آیا همه درد یک انقلابی و یک معترض این مساله اقتصادیه؟ اول باید دید خواسته ما چیه؟ برای یک اعتراض باید یک هدف و یک دلیل داشت، یک هدف و یک دلیل که بشه برای مبارزه و اعتراض کرد، اعتراض و مبارزه ای که در حد و حدود همون هدف و همون مشکل باشه، گاهی گره ها رو میشه با دست باز کرد ولی عده ای عادت کردن که دست به دامن دندوناشون بشن...(!)

خیلی از ماها منتظربودیم بعد از عدم تایید صلاحیت رفسنجانی اصلاح طلبان انتخابات را تحریم کنند که نکردند. بله اگه تحریم سازمان دهی شده و مشخص بود میشد خیلی کارها کرد ولی نبود . برای اکثر مردم فضای باز سیاسی مفهومی ندارد همین که معاش خانواده را تامین کنند برایشان کفایت می کند. هیچکدام از دوستان ما که رای دادند این نظام برایشان مشروعیت ندارد. حداقل در این مورد که روحانی از بقیه گزینه بهتری است توافق داریم و کاملا آگاهیم که ایشان نیز ساخته این نظام است . خوب حالا چه باید کرد؟ صبر کنیم تا 4 سال دیگر بیاید دوباره برویم رای بدهیم یا ندهیم ؟ یا مردم را تشویق کنیم همین الان به خیابان بیایند و انقلاب کنند؟ نخبگان سیاسی مورد اعتماد مردم چه کسانی هستند؟
تئوری تنها فایده ندارد. راهکار قابل اجرا ارئه دهید.

yk8 نوشت:
نقل قول از nasim milani:نقل قول از مهتاب الف:
فکر میکنین آمریکا و اروپا و حتی کشورای مسلمان دلشون به حال ما میسوزه؟!
یه چیز جالب چند وقت پیش تو یه سایت خبری خوندم ( یا تابناک یا عصر ایران درست یادم نیست)
دیدگاه مردم کشور های مسلمان نسبت به ایران: اردن 85 درصد نظر منفی!!! ترکیه 78 درصد نظر منفی!!! سوریه (فک کنم) 65 درصد نظر منفی!!!
و اما.... برادران مسلمان در فلسطین که هفتاد سال جنگ اونا انگار جنگ ما بوده 55 درصد نظر منفی!!!
خنده ی تلخ من از گریه غم انگیز تر است؛ کارم از گریه گذشته است بدان می خندم!
خب که چی؟تا کی میخوایم رفتارامونو برای خوشایند دیگران عوض کنیم؟چه اهمیتی داره که اردنیا و ترکا و حتی فلسطینیا راجع به ما چی فکر میکنن؟این نگاه توریستی تو سیاست معنی نمیده.

{این نگاه توریستی تو سیاست معنی نمیده}!!!
اقا ما که نفهمیدیم نگاه «توریستی در سیاست» یعنی چه، اگر کسی فهمید اطلاعی هم به ما بده.

nasim milani نوشت:
نقل قول از مهتاب الف:
فکر میکنین آمریکا و اروپا و حتی کشورای مسلمان دلشون به حال ما میسوزه؟!
یه چیز جالب چند وقت پیش تو یه سایت خبری خوندم ( یا تابناک یا عصر ایران درست یادم نیست)
دیدگاه مردم کشور های مسلمان نسبت به ایران: اردن 85 درصد نظر منفی!!! ترکیه 78 درصد نظر منفی!!! سوریه (فک کنم) 65 درصد نظر منفی!!!
و اما.... برادران مسلمان در فلسطین که هفتاد سال جنگ اونا انگار جنگ ما بوده 55 درصد نظر منفی!!!
خنده ی تلخ من از گریه غم انگیز تر است؛ کارم از گریه گذشته است بدان می خندم!

خب که چی؟تا کی میخوایم رفتارامونو برای خوشایند دیگران عوض کنیم؟چه اهمیتی داره که اردنیا و ترکا و حتی فلسطینیا راجع به ما چی فکر میکنن؟این نگاه توریستی تو سیاست معنی نمیده.

