زنی عاشق در میان دوات

چیزی مسخره در دوستی ماست از من می خواهی که جامه ی کریستین دیور بر تن کنم و خود را به عطر شاهزاده ی موناکو عطر آگین سازم
و دایره المعارف بریتانیکا را حفظ کنم و به موسیقی یوهان برامز گوش فرا دهم به شرط اینکه همانند مادر بزرگم بیندیشم!!
از من می خواهی که پژوهشگری چون مادام کوری باشم،
و رقاصه ای دیوانه در شب سال نو چونان لوکریس بورگیا هم بدین شرط که حجابم را همچون عمه ام حفظ کنم و زنی عارف باشم چون رابعه عدویه...؟
اما فراموش کردی که به من بگویی چگونه... !!!
زنی عاشق در میان دوات............... غاده السمان (شاعر سوری )

میخواهم با مورچگان دوستی کنم
تا بیاموزم ک آرام و بی صدا
ب سوی تو بیایم
....
********
بهترین خواننده ی نوشته هایت کیست؟
_:مامور سانسور
سنگدل ترین خواننده ات کیست؟
_:سطل کاغذ پاره هایم
کدام خواننده ب قلبت از همه نزدیکتر است؟
_:آن که مرا چنان بیابد ک در نوشتن حرف دلش از خودش سبقت گرفته ام!!!
ممنون بابت آپلود و معرفی کتاب.

شبم را با نوشتن برای تو
میگذرانم
سپس روز بعد را چنین سپری میکنم
همه واژه ها را یک یک پاک میکنم!
زیرا چشمان تو
دو قطب نماست
که همواره سویی را می نمایانند..
دریاهای جدایی را!
احساسات زنانه و زن بودن در شعر واقعا زیبا سروده شده و زیبا توصیف شده هست ..
سپاس از آپلود کننده محترم و عزیز" کبیر اندر کبیر"...:-)

ای پارسیان!
چه چیز مرا این چنین به شما نزدیک می ساخت،
اگر من همچون شما نمی بودم: دخترکی وفادار،
و در ما خواهش های ناممکن نمی بود،
و عشقی اساطیری که هرگز محقق نمی شود،
و زیباترین نکته در این عشق آن است که ناممکن باشد؟!

... تنها در ایران راز پنهانم را کشف کردند و برای نخستین بار ایرانیان بودند که اشعارم را ترجمه کردند ، زیرا که عاشقان راز معشوقان را در می یابند و ایقاع روح و نغمه ی بال هایشان را ادراک می کنند،؛ چونان که مرغ عشق ، زمزمه ی همسایه اش را در قفس می فهمد... من همواره عاشقی شگفت بوده ام با احوالی غریب و متناقض ، در غرب زندگی می کنم و دلم در شرق است... ( غادة السمان )
این سخنان ، کلامی از غادة السمان ، خطاب به ایرانیان است و همان گونه که خود می گوید ، عشق از شرق به ودیعه گرفته است... غادة السمان از شاعرانی است که با رعایت احترام با اصول و پایه های شعری در ادبیات عرب ، به همراه نزار قبانی ، به نوآوری در شعر معاصر روی اورد و از شعرهای اوست:

شاید من بیش از آن چه سزاوار است
زنی هستم که می خواهد :
به راستی زندگی را دریابد
و در میان رازهای این دشت تاریک
در پی چاه ها بگردد ...
چه کسی با عصای نسیان بر سرم می کوبد ،
تا برق حقیقت در چشمانم بدرخشاند
و ستارگان نیمروز
مرا به شب راستین
راهبری کنند ؟
پ.ن : - با سپاس از جناب بزرگ در آپلود این اثر بسیار زیبا .
- سپاس از دوست گرانمایه آتیفرد عزیز که این باب را گشایش نمودند.

شعری که خیلی دوستش دارم:
"به من بیاموز
چگونه عطر به گل سرخش باز می گردد
تا من به تو بازگردم
مادر!
به من بیاموز
چگونه خاکستر، دوباره اخگر می شود
و رودخانه، سرچشمه
و آذرخش ها، ابر
و چگونه برگ های پاییز دوباره به شاخه ها
باز می گردد
تا من به تو بازگردم
مادر! "
غادةالسمان

آنگاه که می‌میرم نامم را بر سنگ گورم ننویسید
اما داستان عشق مرا بنویسید و بنگارید:
اینجا آرامگاه زنی است
که به برگی عاشق بود!
و درون دواتی غرق شد و مرد...
غادةالسمان