شعرهائی در تبعید
امتیاز دهید
نویسنده:
عبدالوهاب البیاتی
مترجم:
علی واثقی
امتیاز دهید
عبدالوهاب البیاتی شاعر خلقهاست. دشمن آشتی ناپذیر اهریمن خویان است و گوینده صمیمی ملتهای محروم. زیر بار ظلم و استبداد نمی رود و تا آخرین نفس با آن می ستیزد، حتی اگر چنین مسئله ای به قیمت جانش تمام شود و یا به زندان و تبعید از وطن و خانماش بینجامد. و چنین هم شد که مجبور گشت سالهای سال آواره شهرها و دیار غربت شود و هرازچندگاهی در یکی از شهرهای اروپا و یا کشورهای عربی رحل اقامت افکند و باز کولبارزادره بر دوش تغییر مسکن دهد و با همین دربدریهاست که هرچه بیشتر با فرهنگ کشورهای غرب و شرق آشنا می شود و بر گنجینه دانش و تجربه خویش می افزاید، و عبدالوهاب تمام دنیا می شود و شعرهایش بر پنج قار بپرواز در می آید و در قلوب جهانیان جایگزین می گردد. او سراینده آمال آرزوهای طبقات رنجبر و زبان حال تبعیدیان است:
وطن دور من
بخاطر چشمهایت: آوارهام
بخاطر چشمهایت: تنهایم
در این گردونه سیاه
در میان طوفانها
چه وقت آسمان نیلگونت را خواهم دید
و چهره پایدارت، ای گورستان دشمنان...
وطن دور من
بخاطر چشمهایت: آوارهام
بخاطر چشمهایت: تنهایم
در این گردونه سیاه
در میان طوفانها
چه وقت آسمان نیلگونت را خواهم دید
و چهره پایدارت، ای گورستان دشمنان...
دیدگاه‌های کتاب الکترونیکی شعرهائی در تبعید
ممنونیم