گات ها: کهن ترین بخش اوستا
نویسنده:
زرتشت
مترجم:
ابراهیم پورداوود
امتیاز دهید
ابراهیم پورداوود کتاب گاتها، گزارش پروفسور بارتولومۀ آلمانی را ترجمه و در 1305 خورشیدی برابر با 1926 میلادی در بمبئی به چاپ رساند که آن، اولین گزارش گاتهاست. مطالعات عمیق پورداوود در زمینه ادبیات مزد یسنا موجب شد او ترجمه بارتولومه را به کناری گذاشته و خود گاتها را ترجمه کند؛ بدین ترتیب گزارش دوم گاتهای او در 1331 خورشیدی برابر 1952 میلادی منتشر شد. اکنون این دو کتاب که مکمل یکدیگرند کنار هم قرار داده شده و در یک مجلد انتشار یافته است؛ و اغراق نیست اگر گفته شود این اثر برای اولین بار متن کامل و جامع کتاب گاتها را در ایران ارائه میکند.
۷ سرودهای است که از دیرباز از سخنان زرتشت اسپنتمان دانسته میشده است و بنیاد باور زرتشتی است.گاتها از نگاه صرف و نحو و زبان و بیان، شکل ارائهٔ مطالب، فکر واندیشه، سبک شعر و ویژگیهای دیگر با دیگر بخشهای اوستا تفاوت دارد، ازین روی همهٔ اوستاشناسان و دانشمندان آن را از خود زردشت میدانند، گاتها منظوم و موزون به گونهٔ اشعار دینی ایران باستان اند که به شدت موجز و فشردهاند و از نظر ساختار دستور زبان استثناء هستند. شاید نخست بلندتر و به نثر بوده اما برای در امان بودن از گزند فراموشی و یا دستبرد روزگاز آنها را به نظم در آوردهاند تا بهتر به خاطر سپرده شود. زبان شناسان وزن این اشعار را یافته و قواعد نظم را در آنها تعیین کردهاند. ۱۷سرودهٔ گاتها ۲۳۸ بند، حدود ۸۹۶ بیت یا ۵۵۶۰ واژه در کل است که بعدها در میان ۷۲ هات (فصل) یسنا جای داده شدهاند.این ۱۷ سروده با شمارهٔ فصل آنها در یسنا شناخته میشوند. به هر یک از فصلهای یسنا و گاتها هات گفته میشود.
بیشتر
۷ سرودهای است که از دیرباز از سخنان زرتشت اسپنتمان دانسته میشده است و بنیاد باور زرتشتی است.گاتها از نگاه صرف و نحو و زبان و بیان، شکل ارائهٔ مطالب، فکر واندیشه، سبک شعر و ویژگیهای دیگر با دیگر بخشهای اوستا تفاوت دارد، ازین روی همهٔ اوستاشناسان و دانشمندان آن را از خود زردشت میدانند، گاتها منظوم و موزون به گونهٔ اشعار دینی ایران باستان اند که به شدت موجز و فشردهاند و از نظر ساختار دستور زبان استثناء هستند. شاید نخست بلندتر و به نثر بوده اما برای در امان بودن از گزند فراموشی و یا دستبرد روزگاز آنها را به نظم در آوردهاند تا بهتر به خاطر سپرده شود. زبان شناسان وزن این اشعار را یافته و قواعد نظم را در آنها تعیین کردهاند. ۱۷سرودهٔ گاتها ۲۳۸ بند، حدود ۸۹۶ بیت یا ۵۵۶۰ واژه در کل است که بعدها در میان ۷۲ هات (فصل) یسنا جای داده شدهاند.این ۱۷ سروده با شمارهٔ فصل آنها در یسنا شناخته میشوند. به هر یک از فصلهای یسنا و گاتها هات گفته میشود.
آپلود شده توسط:
hamid
1387/09/12
دیدگاههای کتاب الکترونیکی گات ها: کهن ترین بخش اوستا
حالا مگه من گفتم خدا وجود نداره؟؟!! من خودم هم دارم به یکی دیگه میگم
عزیزم درمورد دجال باید بگم اززمان مسیحیت یه اعتقادی هست که میگه یه موجودی به دنیا میاد شبیه آدم با یه چشم که زیر چشمش گودی نداره بدون بینی ودهن.خلاصش اینکه میادو بزرگ میشه و ادعای خدایی میکنه وتوچهل روز تمام دنیارو گمراه میکنه و...در اعتقاد مسلمونا هم چنین چیزی هست.که موجودی زشت با این صفاتی که گفتم به دنیا میاد.اینو یکی از نشانه های پایانی آخر الزمان نامیدن.گفتن زیر دست یه یهودی بزرگ میشه.بعضی روایات گفته تو اورشلیم که همون فلسطینه به دنیا میاد.
چند وقت پیش تو چین بچه ای با این صفات متولد شده.خونوادش از ترس این حرفو حدیثا وهزینه نگهداریش میفروشنش به یه یهودی.الان داره با مرگ دستو پنجه نرم میکنه.اسمشو سرج کنی عکساشو میبینی.میگن این همون دجاله.توروایات هست که عیسی نابودش میکنه.شیعه ها میگن مهدی نابودش میکنه.فقط واسه این نوشتم که اطلاعاتت کامل شه.خودمم به این چرتو پرتا اعتقاد ندارم
اما درمورد اثبات وجود خدا.هر آدم عاقلی که سن 15 سالو رد کرده باشه با یکم تفکر کردن تو طبیعت میبینه که اینهمه نظم به خودی خود به وجود نیومده.اتفاقیم نیست.واسه اداره کردن یه مجموعه کوچیک عاقل ترین فردو انتخاب میکنن.حالا فک کن کاینات با این عظمت که بخوام مرحله به مرحله توضیح بدم مغزت هنگ میکنه رو هیشکی اداره نکنه یا خودش بچرخه و....نمیشه عزیزم.فک کنم همین قدر واسه اثبات وجود خدا کافیه.اگه اینم قبول نکنی ناراحت نشو ولی جاهلی.یا یه دنده ای که میگی فقط حرف من درسته.:-)
صابئین
دوست عزیز!هرچند ارتباط زیادی با موضوع کتاب ندارد ولی جهت اطلاع باید عرض کنم که منظور از صابئین، زرتشتیان نیست.جهت اطلاع بیشتر به لینک زیر مراجعه کنید:
اطلاعاتی در مورد آیین صابئین
همه آماده ن! بفرمایید دلایل موجه (و البته قانع کننده تون) رو به سمع ما برسانید!!!
کاملاً موافقم ولی به شرطی که اون عقیده نخواد توی جمع مورد بحث قرار بگیره، چون اونوقته که در صدد مخالفت بر بیایم.(!)