تپه های سبز آفریقا

« خیلی لطف دارد آدم یک دختر داشته باشد؟»
« نمی‌توانید تصورش را بکنید که چقدر لطف دارد. درست مثل زن دوم آدم است. زن من الان تمام آن‌چه را که فکر می‌کنم می‌داند، تمام آن‌چه را می‌گویم، تمام آن‌چه را معتقدم، تمام آن‌چه را که می‌توانم بکنم، تمام آن‌چه را که نمی‌توانم بکنم و نمی‌توانم باشم. همین‌طور هم من همه چی را کاملاً دربارة زنم می‌دانم. اما حالا کسی همیشه وجود دارد که نمی‌شناسی‌اش، کسی که تو را نمی‌شناسد، کسی که ندانسته دوستت دارد و با هر دوی‌تان ناآشناست، کسی که خیلی جذاب است و هم از آن توست و هم نیست، و سعی دارد مصاحبت را برای آدم بیش‌تر –چطور بگویم؟– بله، درست مثل... شما اسمش را چه میگذارید –پهلوی خود آدم است - با هر دوتای‌تان –بله آن‌جا- درست مثل سوس گوجه‌فرنگی هاینز است که به غذای هر روزت می‌زنی.»
«بنابراین خوشبخت هستید؟»
«غیر از مواقعی که به دیگران فکر می‌کنم.»
زنم گفت: «خیلی داشتی عمیق حرف می‌زدی. جریان آن زن‌ها چی بود؟»
« کدام زن‌ها؟»
« همان وقت که داشتی دربارة زن‌ها حرف می‌زدی؟ »
« گورباباشان! همان‌هایی هستند که وقتی مست باشی تو کارشان می‌روی.»
« پس تو این کار را می‌کنی.»
«نه.»
«ولی من اگر مست باشم تو کار کسی نمی‌روم.»
من هر کجا که بتوانم می‌جنگم، چون اطریشی هستم و وظیفه ام را می‌شناسم.

كتاب فوق العاده عاليه
وقتي كتاب رو مي‌خوندم واقعا حس كردم براي يه سفر شكار به آفريقا رفتم و تمام اتفاقات برام رخ داده

oooooooookkkkkkkkkkkkkk

شعرهاي بسيار زيبايي مينويسي علي جان:inlove:

سلام به روح انسان دوست و خلاق و بی همتای ارنست همینگوی

من بی‌آن‌که بخواهم تحسینش بکنم تماشاش کردم :O

آرشيو خوبي هستش

چرا اینقدر کم امتیاز می دهید

آرنست همینگوی یکی از نویسنده هاییست چون کامو و کافکا و ...
و من باید بخوانم.