زندگی بتهوون - جلد 1

امروز تولدش بود! یعنی الان که از دوازده شب گذشته... دیگه باید بگم دیروز!
یادش گرامی!

کسی لینک دانلود دارد؟؟

کسی کتابو داره برای منم میل کنه مری

هر که به معنای موسیقی من راه یابد از هر فلاکتی که انسانهای دیگر در آن دست و پا میزنند آزاد خواهد بود.
(بتهوون_ اندیشه های بتهوون درباره ی موسیقی)

نقل قول:"انسان­ها بتوانند نفحه­ی قهرمانان را تنفس کنند»...
حالم از شعار بهم میخوره...اوه نه...جملم بار منفی داره..... این شعار به من حس خوبی نداد(اینطوری بهتره)...
میدونید چرا باز تو نقل قول میگن:
"آن گونه که به ندرت برای کسی پیش می­آید،
بی هیچ عشقی،
و تا آخرین لحظه غوطه­ ور در فقری شدید..."
چون همین شعارها و قولها باعث شد بتهوون به وین که مهد نواست نره !
چون همین حرفهای صد من یه غازه که ادمهارو اونقدر بزرگ میکنه که مجبورت میکنه اونهارو از پشت ویترین ببینی و باید اتیش بزنی به عزت نفست تا بگی اون کجا و ما کجا....
نه درست نیست....
من به عشق سمفونی پاستورال و با خوندن کتابی که از ژید و از تاثیر این سمفونی نوشته شده بود رفتم، ساز دست گرفتم و اولین آهنگمو با ویلون زدم پس
بتهوون بی هیچ عشق نبود،
اندک هم نیست(همه ماها مثل اون خیلی تنها و بیماریم، فقط بعضی هامون نمیدونیم) و نخواهد بود و ثروتی داشت که تا به امروز ارزشمنده.
ناگفته نمونه که باید انسان شد نه انسان بود....
یه جمله از یکی از نامه هاش بتهوون واسه لمس بهتره موسیقی هاش:
همه میشنون که من صدای بلدرچینو وارد یه قطعه از اهنگام کردم اما نمیدونن که من صدای اون پرنده رو نشنیده اونجا گذاشتم.

گفته‌اند وقتی ویولونیستی به سبب دشواری فراوان اجرای آثار به بتهوون شکایت کرد او در پاسخ گفته است: خیال می‌کنید وقتی روح با من حرف می‌زند ملاحظهٔ ویولونی وامانده را می‌کنم؟

آیا میدانید بتهوون سمفونی شماره ۳ (اروئیکا) را که در سالهای ۱۸۰۳-۱۸۰۴ ساخته بود بهترین سمفونی خود به شمار می‌آورد. او این سمفونی را به ناپلئون هدیه کرد ولی بعداً در زمان جنگ فرانسه و پروس آن را پس گرفت.

واقعا جالب بود این کتاب...:-(

کتابی که در همه حال می خوانم

:-)
با تشکر از khar tu khar دوست گرامی
زندگی بتهوون، که در 1903 منتشر شد، به درستی مهیج­ترین اثر رولان تلقی می­شود و شامل داستان زندگی بتهوون و گزیده­ای از نوشته­ها و نامه­ها و اندیشه­های اوست. در این اثر، زندگی مردی بیان شده که همواره رنج برده است: از کودکی غم­انگیز فقیرانه­اش تا بیماری درازی که او را به پای مرگ کشاند. این زندگی گویی داستانی از آرزوی شادمانی است که سرنوشتی متناقض، سرسختانه بدان خیانت ورزیده است؛ سرنوشتی که با بیمارهای مداوم و بی رحمانه، با آن ناشنوایی که در بیست و پنج سالگی او را مبتلا ساخت و تا پایان عمر شکنجه­اش داد، روی نمایاند. و «آن هنگام که بتهوون زیباترین آثار خود را می ساخت به منتها درجه رسید و او را «محبوس در چهاردیوار درون خود» و تنها، آن گونه که به ندرت برای کسی پیش می­آید، بی هیچ عشقی، و تا آخرین لحظه غوطه­ور در فقری شدید، بر جای گذارد. رومن رولان عاشقانه به بیان مصیبت چنین زندگی ای پرداخته و تمکین بتهوون را در پذیرفتن سرنوشت خود، حال آنکه در عمق وجودش و در تمامی آثارش توفندگی عصیان احساس می­شود. رومن رولان، در این کتاب، تعریفی تازه از قهرمانی به دست می دهد«تنها کسانی را قهرمان می­نامم که گشاده دل­اند»؛ در نتیجه، به بتهوون در مقام انسان و به حسنهای او جایگاهی برتر اختصاص می­دهد، تا به بتهوون در مقام موسیقی­دانی بزرگ. در عصری که «هنر برای هنر» را ستایش می­کردند، رومن رولان، به عکس، اهداف «معنوی» هنر را باور داشت و از آن سخن می­گفت. زندگی نامه­ی بتهوون از نزدیک، اما بی هیچ توقفی، داستان مهم ترین قطعات ساخته­ی بتهوون را دنبال می­کند؛ منبع الهام و منشأ و مورد سیاسی آنها را ذکر می­کند. همین قطعات موسیقی است که باید برترین و قطعی­ترین دلیل قهرمانی را، که به بتهوون امکان داد تا از سرنوشت خود نیرومندتر باشد، به خواننده نشان دهد.:x:x