گدا

کسانی که داستانهای نجیب محفوظ رو خوندن کمک کنن لطفا . نجیب محفوظ داستانی داره که یک سیگارفروش در ایستگاه راه آهن به سربازهای برگشته از جنگ سیگار میده و به جای پول اونها بهش لباس سربازی میدن و . . . کی میتونه راهنمایی کنه که این داستان اسمش چی هست و در کدوم کتاب وجود داره ؟

خوب چرا باید تشکر کنم کتابی که نمی تونم دانلودش کنم هان چرا ؟؟؟؟؟(?)(?)(?)

خوب چرا باید تشکر کنم کتابی که نمی تونم دانلودش کنم هان چرا ؟؟؟؟؟:(((?)

:-)
تقدیم :
به همه هم نسلانم که آرمانهای بلند آنان جای خود را به آپارتمانهای بلند داد.
مترجم : محمد دهقانی

[quote='vakil ahmad'] ی امروزه در بیشتر کشور های مسلمان توجه زیادی به نجیب محفوظ و سایر نویسندگان مصری می شود . و ما هم باید به جای اینکه آثار نه چندان قدرتمند اروپایی ها را بخوانیم باید به ادبیات کشور های دوزر و بر خود توجه ویژه صرف کنیم. چون بسیاری از درد های ما مشترک است .[/quote]
دوست عزیز وکیل احمد جان بخاطر تعریف از نجیب محفوظ چشمت را بروی حقایق بستی این جمله شما را حتی خود نجیب محفوظ هم قبول نداره ادبیات در اروپا براستی که قوی و محکم است سرامد ان هم ادبیات فرانسه که در کل جهان معروفیت و محبوبیت دارد بخاطر هم مذهب بودن با آقای محفوظ یا احساس همسایگی وخلاصه حس ناسیونالیستی مان نباید حقیقت را مکتوم کنیم من هم میگم نجیب محفوظ نویسنده بزرگی هست ولی این دلیل نمیشه که به ادبیات اروپا یا آمریکا بی اعتنایی کرد

نجیب محفوظ از جمله نویسندگانی است که ایرانیان باید به او توجه ویژه ای داشته باشند.چون در قالب داستانهایش علاوه بر اوضاع حاکم بر مصر ، روان شناسی و جامعه شناسی مردم خاور میانه و کشور های هم ردیف مصر مانند ترکیه و ایران را نیز می توان در آنها پیدا نمود. یکی دیگر آثار ارزنده او که در زبان فارسی می توان به آن دسترسی داشت کتاب گذر قصر است. امروزه در بیشتر کشور های مسلمان توجه زیادی به نجیب محفوظ و سایر نویسندگان مصری می شود . و ما هم باید به جای اینکه آثار نه چندان قدرتمند اروپایی ها را بخوانیم باید به ادبیات کشور های دوزر و بر خود توجه ویژه صرف کنیم. چون بسیاری از درد های ما مشترک است .

سایت خوبی شده
اما هنوز یه کوچولو خلاقیت لازم داره
حمید جان ، توجه بفرمایید @-}--

سلام من از نجیب محفوظ کوچه مدق رو خوندم که خیلی زیبا و خوندنی بود و فیلم کافه ستاره هم اقتباسی از این رمانه. امیدوارم گدا هم جذاب باشه.

[quote='rain_rainy71']
دوست گرامی reza7milan
اگر دقت کنید در بالا هم آمده در توضیحات بالای آپلود کننده
منظور من از این که نوشتم این کتاب برنده جایزه 1988 میباشد یعنی همان که شما عنوان کرده اید بله این کتاب برنده نوبل سال 1988 بوده که نصیب نویسنده معروف عرب نجیب محفوظ شده .
ولی دوست عزیز چندان توفیقی هم نداردچون در هرسال بیش از یکنفر نمیتواند گیرنده جایزه نوبل شود![/quote]
دوست عزیز، منظور سخن اینکه آقای نجیب محفوظ در سال ذکر شده به جایزه رسیدند، اما نه به خاطر نگارش این کتاب ، بلکه به دلیل نوشتن کتابی دیگر، ضمنا اگر دقت کرده باشید، "برنده جایزه" همواره زیر نام نویسنده تکرار شده و نه پس از نام کتاب.امیدوارم روشن بوده باشد.

