صفویان نماد اقتدار ایران - جلد ۱: عصر شاه اسماعیل و شاه طهماسب

کتاب دو جلدیِ «صفویان، نماد اقتدار ایران» اثر محمدباقر پورامینی است که جلد اول با عنوان «عصر شاه اسماعیل و شاه طهماسب» و جلد دوم با عنوان «عصر شاه عباس اول تا آخرین زمام‌دار» منتشر شده‌اند.
تمرکز اثر بر تاریخ سیاسی-مذهبی صفویان است: از برآمدن طریقت صفوی و تاسیس دولت شیعی در عهد شاه اسماعیل، تثبیت قدرت در دوره شاه طهماسب، اوج اقتدار و سامان اداری-نظامی در عهد شاه عباس، تا فراز و فرود پادشاهان پس از او.
از نشانه‌های رویکرد کتاب، برچسب‌های موضوعی‌ای است که در فهرست‌نگاری‌ها برایش آمده: «اسلام و دولت»، «شیعه و سیاست»، و «ولایت فقیه». همین جهت‌گیری سبب شده در پژوهش‌های ناظر به رسمیت‌یافتن تشیع دوازده‌امامی و سیاست مذهبیِ صفویان به این کتاب استناد شود.
صفویان پس از عهده داری قدرت سیاسی ایران بزرگ و یکپارچه را در سایه تشیع شکل دادند و بر اداره کشور به صورت ملوک الطوایفی و دولتهای محلی و منطقه ای خاتمه داده، حاکمیت خود را بر محور وحدت سیاسی تضمین کردند و سدی شدند در برابر تجزیه ایران. تکیه بر مذهب شیعه و رسمی نمودن و رواج آن رمز هویت بخشی ایران اسلامی در عصر صفوی بود؛ هرچند که وجود علاقه دیرین مردم ایران به اهل بیت زمینه فعالیت را برای حاکمان صفوی آسان می‌ساخت.