آذری یا زبان باستان آذربایجان

با اين كه اعتقاد دارم راوي بي‌طرف وجود ندارد ولي معتقدم كه عيار قضاوت‌هاي كاملا يك سويه را مي‌توان تا حدود زيادي كاهش داد. آيا طرفداري از تدريس يك زبان يا منزوي كردن آن عملي اخلاقي است يا مي‌بايد سود و زياني در آن باشد؟ وطن كجاست و مرزهاي آن تا به كجا كشيده شده است؟ جايگاه آن در ذهن ما چيست و چه تعريفي از آن داريم؟ چه كاركردي از اين واژه مد نظر ماست؟ رابطه‌ي هويت ايراني و يا به قول دوستان هويت اصيل ايراني با وطن سياسي امروز ما چيست؟ و ...
اميدوارم دوستان در ادامه كم‌تر ارزشي و اخلاقي و بيش‌تر از منظر منافع ملي‌مان نظر خود را در اين موارد اعلام نمايند.

بله همه چیز را میتوان به دلخواه تغییر داد.. نه تاریخی وجود دارد نه جغرافیایی و نه مرزی ... اصولا ایران یعنی چه؟ آیا ایرانی وجود دارد؟! تعریف ما از ایران و ایرانی چیست؟! آیا هویت ایرانی یک فرمول ریاضی ثابت شده است؟!! ما میتوانیم معناسازی کنیم. تاریخسازی کنیم. هویت سازی کنیم. میتوانیم از همین امروز تصمیم بگیریم که هیچوقت آذربایجان آریایی یا آذری نبوده بلکه نه تنها زبانی، بلکه نژادی و تاریخی صد در صد و بطور خالص از ایران جدا بوده است و هیچ پیوندی با سرزمین آریایی نداشته و آریایی یعنی چه؟! آریا آریا آریا... آیا شما پان آریایی ها خجالت نمیکشید از اینکه سرزمین خودتان را دوست دارید! نه! شما دوست ندارید شما میپرستید! شما عقب ماندگان وطن پرست هستید!! عهدنامه گلستان هم اگر بین قاجار و روس رخ نمیداد باکو خودش خودبخود و به تدریج از ایران جدا میشد. با درود بر شرف شاهان روشنفکر و دموکراسی خواه قاجار که با آگاهی از مبانی تاریخ شناسانه، جامعه شناسانه، زبان شناسانه و پست مدرنیسم در آن زمان میدانستند که باید این قرارداد را امضا کنند و باکو را به صاحبان جدایی طلب بسپارند... زیرا که شاهان قاجار شبانه و مخفیانه از ساکنان باکو همه پرسی به عمل آوردند و فهمیده بودند که آنها نیز خواهان جدایی از سرزمین ایران هستند. از آنرو این شاهان انساندوست با دیدگاهی انسانی_علمی باکو را از ایران جدا نموده و به دولت روس واگذار نمودند.
بله دوستان روشن اندیش، همه چیز نسبی و قراردادی است... ایران کجاست؟! وطن یعنی چه؟! هرکس خود میتواند جومونگی باشد و گوگوریوی خود را پرچم بزند و با سوسانو آنرا اداره کند. آنها که مخالف جدایی آذربایجان از ایران هستند همانا جاهل، نادان و زورگو هستند و به دور تن ما طناب پیچیده اند و ما را یک لنگی در صحرا ول کرده اند آنهم در شب تاریک! من مظلوم نمایی نمیکنم. من واقعاً مظلوم هستم. گرگها به من حمله میکنند. اما من و دوستانم مایلیم در صورت توان پلنگ زخمی را زخمیتر ساخته و با شمشیری آخته و زغالی گداخته بر مفهوم وطن تاخته همراه با خواندن اشعار مولانای رومی ترکی که مثنوی خود را به اشتباه فارسی ساخته و دیوانش را به فارس باخته، کار را در آینده یکسره بسازیم. افسوس.

فرض مثال حرف شما صحیح باشد و کسروی روایتی مغرضانه کرده است. حالا میخواهید چه نتیجه ای بگیرید؟ گیرم که کسروی زبانشناسی نمیدانسته و حرفهایش اشتباه است، شما دوست عزیز بعد از این می خواهید چه نتیجه ای بگیرید؟
فقط یک نکته را توضیح دهم و آن اینکه گمان نمیکنم مراد کسروی از نوشتن این کتاب مجبور کردن ترکهای ما به رها کردن زبان ترکی و ممنوعیت تدریس آزاد زبان مادری و واداشتن آذریها به رها کردن تکلم به زبان آذری بوده باشد! داشتن چنین نیت هایی چه از طرف کسروی باشد چه از طرف سیاستمداران خنده دار و محکوم خواهد بود. و هرکس اینطور بندیشد در خطاست و گمان نمیکنم کسروی چنین اندیشیده باشد.