عزیز وطن نوشت:
خطاب به دوستانی که اعتقاد به نه بزرگ در انتخابات دارند:
آنوقت که باید نه میگفتیم نگفتیم! حالا که باید همگی با هم یکصدا به حق جمهوریتی که هنوز اندکی از آن وجود دارد آری بگوییم چرا خاموش بنشینیم!؟؟
جمهوری اسلامی را همین مردم آری گفتند خاتمی را مردم خاتمی کردند و حالا روحانی را همین مردم روحانی کردند
در طول34سال تجربه تاریخی جمهوری اسلامی همواره ثابت شده شخصی که با رای و خواسته مردم بر کرسی قدرت مینشیند توان بوجود آوردنه تغییر را دارد
وسوالی که اینجا مطرح میشود این است که: این تغییر تا چه میزان میتواند در مسیر آرمانهای ملت و بهبودی وضع مردم باشد؟؟
من میگویم که باز هم به خود مردم بستگی دارد چرا که رای روحانی با خواست مردم بوده و مشروئیت خود را مدیون ملت است و ملت نباید حتی یک لحظه روحانی را در اختیار مخالفان ملت بگذارد و باید قدم به قدم از او حمایت کند و او هم این حمایت را حس کند و بتواند از حداکثر اختیارات خود در جهت پیشبرد منافع و خواسته های مردم پیش ببرد

یعنی فقط خاتمی و روحانی با رای ملت سر کار اومدن؟!!!!!!!

قرار بود که این بحث دیگر تمام شود و من هم آخرین کامنت را گذاشتم که قضیه به خوبی و خوشی !! تمام شود اما ظاهرا دوستان حمله رو از سر گرفتن.
همین اول بحث باید بگم که این حرفایی که از دوستان زیر کامنت من میبینید تحلیلهای دمدمی و مخصوص سال 92 هست نه این تحلیل ها میتواند شرایط اسفناک 84 رو توجیه کند نه منطقی دلپذیر برای روزهای بحرانی 88 است.
حرفم این است ، حال که مثلا یه چهره ی موجه به نام روحانی به روی کار آمده است و ملت امید به بهتر شدن شرایط دارند و خیال کرده اند که این شخص منجی و قهرمان روزهای سخت آنان است تحلیلشان هم به نسبت همین امیدهای زودگذر و پایان پذیر به زودی زود ته نشین میشود و ما باز به دوران غم و اندوه خود برمیگردیم و همین دوستانی که امروز برای روحانی و خاتمی و رفسنجانی مثلا رفرمیست های انقلاب سینه می درند دوباره برمیگردند به در همین سایت تف و لعنت می فرستند به این جهنمی که دارند درش زندگی میکنند !!!!
انچه که برای شما امید و آرزوست برای ما گل لگد خورده است. 2400 سال تاریخ مدون و سیاسی یک مملکت باشکوه برایتان کافی نیست تا کمی هم درس عبرت بگیرید.
فکر نمیکنید به جای اینکه خفه خون بگیریم و بر طبل تو خالی انسانیت بکوبیم و روزهای عزای ملت رو با رقص و پایکوبی های بیهوده جشن بگیریم کمی هم باید در افکارمان تجدید نظر کنیم؟؟؟؟؟

