خاطرات آیت الله خلخالی: اولین حاکم شرع دادگاه های انقلاب

همیشه صف اول نمازمیخواند ضالین را چنان میکشید که انگار سوزنش گیر کرده است روی پیشانیش جای مهر حک شده بود .
زمانیکه او را با 5 زن لخت در اتاق کارش گرفتم فقط گفتم الفاتحه به این مردم .

نه جناب؛ ما پشتوانه تولید مواد مخدر وطنی نداریم، پشتمان هم آنقدر به جایی بند نیست که از این کارها بکنیم، عرضه ی مصرفش را هم نداریم، از همین بهمنی که سالهاست روشن شده کـــــــــام می گیریم،
آمدند هر ننه مرده ای که سر و گوشش می جنبید و چیزی بارش بود را به اسم معتاد دار زدند حالا هم "خر توو خرها" می آیند حمایتشان می کنند و آب به آسیابشان می ریزند تا مگر مشتی جو نصیبشان شود، ازشان هم دلیل بپرسی خودشان را مردم دار و پیرو فلان خط! می دانند؛ خر خوب است مثل این الاغ فهیم باشد، عمریست جز به راه آزادگی نرفته و به کسی بی خودی نان قرض نمی دهد که بسی مایه ی حرمان و خفت است.

در این مملکت هیچ چیزش معلوم نیست . همین رفقایی که دارند خلخالی را میکوبند شاید یکی از بستگانشان وارد کننده مواد مخدر یا تولید کننده زیر زمینی آن باشد و حتی همین رفقا با آن همکاری هم داشته باشند .
افکار شیطانی معمولا قلمهای زیبایی دارند .

اگر آنروز ها به یک متحجر عقب مانده ای مثل این شیخ مست احساس نیاز میشد تا با مواد مخدر مقابله کند، به نظر ما؛ (این بنده ی کمترین و الاغ فهیم) یک پادگان، ترجیحا از سلاله ی همین افراد که در متن انقلاب بودند؛ لازم است تا با مواد مخدر آن هم از نوع وطنی و زیرزمینی مقابله کند، حیف که ایشان مرحوم شدند، اگر بودند چنان مقابله می کردند که پسوند نام چنگیز خان مغول بشود پاک دل!!

«برای خیلی از همکارانم سوال بود که چگونه می‌شود این‌ها را سر جایشان نشاند. عصر از پیش امام بازگشته بودم….. داشتیم می‌آمدیم داخل کوچه منزل که از شیشه ماشین دیدم دوتا بچه پانزده، شانزده ساله گویا مخفیانه چیزی با هم رد و بدل کردند. دستور دادم بگیرند و بگردندشان ببینم ماجرا چیه. خودم از کیف پسره این روزنامه مجاهدین را در آوردم. یادم هست فامیلیش شریعتی بود… همانجا پسره را با گلوله زدم و به همراهانم گفتم اینجوری باید با این جانوران برخورد کرد»
مصاحبه با شیخ صادق خلخالی - هفته نامه پروین، شماره صفر، ۱۳۸۱

منم عاشق چشم و ابروی این حیوان نیستم فقط برای روشن شدن تاریخ کتاب را آپلود کردم متاسفانه ابعاد جنایات ایشون خیلی بالاتر از اون چیزی هست که توی کتابشون نوشتند....

«برای خیلی از همکارانم سوال بود که چگونه می‌شود این‌ها را سر جایشان نشاند. عصر از پیش امام بازگشته بودم….. داشتیم می‌آمدیم داخل کوچه منزل که از شیشه ماشین دیدم دوتا بچه پانزده، شانزده ساله گویا مخفیانه چیزی با هم رد و بدل کردند. دستور دادم بگیرند و بگردندشان ببینم ماجرا چیه. خودم از کیف پسره این روزنامه مجاهدین را در آوردم. یادم هست فامیلیش شریعتی بود… همانجا پسره را با گلوله زدم و به همراهانم گفتم اینجوری باید با این جانوران برخورد کرد»
مصاحبه با شیخ صادق خلخالی - هفته نامه پروین، شماره صفر، ۱۳۸۱

