عبور از خاتمی

جناب پرشین کینگ عزیز
من نمیدونم شما کجای ایران زندگی میکنید و چرا فکر میکنین تغییر حکومت و براندازی نظام و... به راحتی آب خوردن هستش!
من غرب کشور زندگی میکنم و زمان جنگ ایران و عراق بچه بودم ولی برام تعریف کردن که چه بلاهایی سر مردم اومده.کسایی که جنگ رو دیدن حاظرن هر سختی ای رو تحمل کنن ولی دوباره تو همچین شرایطی نباشن.
شما زمانی میتونی همچین حرفهایی بزنی که همه مردم مثل شما فکر کنن،اگه مردم همه یک عقیده داشتن و نظام یه عقیده دیگه،بله انقلاب گزینه خوبی بود!ولی یک دست صدا نداره.و وقتی مردم تو کشور ما حداقل سه جور طرز فکر متفاوت وجود داره تنها راه اینه که با هم یه جوری کنار بیان؛نه اینکه نمایندۀ یه گروه به قدرت برسه و بقیه رو درو کنه.
در ضمن کشوری که هر سی سال یه بار بخواد انقلاب کنه خدا بهش رحم کنه!این یعنی مردمش خودشونم نمیدونن چندچندن!

اگه نظام از بین بره چی میشه؟ما تازه میشیم یه کشوری مثل افغانستان و عراق تازه شاید بدتر از اینها

بر اساس کدام تجزیه و تحلیل کارشناسی به چنین نتیجه ای رسیده اید؟ بهتر نیست حتی در صورت تمایل به ماندن این نظام به شعور سياسي خود و هم میهنان تان توهین نفرمایید؟
من نمونه های بهتری برای جایگزینی نظام های استبدادی دارم: لهستان - چکسلواکی سابق - کشورهای آسیای میانه (انقلاب های رنگی یا مخملی) نظیر اوکراین، گرجستان،... - حتی بهار عربی در تونس و مصر و بسیاری از کشورهای دیگر که مسلما اگر از نظر تجربه سیاسی و سابقه مبارزات مدنی پایین تر از جامعه ما نباشند، بالاتر هم نیستند.
در همه این کشورها نظام های استبدادی با خواست و اراده مردم و مبارزات مدنی و بدون خشونت سرنگون شدند. هیچ کدام شان هم افغانستان و عراق نشدند. متاسفانه این هم مقایسه نادرستی است که وابستگان به حکومت، بویژه اصلاح طلبان برای کنترل مردم در چارچوب نظام دائما مطرح می کنند. دوستان را ارجاع می دهم به دیدگاه پیشین خود درباره ترفند جدید اصلاح طلبان (تولید لولو خورخوره های داخلی و خارجی).

دوست عزیز میشود بگویید اینهایی را که گفتید از چه کسی خواستارید؟؟ بنده هم خواستار این هستم که همین الان برم سر شغلم صاحب خونه و ماشین بشم و ازدواج کنم اما نمیدونم به چه کسی بگویم که کارم را راه بندازد پس چاره ای ندارم جز اینکه یک عمر غر بزنم!

مشکل ما ایرانیها اینه که تو انتقاد کردن ید طولانی داریم ولی فقط تو انتقاد کردن!
الان هم میگیم حکومت اینطوریه،اصلاح طلب اینطوریه،اصولگرا اون طوریه؛ولی خودمونم نمیدونیم اگه ما باشیم چیکار میتونیم بکنیم؟و چیکار باید بکنیم؟

مشکل شما دوستان دقیقا همین جاست که گمان می کنید با شرکت در انتخابات و رای دادن، احتمالا یک شاهکار تاریخی انجام داده اید و رسالت خود را در قبال میهن به نحو احسن به انجام رسانده اید. به همین دلیل مخالفان و تحریم کنندگان انتخابات را به انفعال و بی تفاوتی و غر زدن متهم می سازید!
محض اطلاع شما دوستان باید عرض کنم ما خیلی بیشتر از غر زدن کار انجام داده ایم. روز 18 تیرماه سال 1378 شما کجا تشریف داشتید؟ من میدان انقلاب بودم. 5 روز بعد همین آقای حسن روحانی که الان برایش کف می زنید و هورا می کشید آمد و دانشجویان معترض را اراذل و اوباش پست و حقیر نامید. شاید شما از این مسایل خبر ندارید و از چنین امامزاده ای طلب معجزه می کنید. اما من هرگز چنین موجودی را لایق ریاست جمهوری این مملکت (حتی در این حکومت!) نمی دانم.
روز 30 خرداد 1388 شما کجا تشریف داشتید؟ من خیابان آزادی بودم. برخی از دوستان که نهایت هنرشان شرکت در انتخابات و جوهری کردن انگشت شان است و از مشارکت سیاسی فقط همین را یاد گرفته اند یا بهتر بگویم یادشان داده اند، طبیعی است که در چنان روزهایی احتمالا ماندن در خانه را به بیرون آمدن و روبرو شدن با بسیاری از مسایل ترجیح بدهند. پس به ما هم حق بدهید در روز حماسه سیاسی شما و امثال حسن روحانی ها، ما در خانه بمانیم و به این نیرنگ بازی ها مشروعیت بیشتری نبخشیم.

