دفاعیات کسروی

چهار سنخ آدمیان (با معیار باور دینی و رفتار اخلاقی)، عبارت است از:
1 – مومن اخلاقی
2 – مومن غیر اخلاقی
3 – ملحد اخلاقی
4 – ملحد غیر اخلاقی
مومن اخلاقی: باور دارد که خدا وجود دارد و آن گونه زندگی می کند که گویی خدا وجود دارد.
مومن غیر اخلاقی: باور دارد که خدا وجود دارد اما به گونه ای زندگی می کند که گویی خدا وجود ندارد.
ملحد اخلاقی: وجود خدا را آشکارا انکار می کند اما به گونه ای زندگی می کند که گویی خدا وجود دارد.
ملحد غیر اخلاقی: باور به وجود خدا ندارد و به گونه ای زندگی می کند که گویی خدا وجود ندارد.
مومن غیر اخلاقی، حتی حاضر است در راه حفظ باورهایش، جان خویش را بدهد، اما در زندگی روزمره ی خود و در ارتباط با دیگران آن گونه رفتار می کند که گویی خدایی وجود ندارد. به عنوان مثال، به راحتی دروغ می گوید. حقوق دیگران را زیر پا می گذارد. به دیگران ستم می کند و بعضا برای رضایت خدا، دست به خشونت و خون ریزی می زند. اما ملحد اخلاقی، گرچه معتقد به خدا نیست و ممکن است به محاسبه ی روز جزا ایمان نداشته باشد اما خود را مقید به رعایت حدود اخلاقی می داند و عملا، در انضباط اخلاقی به سر می برد

اینها نوشته ی آیت الله جعفر سبحانی از مراجع تقلید امروز است!ایشان هم فقیه است و آنچه تو شما به فقها نسبت می دهی را زیر سوال می برد.چون کم آوردید شروع کردید،به نثر به قول خودتون مغالطه آمیز!
واقعا آدم را خسته می کنید.
یا حق

البته که شما را خسته میکنم! برای همین اینجا هستم تا امثال شما بدون حریف به تبلیغ عقایدتان نپردازید.
همانطور که گفتم این ادعا که آقای جعفر سبحانی کرده از نظر منطقی اشکال دارد. به همان دلایلی که در نوشته قبلی گفتم. دلیلم برای روشنفکر نما بودن ایشان هم از توضیح المسائل ایشان است:
(در باب نجاسات)
(مسأله 71) نجاسات یازده چیز است:
اول بول،
دوم غائط،
سوم منى،
چهارم مردار،
پنجم خون،
ششم و
هفتم سگ و خوک،
هشتم کافر،
نهم شراب،
دهم فقّاع،
یازدهم عرق حیوان نجاستخوار.
(مسأله 89) فردى که به حد تکلیف رسیده ولى معترف به وجود خدا و یا وحدانیّت و یا نبوت پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) یا معاد(روز قیامت) نباشد بنابر احتیاط واجب نجس است. و همچنین اگر کسى یکى از احکام ضرورى اسلام (مانند وجوب نماز و روزه و حج) را انکار کند و در نظر او ملازم با انکار یکى از امور یادشده باشد، نیز نجس مى باشد.
(مسأله 90) تمام بدن کافر حتى مو و ناخن و رطوبت هاى او نجس است.
از همین عالم بزرگوار نقل است:
یکى از شبهات و پرسش ها درباره ى آزادى عقیده، مسأله ى ارتداد است. مى گویند: مرتد کسى است که از عقیده ى اسلامى خود بازگردد یا دین دیگرى را انتخاب کند، چنین فردى اگر از پدر یا مادر مسلمانى متولّد شده باشد، محکوم به اعدام است، و اگر پدر و مادر او مسلمان نباشند و خود او اسلام را برگزیند و سپس به آن پشت کرده باشد، محکوم به حبس مى گردد.
در هر حال، امروز بیشتر روى این مسأله سخن مى گویند و یادآور مى شوند که اگر اسلام طرفدار آزادى است و شعار آن (لاإکراه فى الدین) است، چرا با مرتد چنین معامله ى خشنى را انجام مى دهد؟
و در ادامه مقاله به توجیه حکم اعدام برای مرتد میپردازد، بدون این که نامی از سیر فکری مرتد ببرد.
شما هم میتوانید ادعا کنید که یکی از مراجع نظری متفاوت با برخی دیگر دارد، اما جست و جوی من چیزی از رحمانیت در نوشته های این شخص نشان نداد. البته همه مسلمانان به خود حق میدهند که برای دفاع از دینشان گاهی حقایق را وارونه نشان دهند یا تمام عقیده شان را بیان نکنند. اما اصل اسلام همان است که هست و با مقاله رو کردن از فلان مرجع هم عوض نمیشود.