سلام.مساله اصلی مخالفت ها با اقای خلخالی که منجر به در حاشیه بودنشون خصوصا بعداز مرگ امام خمینی گردید نه مساله سرپرستی دادسرا و کمیته مبارزه با مواد مخدر که احکام ایشون در زمانی که حاکم شرع دادگاههای انقلاب در تهران خوزستان و کردستان بودند هست. گرچه ایشون بصراحتا در مقدمه کتاب اشاره کردند که هر کس با من و نوشته هام مخالفه دشمن امام و انقلابه! واز افراد وابسته به جمهوری خلق مسلمان لیبرال ها بنی صدری ها سلطنت طلبان انجمن حجتیه قشری ها و تحجرگرایان هست! بعد هم میگن من ادم خود محوری نیستم!
دست ایت الله صادق صادقی گیوی مشهور به خلخالی از دنیا کوتاهه و شاید درست نباشه مطلبی رو در نقد ایشون بیان کردن اما چون اینجا مساله بحث و بررسی یک کتابه و همه فرهیخته و صاحب نظر من کمترین خواستم چند جمله دیگر رو عرض کنم. در مقدمه ایشون برای محق دونستن خودشون واسه نوشتن این کتاب این دلیل رو میارن که "چگونه خاطرات بختیار و قره باغی و سفیران انگلیس و امریکا و اشرف و ثریا و فرح خاطرات سرلشکر فردوست و شاه و علم و محمدعلی مسعود انصاری و اردشیر زاهدی شرم اور نیست... ولی خاطرات حقیر که در جریان انقلاب بوده ام شرم اور می باشد."(مقدمه کتاب-صفحه 13) بعد از اتمام جمله و در حالیکه حرف از شرمندگی و خجالت عنوان کرده اندبلافاصله میفرمایند[پیشاپیش از تمامی سروران بخاطر این مطلب عذر خواهی میکنم- 77...P] "مردم اگر این واقعیت تلخ را بدانند که هویدا که متصدی پست ریاست الوزرایی در طول سیزده سال بوده ختنه نشده بود؟!!"(مقدمه کتاب- صفحه 14)
تو خود بخوان حدیث مفصل ازین مجمل...
اگر عمری باقی بود و ادامه این نقد جایز فراز دیگری از کتاب رو که توصیف ایشون از شخصیت های مختلف هست رو خدمت سروران ارجمند تقدیم میکنم.

فقط یک چیز ان زمان شمشیر در دست زنگی مست بود و ان زنگی مست تر وخشک را با هم می سوزاند

مدت زمان زیادی نگذشته
خیلی از افرادی را که کشت اگر زنده بودند هنوز افراد حدود 40 ساله بودند متوسط سنی مردان در ایران 74 سال است
در کشوری مثل هلند تا حد زیادی مواد آزاد است اما مشکل اعتیاد کمتر و در کشوری مثل ایران چند گرم مواد مخدر اعدام دارد (چیزی که در کشورهای دیگر باور نکردنی است) اما مشکل اعتیاد حل نشده
مشکل اعتیاد ربط زیادی به مواد فروش ندارد به بیان های فرهنگی و اجتماعی جامعه و خانواده و فرد بر می گردد
مگرنه هر عقل سلیمی می داند مهتاد با میل خود معتاد شده و با اختیار خود مواد میکشد و بیشتر معتادین تمایلی به ترک ندارند و اگر صدتا توزیع کننده مواد هم زندان کنند باز معتاد خودش مواد فروش دیگری می یابد
البته برخورد خشن خلخالی با توزیع کننده های مواد و اعدام های گسترده وی تجارت مواد مخدر را به سمت خشونت سوق دارد امروزه بسیاری از قاچاقچیان مواد مخدر در مرز های سلاح های پیشرفته ای دارند البته پیروان هیتلر و خلخالی صفتان که همه چیز را با نسل کشی و کشتار درست می کنند و اسم توحش و نسل کشی و کشتار و نابودی و ویرانی خویش را عدالت می گذارند طبیعی است این سخنان نا مفهوم باشد
طبیعی است آنان که حرف از حق می زنند جواب خون دماغ شدن را به سر بریدن بدهند و با بی شرمی از اجرای عدالت صحبت کنند
خلخالی و هیتلر به زباله دان تاریخ رفتند با همه میراث و خون ها و حزن ها و اشک هایی که بر جا گذاشتند دیگران دیر یا زود با همان زباله دان خواهند رفت

کسانی که پول های کلان از وارد کردن مواد مخدر و توزیع ان در بین جوانان مملکت میبرند از کوچکترین وضع قوانینی برای استعمال مواد مخدر و توزیع ان بیمناک میشوند
جز این هم انتظاری نمیشه داشت

سی تی آر جان خودت را عصبانی نکن .
یعنی تو میگویی مانند هلند ، مواد مخدر در ایران آزاد شود ؟