جناب عزیز وطن!
در دو دیدگاه به تفصیل پاسخ شما را دادم. اما متاسفانه هر دو دیدگاه حذف شد. اگر خواستید می توانید راهکارهای پیشنهادی مرا از ناظر سایت بپرسید!

مهتاب الف نوشت:
فکر میکنین آمریکا و اروپا و حتی کشورای مسلمان دلشون به حال ما میسوزه؟!

یه چیز جالب چند وقت پیش تو یه سایت خبری خوندم ( یا تابناک یا عصر ایران درست یادم نیست)
دیدگاه مردم کشور های مسلمان نسبت به ایران: اردن 85 درصد نظر منفی!!! ترکیه 78 درصد نظر منفی!!! سوریه (فک کنم) 65 درصد نظر منفی!!!
و اما.... برادران مسلمان در فلسطین که هفتاد سال جنگ اونا انگار جنگ ما بوده 55 درصد نظر منفی!!!
:)) خنده ی تلخ من از گریه غم انگیز تر است؛ کارم از گریه گذشته است بدان می خندم!

مشکل ما ایرانیها اینه که تو انتقاد کردن ید طولانی داریم ولی فقط تو انتقاد کردن!
الان هم میگیم حکومت اینطوریه،اصلاح طلب اینطوریه،اصولگرا اون طوریه؛ولی خودمونم نمیدونیم اگه ما باشیم چیکار میتونیم بکنیم؟و چیکار باید بکنیم؟
من ترجیح میدم به جای اینکه بشینم یه گوشه و غصه بخورم که چرا اوضاع اینطوریه حداقل کاری که از دستم برمیاد رو انجام بدم.
دوستان عزیزی که از اوضاع انتقاد میکنید،خوب راه حلتون چیه؟!
مثلأ اگه ما تو انتخابات شرکت نمیکردیم چه اتفاقی می افتاد؟مشکلی حل می شد؟جنگ می شد؟نظام از بین میرفت؟
اگه نظام از بین بره چی میشه؟ما تازه میشیم یه کشوری مثل افغانستان و عراق تازه شاید بدتر از اینها.فکر میکنین آمریکا و اروپا و حتی کشورای مسلمان دلشون به حال ما میسوزه؟!
باور کنید تنها راه ما اینه که تو همین نظام با هم متحد بشیم و سعی کنیم اوضاعمون رو بهتر کنیم.بنظرم معنای اصلاح طلبی هم همینه.
و یه چیز هم یادتون باشه،یه حکومت ایده آل اصلأ وجود نداره

از: persianking
ما خواستار حاکمیت ملی و برگزاری انتخابات آزاد هستیم. انتخاباتی که همه عقاید و سلایق سیاسی بتوانند به میدان بیایند و در معرض قضاوت و رای مردم قرار گیرند.

دوست عزیز میشود بگویید اینهایی را که گفتید از چه کسی خواستارید؟؟ بنده هم خواستار این هستم که همین الان برم سر شغلم صاحب خونه و ماشین بشم و ازدواج کنم اما نمیدونم به چه کسی بگویم که کارم را راه بندازد پس چاره ای ندارم جز اینکه یک عمر غر بزنم!!!:-(

rank نوشت:
حیدری مجری مناظره ها که دکترای اقتصاد داره از غرضی بیشتر رای اورده بود
بیشتر رای باطله ها مال اون بودش یکیش دوست من

تازه اون عینکی کنار حیدری هم رای اورد،یه همچین مردم همیشه در صحنه ای هستیم،

شما توجه نمیکنید دولت جدیید هنوز تشکیل نشده و شروع به کار نکرده که انتظار نتایج عظیم و شگرف از اون داشته باشیم ! خرد جمعی بر این قرار گرفته که احتمال برون رفت از بحرانهای متعدد امروز از مسیر قانونی این انتخاب این فرده ! شاید هم اشتباه باشه اما هنوز زوده برای قضاوت و شما پیش داوری میکنید