او که فرزند یک کارمند دولتی بود، در قسمت فرهنگی خدمات کشوری مصر از سال ۱۹۳۴ تا زمان بازنشستگی‌اش در سال ۱۹۷۱ کار کرد. ابتدا در وزارت موقوفات مشغول به‌کار و سپس مدیر سانسور ادارهٔ هنر و سرانجام رئیس بنیاد حمایت از سینما و در دوران آخر کارمندی، مشاور وزیر فرهنگ شد. او ۳۰ کتاب داستانی نوشت و در سال ۱۹۸۸ برنده جایزه نوبل در ادبیات شد تا اولین عربی باشد که این جایزه را دریافت کند.
رمان‌های اولیهٔ او، مانند Rādūbīs (سال ۱۹۴۳؛ «رادوبیس»)، در زمان‌های مصر باستان می‌گذشت، اما هنگامی که شروع به نوشتن اثر بزرگش کرد، به توصیف جامعهٔ مدرن مصر روی آورده بود. این اثر Al-Thulāthiyya (سال‌های ۵۷-۱۹۵۶) بود که با نام The Cairo Trilogy یا سه‌گانهٔ مصر شناخته می‌شد. این سه رمان، زندگی سه نسل از خانواده‌های متفاوت را در قاهره از جنگ جهانی اول تا بعد از کودتای نظامی سال ۱۹۵۲ که موجب سقوط شاه فاروق شد بیان می‌کند. این سه‌گانه، بررسی هوشمندانه و رسوخ‌کننده‌ای از اندیشه‌ها، رفتارها و تغییرات اجتماعی در مصر را فراهم می‌کند.
در کارهای بعدی، محفوظ، دیدگاه‌های منتقدانه از رژیم سلطنتی قدیمی مصر، استعمار انگلیس و مصر کنونی را بیان داشت. تعداد زیادی از رمان‌های برجستهٔ او، در مورد مسائل اجتماعی شامل زنان و زندانیان سیاسی است.
بسیاری از آثار او به صورت پاورقی در نشریات منتشر شدند. از جمله بچه‌های محلهٔ ما و کوچهٔ مدق که بر اساس آن فیلمی با شرکت سلما هایک در مکزیک ساخته شد.
«بچه‌های محله ما» (۱۹۵۹) یکی از بهترین آثار او است که به‌خاطر کفرگویی ناشی از تصویر کنایی او از خدا که مخالف عقاید ادیان ابراهیمی یهودیت، مسیحیت و اسلام بود در مصر سال‌ها ممنوع بود.
رمان‌های بیشترشناخته‌شدهٔ او شامل Al-Liṣṣ wa-al-Kilāb (سال ۱۹۶۱؛ The Thief and the Dogs یا دزد و سگ‌ها)، Al-Shaḥḥādh (سال ۱۹۶۵؛ The Beggar یا گدا) و Mīrāmār (سال ۱۹۶۷; Miramar یا میرامار) است. موفقیت‌های او به عنوان یک داستان کوتاه‌نویس با Dunyā Allāh (سال ۱۹۶۳؛ God's World یا دنیای خدا) ثابت شده است. محفوظ، مجموعه‌ای در حدود ۴۰ رمان و داستان کوتاه، به علاوهٔ بیش از ۳۰ نمایش‌نامه رادیویی وسینمایی و نمایش‌نامه نوشت.
دیو داگلاس آمریکایی، آهنگساز و نوازندهٔ ترومپت یکی از آهنگ‌های آلبوم خود را به‌نام (Witness)، در سال ۲۰۰۱ به اسم محفوظ نام‌گذاری کرد . همچنین قطعه‌ای ۲۵ دقیقه‌ای با صدای تام ویتز که برگزیده‌ای از آثار او را می‌خواند، نشانی از اشتهار جهانی وی است.
به خاطر حمایت فراوان او از پیمان صلح انور سادات با اسرائیل در کمپ دیوید، کتاب‌های او در بسیاری از کشورهای عربی ممنوع بود. این ممنوعیت با گرفتن جایزه نوبل برداشته شد.
تا روز درگذشتش او سال‌خورده‌ترین برندهٔ جایزهٔ نوبل در ادبیات و سالخورده‌ترین برندهٔ جایزهٔ نوبل پس از برتراند راسل و هالدور لاکسنس بود. در ژوئیه ۲۰۰۶ نجیب محفوظ پس از عمل جراحی ناموفق بر روی سرش تحت مراقبت‌های ویژهٔ پزشکی بود و عاقبت در ۳۰ اوت ۲۰۰۶ درگذشت.
در ایران بر اساس کتاب کوچه مدق فیلمی به‌نام کافه ستاره ساخته شد که در تابستان ۱۳۸۵ نمایش داده‌شد.