در ابتدای قدرت گیری مسیحیت در برابر یهود بزرگان یهود افرادی از چهره های مطرح در میان مردم را مامور می کردن این افراد با وضعیت مجروح در بین مردم حاضر شده وانمود می کردن به دلیل مسیحی شدن شکنجه شدن پس از مدتی با مطرح کردن شبهاتی و با تبلیغات فراوان به ایین یهود بر می گشتن تا در ایمان عوام به مسیحیت را متزلزل کنن
یهود در زمان پیامبر اسلام هم تصمیم به اجرای چنین ترفندی گرفت که پیامبر که از طریق وحی مطلع شده بود مکرشان را شکست داد الان هم این شیوه تردیدافکنی بوسلیه صهیونها اجرا می شود و نامهای عقلی استدلالی و منطقی بر روی این ترفند تردیدافکن می گذارن[/quote] دوست عزیز شما این همه اطلاعات بی نقص!! را از کجا اوردید!:O

نقل قول::
مگر میشود کسی به یقین بداند که اسلام بر حق است و مسلمان نبودن مترادف با عذاب ابدیست، اما آن را نپذیرد؟ مگر میشود کسی که تا دیروز نماز میخوانده و زندگی خوش و خرمی در آغوش اسلام عزیز داشته ناگهان و بی هیچ دلیلی همه چیز را انکار کند؟ مگر میشود کسی قدرت تعقل داشته باشد و درستی دعوت پیامبر هم بر او مسجل باشد، اما تنها از سر لجبازی با الله قدیر در بیفتد؟ هر کسی که از اسلام خارج میشود بدون شک دلایلی دارد که دست کم برای خود او منطقیست؛ و شخصی این عقیده اش را علنی میکند که با استدلالهای دیگران قانع نشده. پس این که کسی را که از دین خارج شود مرتد بخوانیم بسیار به منطق دینی نزدیکتر است تا این که طرز تفکرش را کنکاش کنیم و سپس به او برچسب ارتداد بزنیم. در صدر اسلام هم برای بازگرداندن مسلمانان خارج شده از دین کسی با آنها بحث نمیکرد، بلکه آنها را یا میکشتند یا با تهدید باز مسلمان میکردند.

دوست گرامی:-)
در ابتدای قدرت گیری مسیحیت در برابر یهود بزرگان یهود افرادی از چهره های مطرح در میان مردم را مامور می کردن این افراد با وضعیت مجروح در بین مردم حاضر شده وانمود می کردن به دلیل مسیحی شدن شکنجه شدن پس از مدتی با مطرح کردن شبهاتی و با تبلیغات فراوان به ایین یهود بر می گشتن تا در ایمان عوام به مسیحیت را متزلزل کنن
یهود در زمان پیامبر اسلام هم تصمیم به اجرای چنین ترفندی گرفت که پیامبر که از طریق وحی مطلع شده بود مکرشان را شکست داد الان هم این شیوه تردیدافکنی بوسلیه صهیونها اجرا می شود و نامهای عقلی استدلالی و منطقی بر روی این ترفند تردیدافکن می گذارن

همه مقاله ای که نوشته اید از دید یک روشنفکر نماست که قصد دارد چهره اسلام را رحمانی جلوه دهد.

اینها نوشته ی آیت الله جعفر سبحانی از مراجع تقلید امروز است!ایشان هم فقیه است و آنچه تو شما به فقها نسبت می دهی را زیر سوال می برد.چون کم آوردید شروع کردید،به نثر به قول خودتون مغالطه آمیز!
واقعا آدم را خسته می کنید.
یا حق

