بیان السعاده فی مقامات العباده - جلد 13

این کتاب تالیف عارف قرن چهاردهم هجری حاج سلطان‌ محمد گنابادی ملقب به سلطانعلیشاه از اقطاب سلسله نعمت‌اللهیه است.
این اثر دومین تالیف مولف است و اساس آن مانند دیگر تفسیرهای شیعی استشهاد به اخبار امامان شیعه‌است. در عین حال اشارات عارفانه همراه با بحث‌های فلسفی نیز در آن آمده‌است. از نکات کلامی و احکام فقهی نیز غفلت نشده‌است. از نظر فلسفی، مولف غالباً از ملاصدرا و حاج ملاهادی سبزواری پیروی کرده‌است.
رویکرد تفسیر بیان السعادة، عرفانی است و البته از نکات ادبی نیز خالی نیست. به هر روی، این تفسیر، تفسیر عرفانی است و مؤلف بزرگوار در جای جای این تفسیر، هم از اصطلاحات عرفانی، فراوان استفاده کرده و هم با رویکرد تأویلی از آیات سخن گفته و معانی باطنی آیات را در حدّ گنجایش خود بازگو نمود.
به تعبیر مرحوم آیت الله معرفت: «این تفسیر کاملاً بر مذاق صوفیان و اهل عرفان و بر مبنای تأویل نوشته شده است.»