نان و شراب

دولت یک دست دراز دارد
و یک دست کوتاه
دست دراز به همه‌جا میرسد
و برای گرفتن است
و دست کوتاه برای دادن است
و فقط به کسانی می رسد
که خیلی نزدیکند!
....
عالیه این کتاب....عالی;-)

کتاب جالبی بود. بیشتر شخصیت کریستینا (اگه اشتباه نکنم) منو به خودش جلب کرد. شخصیتی که پای اعتقاداتش بود ولی در نهایت به احساساتش گوش داد و دنبال سپینا به کوهستان زد و در لحظه آخر دوباره به اعتقاداتش رو آورد. ولی چه فایده که اعتقاداتش هم کاری نمیتوانست برایش بکند.

ترجمه استاد محمد قاضی عالیه ... دستتون درد نکنه

تصویر روی جلد این کتاب متعلق به پیکاسو است. زمانی که فرانکو به کمک رژیم فاشیستی ایتالیا و آلمان نازی قیام مردمی مردم اسپانیا را سرکوب کرد این تابلو در نمایشگاهی به معرض نمایش گذاشته شد. روزی یک افسر آلمانی از پیکاسو سئوال کرد آیا این کار شماست. پیکاسو پاسخ داد نه کار شماست!
تصویر در حقیقت انسانهای سلاخی شده را نشان می دهد.

کتابی خاص است . بدون تکلف ، ساده ، روان و زیبا. براحتی انسان را داخل ماجراهای سیاسی آنزمان و سیستم فاشیستی حکومت ایتالیا می نماید ولی داستان راه خود را در کنار این وضعیت سیاسی ادامه می دهد. خیلی لذت بردم از خواندن این کتاب . اما سلیقه ها متفاوت است.

کتاب خوبیه آدم و جذب می کنه پرداخت شخصیت هاش عالیه البته کتابی که من خوندم جلدش زرشکی بود

کتابی فوق العاده با شخصیت پردازی عالی. نقطه اوج داستان به نظر من قسمت پایانی داستان هستش.
البته کتاب "یک مشت تمشک" در واقع ادامه داستان "نان و شراب" هستش، که متاسفانه موفق به خوندنش نشدم.

چند دهه قبل از فرو ریختن شوروی سابق در حالیکه یک جهان دو قطبی با دو ایدئولوژی محور تمام مسایل سیاسی روز دنیا بود سیلونه بعنوان یک روشنفکر آزاد اندیش در یک کشاکش فرهنگی با فرهنگهای حاکم در جستجوی برداشت تازه ای از فرهنگ است. این کتاب روی اساسی ترین تضاد زمان خود متمرکز است. شخصیت سپینا نمادی از سرگردانی معنوی انسانهای آزاده در نیمه قرن گذشته است.

این کتاب هرچند جریانی در مورد قهرمانی به اسم "سپینا" در اروپا و به طور خاص،ایتالیا رو به تصویر میکشه،اما دقیقا فضای این روزای ایران رو هم به نوعی تداعی میکنه.ـ
نکته جالبی که تو ادبیات این رمان برجسته به نظرم رسید،قدرت نویسندگی بسیار بالای نویسنده بود که تمام شخصیتارو آنچنان معرفی می کنه که بخوبی با عقایدشون،بدون هیچ ابهام و کژفهمی،آشنا میشی.مشخصه دیگه ای هم که شخصا تو کم رمانی دیدم مناظره "دوربین وار" نویسنده به محیطه؛یعنی جوری به محیط نگاه میکنه که انگار یه دوربین گذاشتی و تمام جوانب رو نگاه میکنی؛به علاوه در توصیف صحنه ها هم زمان رو دخالت داده که در نوع خودش برا شخص خودم بی نظیر بود؛چراکه احساس میکنم در اونجا حضور فیزیکی دارم.
میتونم به جرات بگم این کتاب از نظر موضوعی و محتوایی هم یکی از برجسته ترین رمان هاست.پی بردن به محتوای داستان رو برای خودتون میذارم و بهتره در این مورد در اینجا حرفی نزنم
همچنین یکی از ترجمه های نسبتا خوب مترجم کرد،محمد قاضی است!

کتاب چند جای طایی دارد که یکی از آنها انتهای داستان است و یکی در نوع مبارزه و دیگری در تحلیل شاه خاج است
در کل هنوز بر سر نظر قبلی خودم هستم