با توجه به وضعیت مالکیت حقوقی این اثر، امکان دانلود آن وجود ندارد. اگر شما صاحب حقوق مادی این کتاب هستید، می‌توانید اجازه نشر رایگان نسخه الکترونیکی آن را به ما بدهید یا آن را از طریق کتابناک به فروش برسانید. برای اطلاعات بیشتر صفحه «شرایط و قوانین فروش» را مطالعه کنید.
این بار که اشتباه کردید بگوید اگر اشتباه نبود ما وجود نداشتیم {در ارتباط با بی نظمی در جهان اندکی بعدا بیگ بنگ و ضد ماده که اندکی ماده باقی مانده ووجود بی نظمی در جاذبه}..............................................................................................................................................................استیفن هاوکینگ
عالم در حال انبساط است یعنی کهکشان ها از یک نقطه خاص در حال دور شدن پس لزوما نمی توان گفت در حال بزرگ شدن است شاید در حال نزدیک شدن به یک سلسله کهکشان های دیگر هستند که بشر توان دیدن آن ها را ندارد
مشخص کردن این که جهان اندازه جهان محدود است یا نا محدود مربوط به نجوم و ریاضی نیست مربوط به فلسفه است در فلسفه از نوع منطقی و بدون مغلطه
اما تئوری من در مورد عالم هستی بطور حقیقی است نه فرضی .
کل تئوری شما یک فرض است و هیچ قسمت حقیقی ندارد! بنابراین نمیتواند بطور حقیقی بررسی شود.(چون هیچ مدرکی وجود ندارد که شما با چه حقیقتی این نتیجه را گرفته اید.حتی هیچ فرضی هم برای اینکه بفهمیم شما چطور به این نتیجه رسیده اید در دسترس نیست.)
شما اینجا فرض کرده اید که نظریه ی شما در عالم حقیقی اتفاق میافتد.
در حال حاضر تا انجایی که من اطلاع دارم کسی نتوانسته ابعادی برای عالم هستی بیان کند .
کسی قادر نیست ابعادی برای عالم هستی تعریف کند.اما عالم در حال بزرگ شدن است.بنابراین باید دارای حدی باشد که در حال افزایش است.مگر نه اگر ابعاد آن نا محدود باشد ،افزایش عالم چه مفهومی میتواند داشته باشد؟ بنابراین عالم دارای ابعادی است ثابت(در زمان x) ،که بقدری وسیع است که قابل اندازه گیری نیست.
بر اساس نظریه ی شما میتوانم بگویم سیاره ای در جایی از عالم وجود دارد که به شکل یک سیب است (در واقع سیبی است بسیار بزگ و در ابعاد یک سیاره مثل زمین) که هر چیزی که ما در این صفحه تایپ میکنیم روی آن نگارش میشود. از آنجایی که عالم بسیار بزرگ است احتمال آن وجود دارد که این سیاره در جایی از عالم وجود داشته باشد(چرا که بنده درحال تصور این سیاره در ذهن خودم هستم.)
هر چیزی ( تاکید میکنم هر چیزی ) که به ذهن انسان خطور میکند جایی در این عالم هستی وجود دارد .
مثال میزنم در مورد بینایی
انسان درواقع با مغز خود می بیند نه با چشم خود
پس اگر مثلا به ماه نگاه کند می تواند چهره انسانی را در ماه ببیند درحالی که در شکل ماه صورت انسان نیست
نه فقط در مورد بینایی در موارد دیگر هم اینجنین است انسان داده هایی را که به مغزش میرسد را ممکن است تغییر دهد و چیز دیگر را از ان برداشت کند در همه موارد چنین است
انسان فیلمهای تخیلی میسازد و شخصیتهای عجیب غریب با قیافه های عجیب غریب در آن فیلمها هستند من اعتقاد دارم این شخصیتها بی دلیل به ذهن انسان نمیرسد و احتمالا ( چون فعلا تئوریست میگویم احتمالا ) جایی در عالم هستی وجود دارند .