گمان نمیکنم منظور کسروی جز این باشد که زبان پدیده ای است زنده و دینامیک و مانند یک موجود زنده در بستر زمان تغییر و تحول ساختاری میپذیرد و در عین حال که ترکی آذری شباهت هایی اساسی به ترکی استانبولی دارد؛ تفاوتهایی هم دارد. این تفاوتها ریشه در زبان قدیمی این مردم دارد که از قدیم باز مانده است. و این زبان قدیمی شاخه ای از زبانهای پهلوی است و این عاملی است برای ایجاد وحدت زمینه ای و دور بین اقوام آریایی.
آیا این یعنی که مردم آذربایجان ترکی حرف نزنند و بیایند دوباره به قدیم برگردید!!؟ من چنین فکر نمیکنم.
و از طرف دیگر آیا آذری ها اصرار دارند بگویند ما هیچ ریشه آریایی نداریم و ترکی حرف زدن ما در حال حاضر نشان میدهد که هیچ خویشاوندی با ایران و ایرانی نداریم!؟

کسی موافق فارسی سازی ترکها نیست! اما فارسی ستیزی هم در جای خودش باعث تأسفه.

در دنیای واقعی تمام مرزهای عقیدتی و مرزهای جغرافیایی که انسانها را از هم جدا ساخته است وجود خارجی دارند و اگر همه انسانها به شکل رویایی می توانستند تنها بر انسان بودن خود تأکید کنند نه بر زبان و نژاد و مذهبشان، تمام نفرتها و مرزها برچیده میشد و وحدت و عشق جهان را یکپارچه میکرد اما میبینید که شعور بشری همچنان فاصله بسیار زیادی با این آرمان رؤیایی دارد. اصولا مرزها و دیوارها بر اساس نفرت ها بنا میشوند و بر اساس عشق و آشتی برچیده میشوند...

با نهضت پان ترکیسم به معنای تجزیه طلبی و مرزکشی آذربایجان از ایران مخالف هستم. و این نظر ننگ نیست که من بخواهم آنرا پنهان کنم یا از آن بترسم!

من سعی در اثبات وجود پان ترکیسم ندارم. و بطور مشابه با پان ایرانیسم، پان ژرمانیسم، پان عربیسم و هرگونه نژادپرستی را که باعث جنگ میان اقوام مختلف جامعه انسانی میشود مخالف هستم.

اسب جولانی بر ((سخره)) میتازد! خود نداند که در ((صخره))میبازد...هر چه گویندش که این اسب ات از نژاد قاطر است گویی خود قاطر و اسبش باکر(ه) است ...ز

او یوک متروکان است و زبانش کوره ی سنکک... لیک چه نیک پروردگاه اسبان پاک را در پندار پوک خود مفلوک زده پندارد....آری او الحق ومنه الاست.. او هم سنگریست پشت ولی ولایتش مرهبا که فقیهانه حق دارد ...حال خود داند یا نداند تو را چه سود؟

وطن فروشی تبدیل به افتخاری گشته نزد کسانی که اگر عشق این خاک نبود چه بسا اکنون یهود بی برادر نمیماند !
((((خطاب ویژه به طراحان سیاست های کثیفی که میخوان این پلنگ زخمی رو سلاخی کنن و نور ماه رو هم مثله خورشید پیر از اون بگیرن ..
این جا خاک مادر مردگان اگر باشدهیچگاه خاک بی پدران سلاخ صفت ودشنه به دست نبوده!

پروردگار خود نيك مي‌دانست كه ما را پنداري نبود جز فروش به حراج پاره‌هاي سنگ و كلوخ مرزها و بوم‌ها و در اين سودي بود كه خزان خزينه‌ي والي‌مان را بهاري بود خرم جان‌فزا ...
به راه پلنگي زخمي نيز سلاخي نموديم شبانگاه در نور ماهي كه خورشيد تغذيه به نورش مي‌كرد و ما آن را از آراي شيخ گاليله‌ي رومي دانسته آمده‌ايم و غليه پلنگي بار گذاشتيم به طعام قشون...