صدیقه دولت آبادی: نامه ها، نوشته ها و یادها - جلد 1
درباره:
صدیقه دولت آبادی
امتیاز دهید
ویراستاران: مهدخت صنعتی و افسانه نجم آبادی
صدیقه دولتآبادی (۱۲۵۸-۱۳۴۰) روزنامه نگار ایرانی و از فعالان انقلاب مشروطه و جنبش زنان در ایران است.
فعالیتهای صدیقه دولت آبادی:
فعالیت در انجمن مشروطهخواهانه مخدرات وطن. او از موسسان این انجمن بود.
تاسیس مدرسه دخترانه در سن ۱۴ سالگی. به دلیل فشار خانواده نتوانست خودش مدیر این مدرسه شود و دوستش مدیر آن شد. بعد از سه ماه نیز به دست مخالفان به زندان افکنده شد و مدرسه بسته شد.
مخالفت با قرارداد ۱۹۰۷ میلادی که ایران را تحت نفوذ انگلستان و روسیه قرار داده بود. او همراه با سایر زنان همفکر خود مخالفتش با این قرارداد را با تحریم کالاهای وارداتی و رفتن به قهوهخانهها و تشویق آنها به عدم استفاده از قند خارجی نشان میداد.
در سال ۱۲۹۸ به منظور آشنا کردن زنان با حقوقی هچون آموزش، استقلال اقتصادی و حقوق خانوادگی خود، اقدام به انتشار اولین نشریه حقوق زنان در خارج از تهران و سومین آن در ایران به نام «زبان زنان» نمود. او در این نشریه به مباحثی نظیر حجاب و نقش انگلستان در ایران انتقاد میکرد.
در سال ۱۳۰۰ انجمنی به نام انجمن آزمایش بانوان در تهران دائر کرد و بر علیه استفاده از کالاهای خارجی اقدام نمود.
در سال ۱۳۰۱ به آلمان رفت و در کنگره بینالمللی زنان در برلین شرکت کرد. او اولین زن ایرانی بود که در یک کنگره بینالمللی به نمایندگی از زنان ایران حاضر شد و سخنرانی کرد.
در سال ۱۳۰۵ش در دهمین کنگره بینالمللی برای حق رای زنان، به نمایندگی از زنان ایران شرکت کرد.
در سال ۱۳۲۱ش به انتشار مجدد «زبان زنان» اقدام نمود، و آن را به صورت مجلهای ۴۸ صفحهای منتشر کرد
بیشتر
صدیقه دولتآبادی (۱۲۵۸-۱۳۴۰) روزنامه نگار ایرانی و از فعالان انقلاب مشروطه و جنبش زنان در ایران است.
فعالیتهای صدیقه دولت آبادی:
فعالیت در انجمن مشروطهخواهانه مخدرات وطن. او از موسسان این انجمن بود.
تاسیس مدرسه دخترانه در سن ۱۴ سالگی. به دلیل فشار خانواده نتوانست خودش مدیر این مدرسه شود و دوستش مدیر آن شد. بعد از سه ماه نیز به دست مخالفان به زندان افکنده شد و مدرسه بسته شد.
مخالفت با قرارداد ۱۹۰۷ میلادی که ایران را تحت نفوذ انگلستان و روسیه قرار داده بود. او همراه با سایر زنان همفکر خود مخالفتش با این قرارداد را با تحریم کالاهای وارداتی و رفتن به قهوهخانهها و تشویق آنها به عدم استفاده از قند خارجی نشان میداد.
در سال ۱۲۹۸ به منظور آشنا کردن زنان با حقوقی هچون آموزش، استقلال اقتصادی و حقوق خانوادگی خود، اقدام به انتشار اولین نشریه حقوق زنان در خارج از تهران و سومین آن در ایران به نام «زبان زنان» نمود. او در این نشریه به مباحثی نظیر حجاب و نقش انگلستان در ایران انتقاد میکرد.
در سال ۱۳۰۰ انجمنی به نام انجمن آزمایش بانوان در تهران دائر کرد و بر علیه استفاده از کالاهای خارجی اقدام نمود.
در سال ۱۳۰۱ به آلمان رفت و در کنگره بینالمللی زنان در برلین شرکت کرد. او اولین زن ایرانی بود که در یک کنگره بینالمللی به نمایندگی از زنان ایران حاضر شد و سخنرانی کرد.
در سال ۱۳۰۵ش در دهمین کنگره بینالمللی برای حق رای زنان، به نمایندگی از زنان ایران شرکت کرد.
در سال ۱۳۲۱ش به انتشار مجدد «زبان زنان» اقدام نمود، و آن را به صورت مجلهای ۴۸ صفحهای منتشر کرد
آپلود شده توسط:
mohammad abedi
1391/03/03
دیدگاههای کتاب الکترونیکی صدیقه دولت آبادی: نامه ها، نوشته ها و یادها - جلد 1
روحش چاودان باد!
براستی که جای چنین زنانی در چامعه ما کم هستش .