رامین خان،چون هدفت روشنگریست،و بیست سال است که جواب نگرفته ای! من ماله کشی نکردم،شما معنای ارتداد را آنجوری که خودت دوست برداشت می کنی و بعد تحقیر میکنی!این مطلب را هم بخوان.
تمامى فقهاى تشیع بر این باورند که تقلید در اصول دین روا نیست و باید همه ى مسلمانان اعم از زن و مرد، جوان و میان سال و کهن سال و حتى بى سواد و با سواد، بر پذیرش دین خود دلیل و استدلال داشته باشند و البتـه این دلایل در نزد همـه کس لازم نیست از نوع براهین مصطلح فلسفى باشد، بلکه هر فرد در حدّ درک و ظرفیت خـود، بایـد دلیل قـانع کننـده اى براى مسلمان بودن خود داشته باشـد.
رسیدن به هر «جوابى» از مسیر پر پیچ و خم «پرسش» مى گذرد و استراحت در ساحل نجات علم و یقین، از دریاى پر تلاطم شک و تردید. مگر مى توان بدون داشتن شبهه و تردید دست به پرسیدن زد و مگر مى توان بدون پرسش، به پاسخ دست یافت.
لازمه ى هر تحقیقى برخورد با نقاط مبهم و تاریک است و لازمه ى چنین برخوردى، پیدایش سؤال و تردید، و این همه، مقدمات مبارکى هستند براى زایش فرزند فرخنده اى به نام دانش و یقین.
ز این رو ...
رامین خان شما که از روی غیر علم داری زیرآب اسلام را میزنی مرتد نیستی،غیر علم می گویم چون معنای مرتد را هم درست نمی دانستی!
از دلایلى که گذشت نتیجه مى گیریم که نه تنها وجود سؤال و تردید و شبهه علمى ـ که اعمالى غیر اختیارى هستند ـ موجب ارتداد نیست، بلکه حتى انکارى که از روى مشکل فکرى و ناتوانى از پاسخگویى به شبهات و سؤال هاى معرفتى و علمى ناشى شده است، موجب مرتد شمرده شدن فرد نمى شود. مرتد کسى است که از روى آگاهى و یقین، به معارف و اصول اسلام پى برده است، و سپس آنها را بدون هیچ گونه دلیل علمى و منطقى ردّ و انکار مى کند. به عبارت دیگر مشکل مرتد، مشکل علمى و فکرى نیست، بلکه مشکل عملى و سربرنتافتن در مقابل برهان و استدلال است که با عناد و لجبازى در مقابل حقیقت ایستادگى مى کند. طبیعى است که راه برخورد با مشکلات علمى افراد، استفاده از منطق و استدلال، و شیوه ى برخورد با افراد لجوج و عنود، استفاده از برخورد عملى است.وقتی کسی معاند است،و بحث علمی هم نمی کند،و می خواهد عوام را گمراه کند،چنین کسی را اسلام به شدت تمام مجازات می کند

و البته اینها هم ماله کشیست! تعریف کاربردی کافر و مرتد در کتب فقهی آمده، نامی هم از شیوه برگشتن شخص از اعتقادش نیامده. در هیچ توضیح المسائلی نیامده که اگر شخص از سر عناد اصول دین را منکر شد مرتد است، اما اگر با تعقل و تفکر اسلام را ترک کرد مرتد نیست. همه مقاله ای که نوشته اید از دید یک روشنفکر نماست که قصد دارد چهره اسلام را رحمانی جلوه دهد. تنها ارفاقی که اسلام به مرتدان میکند این است که توبه «مرتد ملی» پذیرفته میشود!
مگر میشود کسی به یقین بداند که اسلام بر حق است و مسلمان نبودن مترادف با عذاب ابدیست، اما آن را نپذیرد؟ مگر میشود کسی که تا دیروز نماز میخوانده و زندگی خوش و خرمی در آغوش اسلام عزیز داشته ناگهان و بی هیچ دلیلی همه چیز را انکار کند؟ مگر میشود کسی قدرت تعقل داشته باشد و درستی دعوت پیامبر هم بر او مسجل باشد، اما تنها از سر لجبازی با الله قدیر در بیفتد؟ هر کسی که از اسلام خارج میشود بدون شک دلایلی دارد که دست کم برای خود او منطقیست؛ و شخصی این عقیده اش را علنی میکند که با استدلالهای دیگران قانع نشده. پس این که کسی را که از دین خارج شود مرتد بخوانیم بسیار به منطق دینی نزدیکتر است تا این که طرز تفکرش را کنکاش کنیم و سپس به او برچسب ارتداد بزنیم. در صدر اسلام هم برای بازگرداندن مسلمانان خارج شده از دین کسی با آنها بحث نمیکرد، بلکه آنها را یا میکشتند یا با تهدید باز مسلمان میکردند.

پورفر جان حرفت را قبول دارم . شک باعث پیشرفت میشود اما بعضی از رفقا در اینجا بدنبال رفع شک نیستند یک سری مطلب تکراری را دائما بیان میکنند . پس این رفقا بدنبال تخریب هستند . آیا آنها کافر نیستند ؟

ناپلئون بناپارت:
قرآن به تنهایی عهده دار سعادت بشر است.امیدوارم آن زمان دور نباشد که من بتوانم همه ی دانشمندان و تحصیل کردگان همه ی کشورها را با یکدیگر متحد کنم و نظام یکنواختی فقط بر اساس و اصول ***قرآن مجید که اصالت و حقیقت دارد*** و می تواند مردم را به سعادت رهبری کند.
اعترافات دانشمندان بزرگ جهان ص43
نظریه ی دانشمندان جهان درباره قرآ و محمد(ص) ص21
تابش اسلام در اروپا ص134
اسلام و غرب ص110
پیامبر اسلام از نظر دانشمندان شرق و غرب ص214

کسروی بیچاره واقعا تاسف میخورم برای این مملکت

آلبرت انیشتین:
قرآن کتاب جبر یا هندسه یا حساب نیست.بلکه مجموعه ای از قوانین است که بشر را به راه راست.راهی که بزرگترین فلاسفه دنیا از تعریف و تعیین آن عاجزند. هدایت می کند.
راه تکامل.جلد6.صفحه 53