خطاب به دوستانی که اعتقاد به نه بزرگ در انتخابات دارند:
آنوقت که باید نه میگفتیم نگفتیم! حالا که باید همگی با هم یکصدا به حق جمهوریتی که هنوز اندکی از آن وجود دارد آری بگوییم چرا خاموش بنشینیم!؟؟
جمهوری اسلامی را همین مردم آری گفتند خاتمی را مردم خاتمی کردند و حالا روحانی را همین مردم روحانی کردند
در طول34سال تجربه تاریخی جمهوری اسلامی همواره ثابت شده شخصی که با رای و خواسته مردم بر کرسی قدرت مینشیند توان بوجود آوردنه تغییر را دارد
وسوالی که اینجا مطرح میشود این است که: این تغییر تا چه میزان میتواند در مسیر آرمانهای ملت و بهبودی وضع مردم باشد؟؟
من میگویم که باز هم به خود مردم بستگی دارد چرا که رای روحانی با خواست مردم بوده و مشروئیت خود را مدیون ملت است و ملت نباید حتی یک لحظه روحانی را در اختیار مخالفان ملت بگذارد و باید قدم به قدم از او حمایت کند و او هم این حمایت را حس کند و بتواند از حداکثر اختیارات خود در جهت پیشبرد منافع و خواسته های مردم پیش ببرد

nasim milani نوشت:
نقل قول از مهتاب الف:
فکر میکنین آمریکا و اروپا و حتی کشورای مسلمان دلشون به حال ما میسوزه؟!
یه چیز جالب چند وقت پیش تو یه سایت خبری خوندم ( یا تابناک یا عصر ایران درست یادم نیست)
دیدگاه مردم کشور های مسلمان نسبت به ایران: اردن 85 درصد نظر منفی!!! ترکیه 78 درصد نظر منفی!!! سوریه (فک کنم) 65 درصد نظر منفی!!!
و اما.... برادران مسلمان در فلسطین که هفتاد سال جنگ اونا انگار جنگ ما بوده 55 درصد نظر منفی!!!
خنده ی تلخ من از گریه غم انگیز تر است؛ کارم از گریه گذشته است بدان می خندم!

یک نظرسنجی همین چند روز پیش منتشر شد، در مورد منزلت ایران در کشور های عربی که ایران به شکل اسفناکی مورد تنفر بود. خوب چه میشه کرد، وقتی اقایان بانگ میزنند که سیاست باید "تازشی" باشه و «گفتمان مقامت» رو علم کردند. نباید از این بهتر هم انتظار داشت.
طی این چند ماه اخیر هم، همین اقایان میگن اگر تحریم ها برداشته شد، مردم ایران باید عزا بگیرن!!!

مشکل شما دوستان دقیقا همین جاست که گمان می کنید با شرکت در انتخابات و رای دادن، احتمالا یک شاهکار تاریخی انجام داده اید و رسالت خود را در قبال میهن به نحو احسن به انجام رسانده اید. به همین دلیل مخالفان و تحریم کنندگان انتخابات را به انفعال و بی تفاوتی و غر زدن متهم می سازید!
محض اطلاع شما دوستان باید عرض کنم ما خیلی بیشتر از غر زدن کار انجام داده ایم. روز 18 تیرماه سال 1378 شما کجا تشریف داشتید؟ من میدان انقلاب بودم. 5 روز بعد همین آقای حسن روحانی که الان برایش کف می زنید و هورا می کشید آمد و دانشجویان معترض را اراذل و اوباش پست و حقیر نامید. شاید شما از این مسایل خبر ندارید و از چنین امامزاده ای طلب معجزه می کنید. اما من هرگز چنین موجودی را لایق ریاست جمهوری این مملکت (حتی در این حکومت!) نمی دانم.
روز 30 خرداد 1388 شما کجا تشریف داشتید؟ من خیابان آزادی بودم. برخی از دوستان که نهایت هنرشان شرکت در انتخابات و جوهری کردن انگشت شان است و از مشارکت سیاسی فقط همین را یاد گرفته اند یا بهتر بگویم یادشان داده اند، طبیعی است که در چنان روزهایی احتمالا ماندن در خانه را به بیرون آمدن و روبرو شدن با بسیاری از مسایل ترجیح بدهند. پس به ما هم حق بدهید در روز حماسه سیاسی شما و امثال حسن روحانی ها، ما در خانه بمانیم و به این نیرنگ بازی ها مشروعیت بیشتری نبخشیم.

