خلاصه کتاب زنان نامرئی

افشای سوگیری داده‌ها در جهانی طراحی‌شده برای مردان

خلاصه کتاب «زنان نامرئی» (Invisible Women) شامل اهم مطالب اثر «کارولین کریادو پرز» (Caroline Criado-Perez)، نویسنده و فعال حقوق زنان بریتانیایی است که در سال ۲۰۱۹ منتشر شد.
این کتاب با نگاهی تیزبینانه و تحلیلی نشان می‌دهد که چگونه جهان مدرن در طراحی، سیاست‌گذاری و تولید داده‌ها، به طور سیستماتیک زنان را نادیده می‌گیرد. پرز در این اثر با بهره‌گیری از تحقیقات علمی، مثال‌های واقعی و آمارهای دقیق، نشان می‌دهد که بیشتر داده‌هایی که برای ساخت محصولات، خدمات، شهرها و حتی سیاست‌های بهداشتی استفاده می‌شوند، بر اساس نیازها و ویژگی‌های مردان طراحی شده‌اند و این امر چه پیامدهای خطرناکی برای زنان در زندگی روزمره، محیط کار و حتی در زمان بحران دارد. کتاب با رویکردی روشنگرانه تلاش می‌کند نشان دهد که این «شکاف داده‌ای جنسیتی» چگونه بر ایمنی، سلامت و رفاه زنان تاثیر می‌گذارد.

بخشی از کتاب زنان نامرئی:
«همه‌چیز با یک شوخی شروع شد. سال ۲۰۱۱ بود و مسئولان شهر کارلسکوگا در سوئد با یک طرح برابری جنسیتی روبه‌رو شدند که آن‌ها را مجبور می‌کرد تمام سیاست‌های خود را از زاویه جنسیتی بازبینی کنند. یکی پس از دیگری، سیاست‌های مختلف تحت این نگاه سخت‌گیرانه بررسی می‌شد تا این‌که یکی از مسئولان با خنده گفت: «حداقل برف‌روبی چیزی است که آدم‌های حوزه جنسیت در آن دخالت نمی‌کنند!» اما متاسفانه برای او، همین جمله باعث شد که کارشناسان جنسیت به فکر بیفتند: آیا برف‌روبی می‌تواند جنسیت‌زده باشد؟
در آن زمان، مانند بیشتر شهرهای دیگر، برف‌روبی در کارلسکوگا از خیابان‌های اصلی و بزرگراه‌ها شروع می‌شد و در پایان به پیاده‌روها و مسیرهای دوچرخه‌سواری می‌رسید. اما این ترتیب به شکل متفاوتی بر مردان و زنان اثر می‌گذاشت، چون مردان و زنان شیوه‌های سفر متفاوتی دارند.
ما داده‌های تفکیک‌شده بر اساس جنسیت به اندازه کافی از همه کشورها نداریم، اما همان داده‌هایی که وجود دارد نشان می‌دهد زنان تقریباً همیشه بیشتر از مردان پیاده می‌روند و از حمل‌ونقل عمومی استفاده می‌کنند. در فرانسه، دو سوم مسافران حمل‌ونقل عمومی زن هستند؛ در فیلادلفیا و شیکاگو در ایالات متحده این رقم به ترتیب ۶۴٪ و ۶۲٪ است. در مقابل، مردان در سراسر جهان بیشتر تمایل دارند رانندگی کنند و اگر یک خانواده خودرو داشته باشد، معمولاً مردها بیشترین دسترسی را به آن دارند حتی در اتوپیای فمینیستی‌ای مثل سوئد.
اما تفاوت‌ها فقط به نوع وسیله سفر محدود نمی‌شود؛ بلکه دلیل سفر مردان و زنان نیز متفاوت است. مردها بیشتر به یک الگوی ساده سفر پایبندند: رفت‌وآمد روزانه دوبار، صبح و عصر، بین خانه و محل کار. اما الگوهای سفر زنان معمولاً پیچیده‌تر است. زنان حدود ۷۵٪ از کارهای بدون دستمزد مربوط به مراقبت را انجام می‌دهند و این موضوع بر نیازهای سفرشان اثر می‌گذارد.»