افعی در مشت

✔️ در سال ۱۹۴۸ هنگامی که انتشارات برنارگراسه کتابی با عنوان «افعی در مشت» (Vipère au Poing) را از نویسنده‌ای ناشناس و گمنام با نام هروه بازن منتشر کرد، این کتاب به قول پیربرونل، منتقد و محقق نامدار فرانسه نویسنده‌ای ناشناس را به جهان ادبیات معرفی کرد که با فصاحت بیان و نشاطی وصف‌ناپذیر در برابر ناپاکی‌ها و زشتی‌های اجتماع خود موضع گیری می‌کند.
در رمان درخشان و تکان‌دهنده «افعی در مشت»، هروه بازن خواننده را به دنیای تیره و پر تنش خانواده‌ای اشرافی در غرب فرانسه دهه ۱۹۲۰ می‌برد.
ژان رزو، پسر جوانی که پس از مرگ مادربزرگش، مادر واقعی‌اش - فولکوش، که او با نام مستعار «افعی» می‌شناسد - به خانه بازمی‌گردد و کنترل خانواده را به دست می‌گیرد. از این لحظه به بعد، جنگی بی‌امان و روانی میان مادر و پسر آغاز می‌شود که هیچ یک قصد تسلیم ندارند.
فولکوش زنی سنگدل، مستبد و سرد است که از هیچ فرصتی برای تحقیر، تنبیه و آزار فرزندانش - به‌ویژه ژان - دریغ نمی‌کند. در مقابل، ژان با ذکاوت و سرسختی خاص خود، به جای تسلیم شدن، نفرت را به سلاحی قدرتمند تبدیل می‌کند و به مبارزه‌ای بی‌رحمانه علیه مادرش دست می‌زند.
این رمان نیمه‌خودزندگی‌نامه‌ای، تصویری صادقانه و دردناک از رابطه‌ای ویرانگر، دور از عشق مادری و پر از کینه و نفرت را به نمایش می‌گذارد. بازن با نثری قدرتمند و گزنده، لایه‌های پنهان رفتار انسانی، ظاهر فریبنده خانواده‌های اشرافی، و ریاکاری‌های جامعه بورژوازی فرانسه را به تصویر می‌کشد.
«افعی در مشت» داستانی است درباره بقا، مقاومت، و قدرت روح انسان در برابر سخت‌ترین شرایط؛ روایتی تلخ از کودکی‌ای که در سایه نفرت شکل می‌گیرد و به انسانی سرسخت و مصمم تبدیل می‌شود.
این شاهکار ادبیات فرانسه، با صداقت بی‌رحمانه‌اش، خواننده را تا پایان داستان مسحور خود نگه می‌دارد و پس از بستن کتاب نیز تا مدت‌ها در ذهن باقی می‌ماند.