لطفا نظر دهید
مغز انسان با استفاده از داده هایی که دارد چیزهایی نو خلق میکند که الزاما واقعی نیست
مثلا در خواب انسان رویایی می بیند در این خواب اتفاق هایی رخ میدهد که در واقعیت ممکن است هرگز رخ نداده باشد اما مغز انسان بر اساس داده های رسیده چیزی نو را خلق میکند
وقتی انسان داده ها و اطلاعاتی را از چیزی نداشته باشد پس تصورش بسیار غیرواقعی تر است و گاهی اصلا تصوری ندارد
مثلا در مورد کهکشانی که میلیون ها سال نوری از ما دور است و ممکن است حیات در آن وجود داشته باشد چون انسان هیچ داده ای از آن ندارد پس تصوری هم ندارد اگر هم تصوری کند بر اساس داده هایی مثل برخی کتاب های علوم و فیلم های هالیودی است
موفق باشید دوستان :x:x
پس از نظر شما عالم هستی محدود است و میتوان انرا مانند یک سیب فرض کرد . اما تئوری من در مورد عالم هستی بطور حقیقی است نه فرضی . در حال حاضر تا انجایی که من اطلاع دارم کسی نتوانسته ابعادی برای عالم هستی بیان کند .
از دوستانی که مایل به شرکت در این بحث نیستند خواهش میکنم به بحث وارد نشوند و صورت مسئله را پاک نکنند .
با تشکر
اسپارتا
عالم که به اندازه یک سیب نیست . این فرضی که شما برای اثبات کرده اید میتواند درست باشد ؟
صحبت ما در مورد عالم هستی است که عظمت آن نامعلوم است . اگر نیاز باشد من یک مثال از عالم ریاضی خواهم گفت . فعلا نیازی به بیان مطلب در آن سطح نمیبینم .
اسپارتا
مشکل هم همین است.هر چیزی که در ذهن من تصور شود قرار نیست با واقعیت جور دربیاید! تئوری شما میگوید هر چیزی که تصور کنید در جایی از عالم وجود دارد.
من فرض کردم آنقدر از عالم فاصله گرفته ام که به اندازه ی سیب شده است.نه اینکه عالم اندازه ی سیب باشد.ثانیا من میتوانم عالم را محدود تصور کنم.چون در تئوری شما جایی گفته نشده که چه چیزی را تصور کنید یا چه چیزی را تصور نکنید!
عالم که به اندازه یک سیب نیست . این فرضی که شما برای اثبات کرده اید میتواند درست باشد ؟
صحبت ما در مورد عالم هستی است که عظمت آن نامعلوم است . اگر نیاز باشد من یک مثال از عالم ریاضی خواهم گفت . فعلا نیازی به بیان مطلب در آن سطح نمیبینم .
اسپارتا
پس این هواپیما هم در ذهن شما نخواهد گنجید و قادر به توصیف آن نخواهید بود
فکرنمیکنم چیزی در ذهن من دارای وزن یا حجم باشد تا بخواهیم از گنجیدن آن در ذهن صحبت کنیم! برای اینکه توصیفش کنم فرض میکنم کل عالم به اندازه ی یک سیب است و چنین هواپیمایی را کنار آن قرار میدهم.با توجه به اینکه آنقدر عالم را کوچک کرده ام که به اندازه ی یک سیب شده است لازم نیست جزئیات داخلی آن را تصور کنم.
دیدگاه‌های کتاب الکترونیکی لحظه های واقعی
مشخص کردن این که جهان اندازه جهان محدود است یا نا محدود مربوط به نجوم و ریاضی نیست مربوط به فلسفه است در فلسفه از نوع منطقی و بدون مغلطه
کل تئوری شما یک فرض است و هیچ قسمت حقیقی ندارد! بنابراین نمیتواند بطور حقیقی بررسی شود.(چون هیچ مدرکی وجود ندارد که شما با چه حقیقتی این نتیجه را گرفته اید.حتی هیچ فرضی هم برای اینکه بفهمیم شما چطور به این نتیجه رسیده اید در دسترس نیست.)