کسی از این حضرات اصلاح طلب انتظار ندارد قبل از تشکیل دولت تغییرات عظیم و شگرفی انجام بدهند! اما حداقل در نشست خبری اش می توانست همان حرف های قبل از انتخابات را تکرار کند و بگوید که برای تحقق وعده هایش کوشش لازم را به خرج می دهد. نه اینکه قبل از انتخابات با قاطعیت بگوید ما اگر بیاییم زندانیان سیاسی را آزاد می کنیم. بعد از پیروزی در انتخابات بگوید این مسایل فقط دست رییس جمهور نیست و باید با قوای دیگر تعامل شود...
مطمئن باشید اگر این آقای روحانی به یکی از چند وعده ای که داده (و در دیدگاه قبلی ذکر کردم)، فقط به یکی از این وعده ها عمل کند، من همین جا رسما بابت تمام حرف های گذشته ام از اصلاح طلبان و تک تک طرفداران‌شان عذرخواهی می کنم و از تمام مواضع گذشته و حال خود ابراز ندامت و برائت خواهم نمود! شخصا امیدوارم چنین اتفاقی بیفتد. امیدوارم دولت آقای روحانی بتواند سیاستی در پیش گیرد که تحریم های بین المللی برداشته شود، یا زندانیان سیاسی را آزاد کند. از صمیم قلب امیدوارم که چنین اتفاقاتی رخ دهد. اما افسوس که هرگز چنین نخواهد شد. ما بدبین نیستیم. واقع بین هستیم. سیاست عالم خواب و خیال و رویاپردازی نیست دوست من.

ایران هم دنباله عراق و افغانستان میشد که شاید از رژیمی متحجر و دیکتاتور رها شدند اما از چاله به چاه یا چاله دیگر افتادند و کلا این تفکر از نظر من خیانت به وطنه.

این هم یکی از ترفندهای اصلاح طلبان برای کشاندن مردم به پای صندوق های رای بود. ترفندی بنام تولید "لولو خورخوره های داخلی و خارجی". بیایید در انتخابات شرکت کنید که ایران سوریه نشود! بیایید به روحانی رای بدهید تا جلیلی انتخاب نشود! کجای ایران به سوریه و عراق و افغانستان شباهت دارد؟ این دیگر چه مقایسه ای است؟ انتخاب میان "بد و بدتر" یا انتخاب میان "چاله و چاه" شعار چه کسی یا گروهی بود؟ در بحث های ذیل همین کتاب حداقل 20 بار این استدلال را مطرح کردند که برویم بین بد و بدتر انتخاب کنیم. حال خود بگویید تفکر چه کسانی خیانت به وطن است؟ ما خواستار حاکمیت ملی و برگزاری انتخابات آزاد هستیم. انتخاباتی که همه عقاید و سلایق سیاسی بتوانند به میدان بیایند و در معرض قضاوت و رای مردم قرار گیرند. آیا این خیانت به وطن است؟

نقل قول از :persianking
همه این ها قیاس مع الفارق است. ساختار رژیم حاکم بر ایران با هیچ کشور دیگری بر این گیتی پهناور قابل مقایسه نیست. نقش و میزان اختیارات رییس جمهور در نظام جمهوری اسلامی با دیگر نظام های جمهوری در جهان متفاوت است؛ حتی همین کشورهایی که نام بردید. اما پرسش اساسی اینجاست که اصلا ما باید با سابقه بیش از صد سال مبارزه برای دستیابی به حاکمیت مردم، خود را با کره‌شمالی و سوریه مقایسه کنیم؟ حالا چون در کره شمالی انتخاباتی صورت نمی گیرد احتمالا ما باید خدا را هم شاکر باشیم و هر چه بر سرمان آوردند با طیب خاطر بپذیریم و تحمل کنیم؟

اولا من نگفتم که هر چه بر سرمان آوردند بپذیریم و تحمل کنیم ثانیا دوست عزیز شما که انقدر زبان انتقاد دارید بفرمایید که چکار کنیم؟؟؟ در پیام خصوصی ازتون پرسیدم که آیا در قبال این همه انتقاد راهکار هم دارید یا صرفا تبدیل به یه موتور انتقاد شدید؟؟ کسی حق انتقاد داره که راهکار شدنی هم داشته باشه وگرنه حرف او بیشتر از یه شعار ارزش نداره با توجه به میزان موافقی که برایتان زده اند گویا در این جمع شعار دادن همچین بی طرفدار هم نیست.