سووشون
امتیاز دهید
نویسنده:
سیمین دانشور
امتیاز دهید
کتاب سووشون، رمانی نوشته سیمین دانشور است که نخستین بار در سال 1969 به انتشار رسید. این رمان جاودان به زندگی خانواده ای ایرانی در زمان اشغال کشور توسط نیروهای متفقین در جنگ جهانی دوم می پردازد. داستان در شیراز می گذرد؛ شهری که یادآور تصاویری از تخت جمشید، شاعران بزرگ، صوفی ها و کوچ نشینانی است که در گستره ای از هیاهوها و فراز و نشیب های تاریخی زندگی کرده اند. زری، همسر و مادری جوان است که علاوه بر مواجهه با آرزوی داشتن یک زندگی خانوادگی سنتی و نیاز برای یافتن هویت فردی، تلاش می کند تا به طریقی با همسر کمال گرا و سخت گیر خود کنار آید.
دانشور در این کتاب با نثر جذاب و دلپذیر خود، تم ها و استعاره های فرهنگی را به کار می گیرد. رمان سووشون، اثری منحصر به فرد است که چارچوب ها و محدودیت های زمانه ی خود را می شکند و نام خود را به عنوان یکی از ضروری ترین آثار برای درک تاریخ معاصر ایران مطرح می کند.
بیشتر
دانشور در این کتاب با نثر جذاب و دلپذیر خود، تم ها و استعاره های فرهنگی را به کار می گیرد. رمان سووشون، اثری منحصر به فرد است که چارچوب ها و محدودیت های زمانه ی خود را می شکند و نام خود را به عنوان یکی از ضروری ترین آثار برای درک تاریخ معاصر ایران مطرح می کند.
دیدگاه‌های کتاب الکترونیکی سووشون
"خانه و مسافرخانه"
ملک سهراب حرف یوسف را برید و گفت :«اینها که گفتید به خلق و خوی ما نمی خواند. ما آزاد زندگی کرده ایم، طبیعت همیشه دم دستمان بوده. در کوه و کمرش که اسب رانده ایم، در دشتش که اطراق کرده ایم، زیر آسمانش که چادر زده ایم. نمی شود ما را در خانه زندانی کرد.»
یوسف بتلخی افزود : «البته غیر از ما خانها ... ما خانها بهترین باغ شهر را داشته ایم که الان مقر سرفرماندهی قشون خارجی است ... بهترین خانه را ...»
ملک سهراب که می دانست چه می خواهد بگوید، نگذاشت. بنرمی گفت : «باور کنید افراد ما عاشق همین نوع زندگی هستند که دارند. اگر مستقر بشوند دلشان می گیرد.»
یوسف گفت : «چون فقط همین نوع زندگی را شناخته اند. اما سهراب جان، وقتی آدم روی زمین کشت کرد و پای زمین زحمت کشید و حاصلش را برداشت، به زمین وابسته می شود. در ده هم طبیعت در دسترس آدم است، وقتی مستقر شد ...»
و سهراب حرف او را اینطور تمام کرد که : «خنگ و خرف و نظرتنگ و ترسو می شود.»
این گفتگوی بین ملک سهراب و یوسف مرا یاد خانه ای انداخت که در آن آزاد و رها زندگی می کردیم و بعد به مسافرخانه ی دنیا فرستاده شدیم تا مدتی را در آن به سر بریم و توشه ای فراهم کنیم اما ما وابسته ی زمین شدیم و خانه را فراموش کردیم و در مسافرخانه مستقر شدیم ... .
مهلت بیشتر برای چی؟:-(
به نظر من تا صفحه صد که یوسف قهرمان داستانه
..............
[edit=گیلدخت]1392/08/04[/edit]
با شما کاملاً موافقم. من هم هنگام مطالعه همین حس را داشتم.
به نظرم شخصیت های اصلی داستان همان یوسف و زری هستند و قهرمان اصلی هم یوسف است و زری راوی ماجراهای قهرمانانه ی اوست.
در "تحلیل رمان سووشون" اشاره ای هم به شخصیت های این رمان شده است :
شخصیت های اصلی رمان به ترتیب اهمیت عبارتند از : یوسف، زری، مستر زینگر، ابوالقاسم خان، عزت الدوله، مک ماهون، خانم فاطمه و بالاخره کودکان زری و از جمله پسرش خسرو.
بررسی دو شخصیت اصلی سووشون (یوسف و زری) هم باشد ان شاءالله در فرصتی دیگر.