شما اینجا فرض کرده اید که نظریه ی شما در عالم حقیقی اتفاق میافتد.
کسی قادر نیست ابعادی برای عالم هستی تعریف کند.اما عالم در حال بزرگ شدن است.بنابراین باید دارای حدی باشد که در حال افزایش است.مگر نه اگر ابعاد آن نا محدود باشد ،افزایش عالم چه مفهومی میتواند داشته باشد؟ بنابراین عالم دارای ابعادی است ثابت(در زمان x) ،که بقدری وسیع است که قابل اندازه گیری نیست.
بر اساس نظریه ی شما میتوانم بگویم سیاره ای در جایی از عالم وجود دارد که به شکل یک سیب است (در واقع سیبی است بسیار بزگ و در ابعاد یک سیاره مثل زمین) که هر چیزی که ما در این صفحه تایپ میکنیم روی آن نگارش میشود. از آنجایی که عالم بسیار بزرگ است احتمال آن وجود دارد که این سیاره در جایی از عالم وجود داشته باشد(چرا که بنده درحال تصور این سیاره در ذهن خودم هستم.)
مثال میزنم در مورد بینایی
انسان درواقع با مغز خود می بیند نه با چشم خود
پس اگر مثلا به ماه نگاه کند می تواند چهره انسانی را در ماه ببیند درحالی که در شکل ماه صورت انسان نیست
نه فقط در مورد بینایی در موارد دیگر هم اینجنین است انسان داده هایی را که به مغزش میرسد را ممکن است تغییر دهد و چیز دیگر را از ان برداشت کند در همه موارد چنین است
مغز انسان با استفاده از داده هایی که دارد چیزهایی نو خلق میکند که الزاما واقعی نیست
مثلا در خواب انسان رویایی می بیند در این خواب اتفاق هایی رخ میدهد که در واقعیت ممکن است هرگز رخ نداده باشد اما مغز انسان بر اساس داده های رسیده چیزی نو را خلق میکند
وقتی انسان داده ها و اطلاعاتی را از چیزی نداشته باشد پس تصورش بسیار غیرواقعی تر است و گاهی اصلا تصوری ندارد
مثلا در مورد کهکشانی که میلیون ها سال نوری از ما دور است و ممکن است حیات در آن وجود داشته باشد چون انسان هیچ داده ای از آن ندارد پس تصوری هم ندارد اگر هم تصوری کند بر اساس داده هایی مثل برخی کتاب های علوم و فیلم های هالیودی است
موفق باشید دوستان :x:x
از دوستانی که مایل به شرکت در این بحث نیستند خواهش میکنم به بحث وارد نشوند و صورت مسئله را پاک نکنند .
با تشکر
اسپارتا
مشکل هم همین است.هر چیزی که در ذهن من تصور شود قرار نیست با واقعیت جور دربیاید! تئوری شما میگوید هر چیزی که تصور کنید در جایی از عالم وجود دارد.
من فرض کردم آنقدر از عالم فاصله گرفته ام که به اندازه ی سیب شده است.نه اینکه عالم اندازه ی سیب باشد.ثانیا من میتوانم عالم را محدود تصور کنم.چون در تئوری شما جایی گفته نشده که چه چیزی را تصور کنید یا چه چیزی را تصور نکنید!
صحبت ما در مورد عالم هستی است که عظمت آن نامعلوم است . اگر نیاز باشد من یک مثال از عالم ریاضی خواهم گفت . فعلا نیازی به بیان مطلب در آن سطح نمیبینم .
اسپارتا
فکرنمیکنم چیزی در ذهن من دارای وزن یا حجم باشد تا بخواهیم از گنجیدن آن در ذهن صحبت کنیم! برای اینکه توصیفش کنم فرض میکنم کل عالم به اندازه ی یک سیب است و چنین هواپیمایی را کنار آن قرار میدهم.با توجه به اینکه آنقدر عالم را کوچک کرده ام که به اندازه ی یک سیب شده است لازم نیست جزئیات داخلی آن را تصور کنم.