اینکه بگوییم فلانی ال هست و فلانی بل که اوضاع تغییر نمیکند
هیچکس آقای روحانی را عاری از گناه و اشتباه ندانست و مردم بر تمامیه گفته های شما واقف هستند ولی آنچه که امروز مسلم است بازی سیاسی است که به ناچار تغییر کرده است در ضمن در سیاست چیزی به نام حق و واقعیت وجود ندارد امکان دارد شخصی بر خلاف خواسته قلبی خود و صرفن از روی سیاست حرفی بزند و من و شما از آن حرف بعد از سالیان سال بر علیه او استفاده کنیم اگر به این صورت بنگریم که همه ما مسئله دار هستیم ما باید فراجناحی و فرا گذشته ای عمل کنیم بهترین استراتژیک آن است که دوست و دشمن خود را در جهت آرمانهای خودت دعوت و هدایت کنی بی آنکه تفکر یا گروهی در این میان به دست شما حذف شوند ساختارهای هیچ حکومتی یک شبه تغییر نمیکند اگر هم یک شبه تغییر کند خرابیهای وسیعی به دنبال خواهد داشت تفکر شما دقیقا مشابه تفکر مجاهدین خلق است که در طول 50سال بر آنند که دیگری را رد و حذف کنند این تفکر(اصتلاح سیاسیشو نمیدونم) نوعی از تفکر رادیکالی است که سر منشاء بوجود آورنده خودی و غیر خودی شناخته شده
آرمانگرایی و ایدآلگرایی بسیار خوب و مهم است اما اینکه چگونه به آن باید رسید مهمتر از خود آرمانگرایی و ایدآلگراییست که مطمعن باشید با شیوه تفکر رادیکالی شما هرگز یک مملکت نمیتواند به این اهداف دست پیدا کند

مشکل شما دوستان دقیقا همین جاست که گمان می کنید با شرکت در انتخابات و رای دادن، احتمالا یک شاهکار تاریخی انجام داده اید و رسالت خود را در قبال میهن به نحو احسن به انجام رسانده اید. به همین دلیل مخالفان و تحریم کنندگان انتخابات را به انفعال و بی تفاوتی و غر زدن متهم می سازید!
سلام دوست عزیز
من در کامنتى زیر این کتاب تحقیقى از یک پژوهش کده ى معروف در امریکا رو نوشتم که میگفت،از ١٠٧ مورد تحریم انتخابات در طول تاریخ،هیچ کدام موفق نبودن و تنها باعث قدرت گرفتن نظام حاکم شده بود، میتونید به من بگین چه چیزى باعث شده که شما فکر کنین که اگر انتخابات رو تحریم میکردین موفق مى شدید؟
پرشین جان،لطفا یک نمونه تحریم انتخابات براى من در طول تاریخ مثال بزن که موفق باشه که حداقل ما بگیم اره شما اون ها رو الگو قرار دادین و این کارها رو میکنین
به فرض تمام این کسایى که به روحانى راى دادن انتخابات را تحریم میکردن،اون موقع چه دست اوردى داشت؟جز این که جلیلى و یا قالى باف رایس جمهو میشدن و مملکت رو داغون تر از الان میکردن چیز دیگه اى داشت؟شما فکر میکنى مثلا با تحریم انتخابات به نظام تنفر خود را منتقل خواهید کرد،در حالى که اونها همین الان هم از این تنفر اگاه هستن،اگه ما هم مثل شما ها بى خیالى طى میکردیم و به اسم تحریم انتخابات در خانه هاى خود مى ماندیم همون وحدتى که الان در جامعه حس میشه و همین اندک شعار سیاسیى که شما مدعى هستید بخاطر اون ها راى نمى دهید مثل ازادى موسوى داده نمیشد،یکم باید واقع بینانه تر نگاه کرد،بله همه ى ما از این وضع ناراحت و ناراضى هستیم ولى این دلیل نمیشه که نتونیم درست تصمیم بگیریم و با هر چى که اسم و رسم انقلاب اسلامى داره مخالفت کورکورانه کنیم،بهتره ما براى بهبود و اصلاح همین انقلاب تلاش کنیم نه این که دنبال انقلابى نو باشیم